W tamtejszej katedrze pw. Wniebowzięcia NMP ordynariusz diecezji świdnickiej przewodniczył Mszy św. ku czci bł. Jakuba Strzemię, patrona archidiecezji lwowskiej. W homilii biskup przypomniał, że charamteryzowała go gorliwa modlitwa. - Szczególnie szerzył kult Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej, sam spędzał godziny na modlitwie, wiedział, że żeby owocnie głosić Ewangelię to trzeba prosić Ducha Święto o światło. Czerpał siłę z kontemplacji Jezusa Eucharystycznego.

Bp Dec mówił również o przesłaniu błogosławionego biskupa. - Wszyscy jesteśmy wezwani do apostolstwa, żeby przekazywać wiarę szczególnie młodemu pokoleniu. Naśladujmy jego styl w przekazie wiary i dziełach miłości. Módlmy się, abyśmy umieli się zachwycić dziedzictwem bł. Jakuba i przekazywać je młodemu pokoleniu.

Zwracając się do młodych zgromadzonych w katedrze biskup zachęcał, by w ich życiu Chrystus zawsze był na pierwszym miejscu. - Pamiętajcie, że jeśli postawicie na Chrystusa to wygrywacie doczesne i wieczne życie. Nie dajcie się okraść z wiary, Chrystus was nigdy nie zawiedzie. Pamiętajcie, żeby życie budować na skale, której jest Jezus Chrystus, to jest najlepsza recepta na udane życie.

Eucharystię w katedrze łacińskiej we Lwowie poprzedziła procesja ulicami miasta z relikwiami bł. Jakuba. Na Mszy świętej obecna była młodzież przeżywająca diecezjalne dni skupienia. Po Mszy świętej w Brzuchowicach odbyła się doroczna Kongregacja dla duchowieństwa i osób życia konsekrowanego archidiecezji lwowskiej.

Bł. Jakub Strzemię, franciszkanin, arcybiskup i organizator życia religijnego na Rusi, urodził się ok. 1340 r. w Małopolsce. Pochodził z rodu szlacheckiego herbu Strzemię. Pisał o nim m.in. Jan Długosz w „Rocznikach”. Do zakonu franciszkanów wstąpił pociągnięty ideałami św. Franciszka z Asyżu. Miał bardzo bliskie związki z rodziną Tarnowskich, a zwłaszcza z Janem – wojewodą sandomierskim i starostą Rusi. Dlatego sakrę biskupią przyjął w Tarnowie, w obecnej katedrze.

Jako zakonnik ewangelizował Ruś Halicką, zwaną Czerwoną, a także Wołyń, Podole, Wołoszczyznę. Był przełożonym klasztoru we Lwowie. Pod koniec XIV w. - na wniosek pary królewskiej Jadwigi i Jagiełły - papież mianował go arcybiskupem halickim, choć mieszkał w klasztorze we Lwowie.

W bulli nominacyjnej papież Bonifacy IX wymienił przymioty i zalety Jakuba: gorliwość apostolską, wybitne wykształcenie, czystość życia, szlachetność obyczajów, przezorność i wytrwałość w sądzie i zarządzie sprawami duchowymi, jak i świeckimi. Miał wielką cześć do Najświętszego Sakramentu i Najświętszej Maryi Panny oraz świętych franciszkańskich. Katechizował dzieci. Otaczał opieką chorych i ubogich. Wspierał instytucje charytatywne.

Abp Jakub Strzemię zmarł 20 października 1409 r. Jego pogrzeb odbył się w kościele franciszkanów pw. Świętego Krzyża we Lwowie. Tam też został pochowany. W XVIII w. jego ciało przeniesiono do katedry.

Beatyfikowany został 11 września 1790 r. Od 1910 r. jest patronem krakowskiej prowincji franciszkanów.