„Częstochowa w przewodnikach od XIX do XXI wieku” - to tytuł najnowszej publikacji o dziejach Częstochowy autorstwa Roberta Sikorskiego. Prezentacja książki odbyła się wieczorem 13 grudnia w Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II.
W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele Kościoła na czele z abp. Wacławem Depo, metropolitą częstochowskim, przedstawiciele środowiska naukowego i kulturalnego Częstochowy.
- Nasze Muzeum jest otwarte na to wszystko, co z dziedziny kultury dzieje się w Częstochowie - mówił witając uczestników spotkania Krzysztof Witkowski, twórca i dyrektor Muzeum.
- Ta książka jest zaproszeniem do przechodzenia przez nasze miasto. Jest ona również zaproszeniem do tego, żeby w Częstochowie zaprzestano bawić się złem, aby Częstochowa była budowana na prawdzie, dobru i pięknie ludzi - mówił abp Wacław Depo.
Natomiast Robert Sikorski, autor książki, podkreślił, że „publikacja pokazuje taką Częstochowę, jaką widzą autorzy przewodników”. - W przewodnikach ukazane jest życie miasta. Są w nich mieszkańcy starej i nowej Częstochowy - mówił Robert Sikorski.
„Budowanie miasta, jego dramaty, życie i śmierć. Także zwykli i sławni mieszkańcy. Znane i cenione osoby. To wszystko znalazło się w przewodnikach” - kontynuował autor książki.
Reklama
Celem książki, jak podkreśla Robert Sikorski, jest „przedstawienie najważniejszych przewodników oprowadzających po Częstochowie i ukazanie literatury przewodnikowej jako ważnego źródła historycznego”.
Publikacja pokazuje rozwój społeczny, demograficzny i urbanistyczny miasta na przestrzeni dwóch wieków. Robert Sikorski przybliża sylwetki autorów przewodników i relacji m. in. Michała Balińskiego, Józefa Lompy, Bronisława Grabowskiego, Feliksa Romanowskiego, ks. Józefa Adamczyka, Włodzimierza Trąmpczyńskiego, Czesława Nowickiego, Stanisława Kowalskiego, Witolda Zembrzuskiego.
Autor, przedstawiając zawartość przewodników, ukazujących się od 1846 r. do 2009 r., pokazuje historię i rozwój miasta, jego życie społeczne, kulturalne i religijne od wojny polsko-austriackiej w 1809 r., aż po czasy współczesne.
Książkę ubogacają zdjęcia pochodzące m. in. z Archiwum Państwowego w Częstochowie, Biblioteki Jasnogórskiej, Muzeum Częstochowskiego, Biblioteki Publicznej im. dr Wł. Biegańskiego, Zbiorów Zbigniewa Biernackiego - Antykwarnia „Niezależna” w Częstochowie.
Wydawcą książki jest Częstochowskie Stowarzyszenie Rozwoju Małej Przedsiębiorczości.
Pierwszy z koncertów zaplanowanych w ramach 19. edycji Jasnogórskich Wieczorów Organowych odbędzie się już w najbliższą sobotę, 4 grudnia w bazylice. Jasnogórskie organy należą do największych w Polsce. Na wieczory organowe zapraszają paulini i Stowarzyszenie Kapela Jasnogórska. Wstęp na wszystkie muzyczne spotkania – wolny.
Koncerty zabrzmią w kolejne soboty adwentu: 4 XII, 11 XII i 18 XII o godz. 17.00.
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
Księża podczas egzaminu proboszczowskiego przed komisją złożoną z przedstawicieli Świdnickiej Kurii Biskupiej.
W poniedziałek 19 maja, w murach Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej odbył się egzamin kończący kilkuletnią formację kapłanów przygotowujących się do objęcia urzędu proboszcza.
Egzamin nie tylko sprawdzał wiedzę, ale – jak podkreślali sami organizatorzy – był również okazją do wzajemnego ubogacenia duchowego i duszpasterskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
