W XV wieku właścicielem osady, zwanej wówczas Syroczino/Syroczyn, był Jan Chądzyński, który w 1463 r. odsprzedał ją Stanisławowi Karskiemu h. Korab (1441-79), dziedzicowi Miedzny. Na początku XVI wieku wieś Seroczyn należała do rodziny Klimczyckich, od której przeszła w ręce ówczesnego dziedzica Sterdyni - Piotra Kiszki h. Dąbrowa (zm. 1534 r.), wojewody połockiego (1519-32) i starosty drohickiego (1522-32).
Parafia w Seroczynie posiada rodowód unicki. Pierwszą cerkiew prawosławną pw. Znalezienia Krzyża Świętego ufundował 31 maja 1596 r. wnuk wspomnianego dziedzica Piotra - Mikołaj Kiszka h. Dąbrowa (ok. 1565-1620), starosta drohicki (1588-1620). Z jego polecenia mieszkańcy Seroczyna mieli oddawać dziesięciny miejscowemu duchownemu, a nie do Łazówka.
W 1611 r. dokonano erekcji parafii w Seroczynie, ponieważ w tymże roku cerkiew seroczyńska przyjęła postanowienia unii brzeskiej. Świadczy o tym dokument uposażeniowy wystawiony w 1611 r. przez wspomnianego Mikołaja Kiszkę, syna Mikołaja (zm. 1587 r.), starosty drohickiego (1556-87) i wojewody podlaskiego (1569-87). Proboszczem unickim był wówczas ks. Jan Wierbowicz (Wierzbowicz).
W 1670 r. ówczesny dziedzic sterdyński - Zbigniew Ossoliński (zm. 1679 r.), starosta drohicki (1646-79) i wojewoda podlaski (1661 r.), zbudował nową unicką świątynię pw. Podwyższenia Krzyża Świętego pod kierunkiem ks. Pawła Hotowickiego, proboszcza seroczyńskiego (1670 - ok. 1683 r.). Akt fundacyjny został wniesiony do ksiąg drohickich w 1674 r. Wnuk wspomnianego fundatora - Jan Stanisław hr. Ossoliński (zm. 1770 r.), starosta drohicki (1716-57), był kolatorem kościoła seroczyńskiego w 1757 r. W 1822 r., idąc za wzorem świątyń katolickich, dobudowano część wejściową. Świątynia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, która stoi do dzisiaj w pobliżu nowej plebanii, została gruntownie przebudowana i wzniesiona w 1849 r. pod kierunkiem ks. Nikona Dyakowskiego (1779-1875), ówczesnego administratora (1844-68). Fundatorami byli przypuszczalnie ówcześni dziedzice Sterdyni - Paulina z hr. Krasińskich (1816-93) i jej mąż (od 1844 r.) Ludwik Górski (1818-1908).
W ramach represji popowstaniowych w 1868 r. władze carskie deportowały w głąb Królestwa Polskiego (Radom), a następnie Rosji (Nowogród) wspomnianego proboszcza Seroczyna i Łazowa - ks. Nikona Dyakowskiego. Po kasacie unii unicka świątynia seroczyńska w 1875 r. została zamieniona na cerkiew prawosławną, którą dwukrotnie poddano gruntownej przebudowie w 1878 r. (nowy dach) i w 1888 r. (nowy fundament z cegły i kopuła) staraniem ks. Seweryna Mogielnickiego (1853 - po 1885 r.), ówczesnego proboszcza (1875 - ok. 1889 r.), który w 1875 r. przyjął prawosławie. W 1921 r. na mocy rozporządzenia nr 65 z 11 grudnia 1918 r., wydanego przez ks. Henryka Ignacego Przeździeckiego (1873-1939), biskupa siedleckiego, czyli podlaskiego (1918-39), świątynia została zwrócona katolikom i rekoncyliowana. 22 grudnia 1921 r. wspomniany bp Przeździecki podniósł dotychczasową filię parafii sterdyńskiej do rangi samodzielnej parafii obrządku rzymskokatolickiego.
Parafia w Seroczynie posiada obecnie nowy, murowany kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, który został zbudowany w latach 1991-93 staraniem miejscowej ludności i ks. Bogusława Bukowickiego. Kamień węgielny poświęcił i wmurował 14 września 1991 r. ks. Jan Mazur, biskup siedlecki, czyli podlaski (1968-92). Konsekracji kościoła dokonał w uroczystość Podwyższenia Krzyża Świętego 14 września 1993 r. ks. Władysław Jędruszuk (1918-94), biskup drohiczyński (1991-94), przy udziale wspomnianego ks. Jana Mazura, biskupa siedleckiego (1992-96), i ks. Wacława Skomoruchy (1915-2001), sufragana diecezji siedleckiej (1963-92).
Z parafii seroczyńskiej pochodzi ks. Jan (Joao) Kazimierz Wilk OFM Conv., biskup diecezji Formosa w Brazylii.
Przy starym kościele znajduje się drewniana dzwonnica konstrukcji słupowej, zbudowana ok. połowy XIX wieku.
Obok nowego kościoła parafialnego stoi murowana, piętrowa plebania, zbudowana w latach 1986-87 staraniem ks. Zdzisława Młynarskiego (prob. 1984-89).

Porządek Mszy św.:
niedziele i święta:
kościół parafialny: 8.00, 10.00
święta niebędące dniami wolnymi od pracy:
kościół parafialny: 8.00, 10.00, 17.00

Odpusty w parafii:
Podwyższenia Krzyża Świętego - 14 września

Nabożeństwo adoracyjne: 4-6 grudnia.

Księgi metrykalne:
Księgi chrztów: od 1765 r.
Księgi małżeństw: od 1765 r.
Księgi zmarłych: od 1765 r.