Reklama

Łaska śmierci od stu szatanów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

„Ustawa ukazała się jednego z owych wiosennych dni, kiedy drzewa są już zupełnie zielone (…), a ludzie chowają głęboko do szaf wspomnienie zimy. (…) Ci, którzy do końca w nią nie wierzyli, mogli przeczytać w Biuletynie Ustaw, Rozporządzeń i Przepisów Prawnych: ustawa nr 212 o łasce śmierci”.
Czy ktokolwiek uwierzy mi, że podana ustawa o eutanazji to czysta fikcja, zacytowany fragment książki Marii Starzyńskiej pt. Kuszenie świętego Antoniego? Czytając ją kilkanaście lat temu, byłam przerażona czarnowidztwem przyszłości, która przecież nie może się zdarzyć w państwie tak chrześcijańskim, jak Polska.
A przecież treści Kuszenia nie nasunęła wyobraźnia twórcza. Autorka skonstruowała rzecz w oparciu o rozbudowaną strukturę reportażu. Jej „fikcja” miała źródła w materiałach prasowych na temat eutanazji i poznanych przez nią wnioskach do czynników ustawodawczych. Stawiając w fabule Kuszenia naprzeciw siebie świat dobrobytu „bez wad” i świat „braków” - ludzi ułomnych fizycznie i psychicznie, M. Starzyńska zmusza do myślenia. Kilkanaście lat temu pomyślałam więc: „To niemożliwe, ludzie aż tak bardzo nie zgłupieją!”.
Ale koszmar lektury powracał niepokojem o naszą rzeczywistość, aż dopadł mnie boleśnie w obliczu współczesnych faktów: prawne zezwolenie na eutanazję w Holandii, która zalegalizowała ją jako pierwsza na świecie, a zaraz po niej jesienią 2001 r. jako drugi kraj uczyniła to Belgia. W grudniu 2004 r. Życie Warszawy podało informację, że holenderscy lekarze domagają się uchwalenia prawa do uśmiercania noworodków z wadami genetycznymi. Miary zła dopełniła wiadomość o projekcie ustawy dopuszczającej eutanazję w Polsce, autorstwa senator SLD prof. Marii Szyszkowskiej.
Ustawa nie wyeliminowałaby, wbrew opiniom Pani senator, przypadków nielegalnej eutanazji w szpitalach (o ile w ogóle zbrodnia może być legalna), lecz zalegalizowała oraz przekształciła całą sferę w uśmiercanie ludzi bez ich zgody. Osoby stare lub niepełnosprawne, nieuleczalnie chore, jak ognia stroniłyby od leczenia szpitalnego (tak właśnie dzieje się w Holandii), aby uniknąć śmierci z ręki lekarza.
Przewodniczący Rady Episkopatu Polski ds. Rodziny bp Stanisław Stefanek powiedział m.in.: „Wątpię, że pani prof. Szyszkowska chce posłużyć się swoim tytułem profesorskim czy wiedzą. Bo jedno i drugie kłóci się z tym, co napisała w projekcie”.
Myślenie Pani senator jest najwyraźniej szokujące i nielogiczne dla tych kręgów, które jednoznacznie skrytykowały projekt: Kościół katolicki, lekarze i prawica. Marszałek Sejmu dał do zrozumienia, że projektu ustawy nie wprowadzi do porządku obrad sejmowych. Prezes Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii prof. dr hab. Andrzej Nestorowicz w liście do Marszałka Sejmu, przekazanym do sejmowej Komisji Zdrowia, napisał w lutym 2005 r.: „(…) Obowiązek niesienia pomocy - kanon zawodu lekarza - nie ma więc nic wspólnego z działaniami mającymi na celu świadome skracanie życia. Ze świadczeniem, które można określić jednym słowem - zabijanie. Lub eutanazja. Obowiązek niesienia pomocy nie może obejmować też pomocy w popełnianiu samobójstwa osobom w końcowym etapie ich życia, którym należy zapewnić humanitarną opiekę terminalną i godne warunki egzystencji. Żadne uregulowania prawne nie powinny więc nadawać lekarzowi prawa zadawania śmierci, nawet jeśli chory o to prosi”.
Łaska śmierci pochodzi od stu szatanów. Taki wydźwięk mają wypowiedzi młodych ludzi, oburzonych projektem prof. Szyszkowskiej, z których trzy wybrane przytoczę za cały komentarz: Weronika, licealistka: „Czyżby wracał nazizm i eliminowanie jednostek słabych i nieużytecznych? Jestem osobą młodą i mnie to przeraża”.
Rafał, internauta: „Ludzie od takich projektów to zwyczajne diabły, a w mózgu M. Szyszkowskiej siedzi sto szatanów. Kto ją wychowywał? Czy eutanazja jest zgodna z przysięgą Hipokratesa?”.
Alicja, studentka: „Czy ktokolwiek byłby w stanie powiedzieć: zabijcie moją matkę, zabijcie mojego ojca, siostrę, brata?”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Sarah do Francuzów: Nie profanujcie Francji swoimi barbarzyńskimi i nieludzkimi prawami!

2025-07-28 06:21

[ TEMATY ]

Francja

kard. Robert Sarah

zrzut ekranu

„Nie profanujcie Francji swoimi barbarzyńskimi i nieludzkimi prawami, które głoszą śmierć, podczas gdy Bóg chce życia” – powiedział do Francuzów 26 lipca w sanktuarium Sainte-Anne-d'Auray w Bretanii kardynał Robert Sarah. Papieski wysłannik przewodniczył obchodom 400. rocznicę objawień św. Anny w trzecim pod względem liczby przybywających pielgrzymów francuskim sanktuarium.

W obecności około 30 tys. wiernych były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przypomniał, że Pan Bóg poprzez objawienie św. Anny chciał, aby ten skrawek Francji, był miejscem świętym. „Wybrał to miejsce, aby być tu czczony. Pragnął nam powiedzieć, że Bóg jest pierwszy, że chwała Boża poprzedza nas i nie należy do nas. Bóg stworzył nas z bezinteresownej miłości, całe stworzenie jest dziełem Jego rąk, darmowym darem Jego miłości” – stwierdził kaznodzieja. Podkreślił, iż oddawanie chwały Bogu nie jest opcjonalnym wyborem, lecz obowiązkiem, koniecznością. Bardzo ważne jest, abyśmy ponownie uświadomili sobie tę prawdę – powiedział kard. Sarah.
CZYTAJ DALEJ

Św. Szarbel – przybytek, w którym Bóg objawia się światu

[ TEMATY ]

św. Charbel

św. Charbel Makhlouf

Agnieszka Bugała

W ogólnopolskim kalendarzu liturgicznym przypada dziś wspomnienie libańskiego świętego Szarbela Machlufa. Ten żyjący w XIX wieku zakonnik i pustelnik obrządku maronickiego jest dziś jednym z najbardziej znanych i czczonych świętych chrześcijańskich na świecie.

Św. Szarbel uważany jest za jednego z największych cudotwórców pośród świętych Kościoła. Zarejestrowano już kilkadziesiąt tysięcy uzdrowień za jego wstawiennictwem, które są czytelnym znakiem Bożej obecności we współczesnym świecie. Co roku do jego grobu, znajdującego się w klasztorze w miejscowości Annaja, przybywa ponad 4 mln pielgrzymów.
CZYTAJ DALEJ

Polska lektorka na Placu św. Piotra: tu widać wiarę młodych ludzi

2025-07-29 18:29

[ TEMATY ]

Jubileusz Młodych w Rzymie

Jubileusz Młodzieży

Jubileusz Młodych

Fot. archiwum Karoliny Mandak

Polski głos, który zabrzmi na Placu św. Piotra podczas Mszy św. otwierającej Jubileusz Młodzieży, należy do dziewiętnastoletniej Karoliny Mandak z Sośnicowic na Śląsku. „Tutaj widać, że wiara wśród młodych ludzi jest naprawdę żywa” – mówi już w pierwszych dniach jubileuszowej pielgrzymki, w której uczestniczy z przyjaciółmi z parafii.

Polka, wybrana do odczytania jednej z intencji modlitwy wiernych podczas Mszy św. rozpoczynającej obchody Jubileuszu Młodzieży, przyjechała Rzymu z grupą z parafii pw. św. Jakuba w Sośnicowicach. „Pomysł na przyjazd na jubileusz zrodził się w naszych głowach podczas spotkania młodzieży z ministrantami i ministrantkami z naszej parafii– wspomina Karolina Mandak w rozmowie z mediami watykańskimi – Zebraliśmy pieniądze, sprzedając ciasta i różne rzeczy wyprodukowane przez nas i przez naszego księdza wikarego”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję