Każdy pielgrzymujący do Rzymu zna bazylikę Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większej). Jest to jedna z czterech głównych świątyń Wiecznego Miasta. „Maggiore” znaczy większy, i rzeczywiście
jest ona największa spośród licznych maryjnych świątyń rzymskich. Jaka jest jej historia? Wszystko zaczęło się w roku 363. Według podania, bezdzietny, bogaty senator Jan miał zamiar uczynić Najświętszą
Dziewicę spadkobierczynią swego majątku. Wtedy to jemu i ówczesnemu Papieżowi Liberiuszowi pojawiła się w nocy 5 sierpnia Matka Boża, życząc sobie, by wybudowano na Equilinie (jednym z siedmiu rzymskich
wzgórz) kościół w miejscu, na którym rano będzie leżał śnieg. Senator i Papież udali się rano na miejsce, gdzie rzeczywiście w pełni lata znaleźli plac pokryty śniegiem. Historycy uznali ten przekaz za
legendę. Jest ona jednak nadal przekazywana pod nazwą: „Santa Maria ad Nives” (Maria Śnieżna). Po soborze w Efezie (431), na którym zdefiniowano dogmat o Bożym macierzyństwie Maryi (Theotocos),
Papież Situs III nakazał przebudowę i rozszerzenie kościoła. Zachował się on do dziś, choć na przestrzeni wieków stale był modernizowany i poszerzany. Na odwiedzających duże wrażenie wywiera fasada z
pięcioma portalami i mozaikami z XIV w. We wnętrzu (dł. 85m, szer. 18m) wzrok przykuwa bogactwo ornamentów wykonanych w marmurze, 36 antycznych kolumn, które oddzielają środkową nawę od bocznych, wspaniałe
mozaiki ukazujące sceny z życia Maryi oraz strop kasetonowy. To wszystko przypomina pielgrzymom prawdę o Bożym macierzyństwie Maryi i Jej cielesnym wejściu do nieba.
Pod głównym ołtarzem w relikwiarzu jest przechowany żłobek, w którym Maryja miała złożyć Dzieciątko. Stąd też wzięła się inna nazwa kościoła: „Santa Maria ad Praesepe” (kościół maryjny
ze żłobkiem). Spośród licznych znajdujących się tam kaplic najwspanialszą i najbardziej znaną jest Capella Borghese, nazwana tak dla uczczenia jej fundatora - Papieża Paolo Borghese (1605-1620).
Ponad ołtarzem znajduje się cudowny obraz „Kościoła pielgrzymującego”: „Maria, Salus Populi Romani” (Maryja, Ratunek Narodu Rzymskiego).
Pobożna legenda przypisuje autorstwo tego obrazu Ewangeliście Łukaszowi. Z pewnością jest on pochodzenia bizantyjskiego i pokazuje Matkę Boża otuloną ciemnoczerwonym płaszczem. Trzyma na ramieniu
Dziecię Jezus, które ma w lewej ręce książkę, a prawą wznosi do błogosławieństwa. Miliony wiernych modliły się przed tym obrazem, w tym wielu papieży i świętych. Począwszy od XVI w. zaczęto go kopiować.
Mniej lub bardziej wierne kopie znajdują się w wielu kościołach katolickich. Obraz ten nazywany jest często „Maria Śnieżna”, ale również „Trzykrotnie Cudowna Matka”. Wspaniała
bazylika Santa Maria Maggiore ukazuje wiernym wielkości i wspaniałości Maryi.
Betendes Gottes Volk Nr. 202/2 Wiedeń Tł. B. Gniotowa
W zeszłorocznym wywiadzie przeprowadzonym przez Valentinę Alazraki Franciszek ujawnił, że chce być pochowany w Bazylice Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore). Papież darzy szczególną czcią ikonę Matki Bożej Salus Populi Romani, która przechowywana jest w tej bazylice Rzymu – modli się przed Jej obliczem przed i po każdej podróży.
Informacja ta została potwierdzona ostatnio przy okazji prezentacji zaktualizowanej księgi „Ordo Exsequiarum Romani Pontificis” o obrządku pogrzebowym papieży. Znajdują się w niej nowe wytyczne dotyczące pogrzebu. Pierwsza nowość dotyczy stwierdzenia zgonu papieża – odbywa się to w jego prywatnej kaplicy a nie w pokoju. Następnie zwłoki zostają złożone w dwóch trumnach – zewnętrznej drewnianej i wewnętrznej cynkowej. Do tej pory zwłoki papieży wkładano do trzech trumien: wewnętrznej z drewna cyprysu, cynkowej i zewnętrznej, dębowej. Drugi etap «w Bazylice Watykańskiej» przewiduje zamknięcie trumny i Mszę pogrzebową. W Bazylice Watykańskiej ciało zmarłego Papieża wystawione ma być bezpośrednio w trumnie, a nie „na wysokich marach”, jak było do tej pory. Wreszcie trzeci etap „w miejscu pochówku” przewiduje przeniesienie trumny do grobu i pochówek.
Zjazd Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów zgromadził we Wrocławiu duchownych, duszpasterzy i świeckich zaangażowanych w życie Kościoła. Spotkanie obfitowało w refleksje dotyczące kondycji współczesnego człowieka, wyzwań pastoralnych oraz konieczności odbudowy relacji - w rodzinie, w Kościele i w społeczeństwie. Wystąpili m.in. biskup sosnowiecki Artur Ważny oraz kapelan polskiego parlamentu ks. Andrzej Sikorski.
Podziel się cytatem
Jednym z głównych prelegentów był Krzysztof Pilarz, który podkreślił nierozerwalny związek między przebaczeniem a pojednaniem, oparty na prawdziwej antropologii. W centrum refleksji znalazło się małżeństwo - jako przestrzeń, gdzie te dwa wymiary duchowe mają największe znaczenie. Jak zaznaczył prelegent, małżonkowie nie powinni szukać winy u drugiego, lecz odnaleźć siłę i uzdrowienie w osobie Chrystusa. To On staje się fundamentem pojednania, bez którego trudno budować trwałą więź.
Gdy w 1994 roku we Wrocławiu Marek Łoś zakładał pierwsze zajęcia językowe, nikt nie przypuszczał, że zrodzona z pasji i prostych wartości inicjatywa stanie się międzynarodową siecią z 150 oddziałami w Polsce, 1500 nauczycielami i ponad 200 000 uczniów na świecie. Dziś Moose uczy w domach, online i w salkach dydaktycznych, współpracuje z Watykanem i działa w kilkunastu krajach. A sam Łoś, choć żyje między Polską, Włochami i Brazylią, zawsze powtarza, że w sercu pozostaje Polakiem.
W czasach, gdy sukces kojarzy się z rozgłosem i autopromocją, są ludzie, którzy wybierają inną drogę – pokory, pracy i prostych wartości. Do nich należy Marek Łoś, założyciel Moose Centrum Języków Obcych, poliglota, nauczyciel i wizjoner. Z małej inicjatywy we Wrocławiu zbudował markę, która dziś ma 150 oddziałów w Polsce, 1500 nauczycieli i ponad 200 000 uczniów na świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
