Polska i Litwa - duchowe dziedzictwo w Europie, to temat międzynarodowego sympozjum, jakie w dniach 19-20 listopada br. zostało zorganizowane przez Instytut Teologii Duchowości KUL, w ramach
XXIX Dni Duchowości. Celem tegorocznego spotkania była „próba bilansu duchowego dziedzictwa Polski i Litwy, z wychyleniem ku przyszłości”. W dwudniowej sesji wzięli udział prelegenci z kraju
i z zagranicy: dr hab. Alfonsas Motuzas, ks. prof. Vytautas Steponas Vaiči-Unas i ks. prof. Romualdas Dulskis z Wydziału Teologii Katolickiej Vytauto Didžiojo Universitete w Kownie, ks. prof. Stanisław
Urbański (UKSW), ks. prof. Jan Machniak (PAT), ks. prof. Bogumił Gacka MIC (UKSW), ks. prof. Zachariasz Jabłoński OSPPE (UKSW), ks. prof. Andrzej Zwoliński (PAT) oraz ks. prof. Antoni Nowak OFM, ks. prof.
Walerian Słomka, ks. dr hab. Jarosław M. Popławski i ks. prof. Jerzy Misiurek z KUL-u.
Duchowe korzenie Europy
Reklama
Dlaczego tak istotne jest zagwarantowanie Europie chrześcijańskich korzeni i do czego może doprowadzić odcinanie się od nich - zastanawiał się w rozpoczynającym sympozjum referacie pt. Duchowe
korzenie oblicza Europy, ks. prof. A. J. Nowak OFM. Zwrócił uwagę na potrójne źródło duchowości chrześcijańskiej Europy, które stanowią trzy stolice: Ateny - Akropol, Rzym - Kapitol, Jerozolima
- Golgota, które warunkują rozumienie Boga i człowieka. Wyjaśniając źródłosłów nazwy „Europa”, tłumaczył ją jako „szeroki teren wolności, źródło, z którego wypływa dobro”.
Mówił, iż Kościół, szukając terminów do wyjaśnienia prawd o relacji człowieka do Boga, o Wcieleniu, o Trójcy Świętej, szukał ich w precyzyjnym, naukowym języku greckim. Dodał, że duchowość ewangeliczna
wyjaśniana językiem nauki przyczyniła się do wypromowania „wspaniałej duchowości kontynentu europejskiego”, a odkrycia i badania dokonywały się w atmosferze duchowości chrześcijańskiej. Prelegent
przypomniał także sformułowania dotyczące godności osoby ludzkiej i równości wszystkich ludzi stworzone przez duchowość chrześcijańską.
„Solidarność jest wolą angażowania się dla dobra wspólnego” - mówił ks. prof. W. Słomka w referacie nt. idei „Solidarności” jako propozycji dla świata w oparciu o nauczanie
Jana Pawła II. Prelegent podkreślił, że solidarność jest cnotą na poziomie życia chrześcijańskiego, która powinna czerpać z jedności Trójcy, być ponad wszelkimi różnicami i objawiać się szczególnie
tam, gdzie uwłacza się godności człowieka. Jej źródłem jest powszechność powołania do miłości. „Solidarność wynika z ewangelicznego radykalizmu miłości, a powszechność adresowania solidarności nie
pozwala wykluczyć żadnej jednostki, wspólnoty, narodu. Świadczona solidarna pomoc powinna więc stanowić bodziec do osobistego wkładu w rozwój” - podkreślał ks. prof. Słomka. „Solidarność
wyzwala walkę, ale nie przeciw drugiemu, ale o człowieka, jego prawa, kształt życia”. Podkreślił również, że europejska solidarność nie może ograniczyć się wyłącznie do swoich granic, ale ma zapalać
nadzieję dla świata przez odnalezienie chrześcijańskich korzeni i promowanie wartości. „Solidarność wszystkich ze wszystkimi i dla wszystkich stanowi drogę do pokoju” - podkreślał Prelegent.
Duchowość w nowym kontekście
Temat globalistycznej duchowości Europy, poruszył ks. prof. St. Urbański. „Dzisiaj mówić o globalistycznej duchowości Europy jest jeszcze za wcześnie, bo ona jest w trakcie kształtowania się -
zaznaczył Prelegent, podkreślając, że bez trwałych więzów duchowych nie można stworzyć trwałej jedności Europy. „Duchowość chrześcijańska w ciągu dwóch tysięcy lat budowała globalną wizję Europy
poprzez uniwersalne posłannictwo Kościoła wobec świata. Globalizacja stawia duchowość chrześcijańską w nowym kontekście” - mówił. Przypominając o roli zakonów w budowaniu duchowości chrześcijańskiej
zaznaczył, iż - jego zdaniem - proces globalizacji, postępujący we współczesnym świecie, oznacza dla chrześcijaństwa powrót do globalistycznej misji zakonów.
W czasie konferencji poruszano również zagadnienia europejskiego wymiaru wyobraźni miłosierdzia, omawiano litewskie, polskie i łotewskie narodowe praktyki pobożności w kontekście katolickiej kultury
w Europie, referowano kwestię europejskich prądów w polskiej duchowości i mówiono o polskim wkładzie w duchowość europejską. Sesja zakończyła się wykładem nt. godności osoby i narodu. Drugiego dnia skoncentrowano
się na promieniowaniu Jasnej Góry i Ostrej Bramy na Europę, zastanawiano się nad kwestią nowych wyzwań dla duchowości oraz pytano, co nowi, litewscy kandydaci do beatyfikacji mówią współczesnej Europie.
Karol Nawrocki na spotkaniu z prezydentem USA Donaldem Trumpem
Nie od dziś wiadomo, że Rafałowi Trzaskowskiemu bliżej jest do Berlina, a Karolowi Nawrockiemu do Waszyngtonu. W czasie wojny koło naszych granic te orientacje mają znacznie większe znaczenie niż w czasie wszystkich poprzednich wyborów prezydenckich. Realną siłę militarną i możliwość odstraszania Rosji mają tylko USA, bo europejska część NATO nadal jest praktycznie rozbrojona.
Karol Nawrocki musi wygrać – powiedziała minister ds. bezpieczeństwa USA Kristi Noem. Wysoki przedstawiciel Białego Domu z administracji Donalda Trumpa przyleciała do Polski specjalnie na konferencję konserwatywnych środowisk politycznych, by wesprzeć kandydata popieranego przez Prawo i Sprawiedliwość. - Jeżeli wybierzecie lidera, który będzie współpracował z Donaldem Trumpem, zyskacie potężnego sojusznika, który zapewni, że będziecie mogli walczyć z każdym wrogiem, który nie podziela waszych wartości. Będziecie cieszyć się militarną, amerykańską obecnością(…). Przywództwo ma znaczenie. Potrzebujecie silnego przywódcy, by prowadził wasz kraj. Ameryka chce być waszym sojusznikiem, by chronić waszą wolność i dobrobyt, chronić was przed zagrożeniami dla waszych rodzin. Będziecie błogosławieni tą przyjaźnią - mówiła Kristi Noem w Rzeszowie.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Środowiska katolików świeckich z Portugalii oraz działacze organizacji pro-life nie kryją w mediach społecznościowych zadowolenia z opublikowania reklamy antyaborcyjnej przez znanego przedsiębiorcę z tego kraju Miguela Milhão. Założyciel i prezes spółki Prozis, jednego z największych dostawców suplementów dla sportowców w Europie, przygotował i opłacił reklamę antyaborcyjną w formie muzyki z wideoklipem, która opublikowana została w przerwie niedzielnego finału piłkarskiego Pucharu Portugalii.
Reklama-piosenka zatytułowana „Dziękuję Mamo” (Obrigado Mãe) śpiewana przez Joelisę Campos opowiada historię 23-letniej Portugalki, która zdecydowała się na usunięcie ciąży. Teledysk zaprezentowany na zamówienie Milhão i wyświetlony w trzech portugalskich stacjach telewizyjnych kończy się ostatecznie happy endem. Kobieta zmienia decyzję i odstępuje od zamiaru poddania się aborcji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
