Od dawna jestem czytelniczką Tygodnika Katolickiego „Niedziela - Aspekty”. Ostatnio z wielkim zainteresowaniem czytam i rozważam poezję oraz felietony ks. Jerzego Hajdugi CRL. Po
przeczytaniu felietonu ks. Jerzego pt. Sacrum gestów i znaków (z 6 czerwca) odrodziło sie we mnie na nowo wspomnienie wydarzenia, które doświadczyłam swego czasu. Zwykły dzień w tygodniu. Wracamy z mężem
ze Mszy św. wieczornej. Przed domem czeka na nas syn, który studiował wówczas w Lublinie. Spotkanie miłe, radosne, serdeczne uściski. Syn całuje nasze dłonie, my błogosławimy syna, znacząc znak krzyża
na jego czole. Nasze zachowanie, dla nas tak proste i zwyczajne, nie obyło się jednak bez komentarzy sąsiadów. Przede wszystkim dziwili się, że taki dorosły i wykształcony syn całuje jeszcze ręce matki,
a nawet ojca. Że to jest zachowanie, które na pewno krępuje syna, że nie potrzebnie zamęczamy swoje dzieci starymi zasadami wychowania. My jednak do dzisiaj błogosławimy nasze dzieci, one nie wstydzą
się całować naszych spracowanych dłoni. Jest to dla nas ciągle takie proste, normalne i chrześcijańskie.
„Odmawianie Różańca to trzymanie się Matki Bożej za rękę” (ks. J. Twardowski).
Ksiądz Jan Twardowski (1915–2006), autor słynnego wiersza „Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą”, bardzo kochał Różaniec, któremu był wierny przez całe życie. Jako kapłan uczył tej modlitwy dzieci na lekcjach katechizmu, a także uczestników nabożeństw październikowych. Różańcowi poświęcił ponadto kilka tomików rozważań różańcowych przeznaczonych dla dorosłych lub dla dzieci.
W Kościele czujcie się częścią większej rodziny i większego przedsięwzięcia, jakim jest służba Królestwu Bożemu i jego sprawiedliwości - wskazał Franciszek w przemówieniu do członków Włoskiego Stowarzyszenia Firm Rodzinnych. Zachęcał do realizacji powierzonych zadań z ufnością; tak jak w „przypowieści o talentach”, nie należy „zakopywać” tego, co zostało nam powierzone.
Na początku papież wskazał, że cechą włoskiego stowarzyszenia jest delikatna równowaga między rodziną a pracą, która wyraża się w odwadze i odpowiedzialności przedsiębiorczej. „To dobre i konstruktywne, gdy odwaga i odpowiedzialność idą w parze. Działanie, które wypływa z serca jest odważne, nie zamyka się w sobie, ale jest dalekosiężne” - powiedział.
W dniu wspomnienia św. Franciszka zakończyliśmy Czas dla Stworzenia, który rozpoczął się 1 września w Światowy Dzień Modlitw o Ochronę Stworzenia.
Bp Tadeusz Lityński: Na osobę świętego Franciszka należy spojrzeć wieloaspektowo. Postać bardzo dynamiczna. Marzył o karierze rycerskiej. Brał udział w wojnach, a więc i w bitwach, był w niewoli. Jego życie udowodniło, że nie kierował się lękami, w konsekwencji nie chciał być tym, który zawiódłby Boga. Miał twardy charakter, wiedział czego chce. Słynna scena, kiedy jego rodzony ojciec postawił go przed sądem, a on zdjął szaty, stanął nago i powiedział, że od tej pory nie ma już ludzkiego ojca, a jego jedynym ojcem jest Bóg Ojciec. Można mniemać, że w tym tkwi właśnie inspiracja św. Franciszka do poczucia się zjednoczonym z całym stworzeniem w obliczu Boga Ojca Stworzyciela.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
