5 grudnia przeżywamy Światowy Dzień Wolontariatu. Idea wolontariuszy nadal pozostaje mało znaną i prawie obcą w naszej świadomości. Może pochylenie się nad tą refleksją otworzy bardziej nasze oczy
i serca na rzeczywistość pomocy ludziom potrzebującym, na poświęcenie im odrobiny czasu.
Katolickie Centrum Wolontariatu w Tarnobrzegu powstało z inicjatywy proboszcza parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu ks. prał. Michała Józefczyka. Zarejestrowane zostało w Krajowym
Rejestrze Sądowym w 2002 r. Obecnie skupia 44 członków. Na czele Stowarzyszenia stoi 4-osobowy Zarząd. „Naszą misją jest opieka i pomoc osobom chorym, niepełnosprawnym i potrzebującym pomocy
wolontariusza - mówi Barbara Jajko, prezes Katolickiego Centrum Wolontariatu. Zarząd Stowarzyszenia nieustannie zabiega o środki finansowe na realizację zadań statutowych. Środki te pozyskujemy
od biznesu lokalnego, ze składek członkowskich, piszemy do wielu instytucji zabiegając o dotacje na realizację określonych zadań. Cały czas borykamy się z trudnościami finansowymi, ale mamy przyjaciół,
którzy w trudnych chwilach przychodzą nam z pomocą.
Kto może zostać wolontariuszem?
Wolontariuszem może być każdy - bez względu na płeć, wiek czy wykształcenie. Wystarczą dobre chęci i nieco wolnego czasu. U nas każdy znajdzie coś dla siebie, zgodnie z zainteresowaniami i umiejętnościami.
Kompetencja wolontariusza wynika z edukacyjnego i formacyjnego przygotowania. Profesjonalizm wynika z jego osobistego wykształcenia i doświadczenia życiowego. Dlatego Katolickie Centrum Wolontariatu jest
obowiązane przygotować i weryfikować kompetencje wolontariusza i kierować go do posługi zgodnie z wykształceniem i zainteresowaniem danej osoby.
Przede wszystkim daje to poczucie, że jest się potrzebnym innym ludziom. Daje również przyjemność i satysfakcję. Naukę odpowiedzialności i zaangażowania. Wolontariat to również okazja do nauczenia
się wielu pożytecznych rzeczy, a także współżycia z ludźmi i funkcjonowania w społeczeństwie. Wolontariusz nie dostaje pieniędzy, ale uczy się życia, daje olbrzymią satysfakcję, że pomoc wolontariusza
służy bliźniemu, który czeka na wsparcie i pomocną dłoń.
Gdzie można pracować jako wolontariusz?
Wolontariusze posługują w Hospicjum Stacjonarnym św. Ojca Pio w Tarnobrzegu w Rodzinie Zastępczej w Sandomierzu, w Rodzinnym Domu Dziecka w Tarnobrzegu, Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Tarnobrzegu
(Mokrzyszów), w świetlicy środowiskowej przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu. Nasi wolontariusze biorą czynny udział w zbiórkach żywności na rzecz dzieci i rodzin ubogich; uczestniczą
w turnusach rehabilitacyjnych z osobami niepełnosprawnymi oraz jako opiekunowie w koloniach wakacyjnych dla dzieci. Młodzi wolontariusze udzielają korepetycji dzieciom i młodzieży.
Nie bójmy się kochać drugiego człowieka! Nic w życiu nie daje tyle szczęścia i radości co uśmiech i wdzięczność na twarzy cierpiącego, z którymi spotykamy się na co dzień. Jeśli dysponujesz wolnym
czasem, masz powołanie, poczucie obowiązku, chcesz pomóc bliźnim - przyjdź lub zadzwoń do Katolickiego Centrum Wolontariatu, Tarnobrzeg, ul. Konstytucji 3 Maja 11, tel. 641-66-44, skierujemy Cię
do zajęć zgodnie z twoimi zainteresowaniami. Zapraszamy również do współpracy lekarzy i pielęgniarki. W każdym z nas jest przecież miejsce na miłość. Więc nie przechodźmy obojętnie obok tych najmniejszych,
wzgardzonych, cierpiących, upadających. To kim jesteśmy to dar, dany nam przez Boga. To kim się staniemy to dar który ofiarujemy Bogu. Nasze drzwi są stale otwarte! Czekamy na Ciebie!”.
Do ogłoszenia przez Piusa IX 8 grudnia 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu przyczynił się niewątpliwie kult Serca Najświętszej Maryi Panny. Rozwijał się równolegle z kultem Najświętszego Serca
Jezusa, a swymi początkami sięgał czasów średniowiecza. Już w XIV wieku pojawiły się obrazy i rzeźby przebitego siedmioma mieczami serca Bolesnej Matki Zbawiciela. W połowie XVII wieku św. Jan Eudes rozpowszechniał
obrazy Matki Bożej, ukazującej - na podobieństwo Jezusa - swe Serce. Na „cudownym medaliku”, rozpowszechnianym po objawieniach, jakie w 1830 r. miała św. Katarzyna Laboure,
pod monogramem „M” widnieją dwa serca: Jezusa i Maryi. Także założone w Paryżu w 1836 r. Bractwo Matki Bożej Zwycięskiej szerzyło cześć Serca Maryi. W XIX wieku powstały liczne zgromadzenia
zakonne pod wezwaniem Serca Maryi lub Serc Jezusa i Maryi.
Do zaistnienia kultu i nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi najbardziej przyczyniły się objawienia, jakie miały miejsce w 1917 r. w Portugalii. Kiedy 13 maja troje dzieci: Łucja (lat 10),
jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 8) pasły niedaleko od Fatimy owce, ujrzały w południe silny błysk jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone
dzieci zaczęły zbierać się do domu, gdy ujrzały na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na cierpienia i pokutę, aby sprawiedliwości
Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego majestat obrażają? Czy jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”.
Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W trzecim objawieniu, 13 lipca, prosiła, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia św. wynagradzająca.
Podczas tych objawień Matka Boża wielokrotnie sama nazwała swe serce „niepokalanym”.
W piątym objawieniu, 13 września, poleciła dzieciom, aby często odmawiały Różaniec w intencji zakończenia wojny. Ostatnie zjawienie się Matki Bożej - 13 października oglądało ok. 70 tys. ludzi.
Od samego rana padał deszcz. Nagle rozsunęły się chmury i ukazało się słońce. Z tłumu dały się słyszeć okrzyki przerażenia: bowiem słońce zaczęło zataczać koła po niebie i rzucać strumienie barwnych promieni...
Objawienia fatimskie stawały się coraz bardziej sławne i wywoływały coraz żywsze zainteresowanie, m.in. ze względu na zapowiedziane w nich wydarzenia, a zwłaszcza na tzw. tajemnicę, która została
przekazana wyłącznie do wiadomości papieża. Dziś znamy jej treść. Matka Boża zapowiadała nadejście jeszcze straszliwszych wojen niż ta, która się kończyła. Zapowiadała nowe prześladowanie Kościoła, zamach
na papieża, rewolucję w Rosji. Prosiła, aby Jej Niepokalanemu Sercu poświęcić cały świat, a zwłaszcza Rosję.
Krwawa bolszewicka rewolucja wybuchła, kiedy jeszcze trwały objawienia. Jej ofiarą stał się również Kościół w Meksyku (1925 r.) oraz w Hiszpanii (1936 r.). A mimo to ostatnie z fatimskich
poleceń Maryi nie zostało szybko spełnione. Dopiero kiedy wybuchła II wojna światowa, przypomniano sobie „tajemnicę fatimską” i 13 października 1942 r., w 15-lecie objawień, papież Pius
XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi.
Pius XII polecił, aby aktu poświęcenia dokonały poszczególne kraje. Pierwsza, z udziałem prezydenta państwa, uczyniła to Portugalia. 4 maja 1944 r. papież ustanowił dzień 22 sierpnia świętem
Niepokalanego Serca Maryi. W Polsce zawierzenia naszego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał dopiero po zakończeniu wojny - 8 września 1946 r.
- Prymas Polski kard. August Hlond w obecności całego Episkopatu i około miliona pielgrzymów zgromadzonych na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Do tego zawierzenia nawiązał
kard. Stefan Wyszyński, kiedy w latach 1956, 1966 i 1971 oddawał naród polski w macierzyńską niewolę Maryi za wolność Kościoła w ojczyźnie i na całym świecie. W następnych latach akty te były ponawiane.
Kościół w Polsce zawierzał także Maryi Jan Paweł II za każdym swym pobytem na Jasnej Górze.
Niby życzeniu Matki Bożej stało się zadość, ale trudno w akcie papieża Piusa XII dopatrzyć się wyraźnego zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji. Niebawem też czerwony smok rozciągnął panowanie
nad wieloma krajami, a na jego krwiożerczą służbę oddało się wielu intelektualistów całego świata. Wydawało się, że wkrótce rzuci do swych stóp całą ludzkość.
Wobec wciąż szalejącego bezbożnictwa wielu biskupów postulowało dokładne spełnienie prośby Fatimskiej Pani. W latach 1950-55 figura Matki Bożej Fatimskiej pielgrzymowała po wielu krajach. Wprawdzie
na zakończenie Soboru Watykańskiego II (1964 r.) Paweł VI ogłosił Matkę Jezusa Matką Kościoła i posłał do Fatimy złotą różę, nie doszło jednak do postulowanego zawierzenia świata i Rosji Jej Niepokalanemu
Sercu.
Dopiero wydarzenia z 13 maja 1981 r. - zamach na Papieża na Placu św. Piotra - przypomniały fatimską przepowiednię. Ojciec Święty Jan Paweł II spełnia wreszcie prośbę Matki Najświętszej
i 7 czerwca 1981 r. zawierza ponownie całą ludzką rodzinę i Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Na owoce tego zawierzenia nie trzeba było długo czekać. Jesteśmy zobowiązani dawać świadectwo faktom, które
dokonały się na naszych oczach.
Reforma liturgii w 1969 r. przeniosła święto Niepokalanego Serca Maryi na pierwszą sobotę po uroczystości Serca Pana Jezusa. W tym roku przypadnie ono 19 czerwca. Odprawiane zaś we wszystkie
pierwsze soboty miesiąca nabożeństwa wynagradzające przypominają nam obowiązek podejmowania pokuty i zadośćuczynienia za grzechy współczesnego nam świata i za nasze grzechy.
– Bez Was misja Kościoła po prostu nie mogłaby się zrealizować – zwrócił się do katechetów bp Andrzej Przybylski.
W sobotę, 28 czerwca katecheci z archidiecezji częstochowskiej przybyli do Sanktuarium Matki Bożej Mrzygłodzkiej w Myszkowie - Mrzygłodzie na katechetyczne zakończenie roku szkolnego 2024/2025. Po rozpoczęciu spotkania, zaproszona Patrycja Hurlak wygłosiła bardzo osobiste świadectwo zakończone adoracją Najświętszego Sakramentu. Po krótkiej przerwie, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski przewodniczył Mszy św. Spotkanie zwieńczające roczną pracę katechetów zakończył koncert uwielbienia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.