Franciszkański Głogów - wczoraj

Pierwsze klasztory franciszkańskie na Śląsku fundowane były już w XIII wieku. We wspomnianym stuleciu powstało ich dwadzieścia, w tym jeden w Głogowie. Mówiąc o jego genezie, stwierdza się dziś ogólnie, że powstał on przed 1257 r. Badacz dziejów nadodrzańskiego grodu Janusz Chutkowski stwierdza: „Wiele faktów wskazuje raczej na to, że konwent głogowski musiał istnieć już przed 1249 r., być może w 1247 r., a więc znacznie wcześniej nim powstało tutaj miasto lokowane przez księcia Konrada”. Wspólnota miała swoją siedzibę w wybudowanym, gotyckim klasztorze, a wzniesiona głogowska świątynia braci mniejszych nosiła wezwanie św. Stanisława Biskupa.
Kilkadziesiąt lat później, w 1307 r., do nadodrzańskiego grodu staraniem księcia Henryka III sprowadzone zostały siostry klaryski. Otrzymały one kościół pw. Krzyża Świętego, siedzibę oraz duże wsparcie materialne, m.in.: wsie, młyn, ogrody i różne przywileje. Uczniowie św. Franciszka, oprócz modlitwy i świadectwa życia konsekrowanego, wnosili w dzieje miasta wiele innych pozytywnych elementów z różnych dziedzin, chociażby edukacji (szkoły klasztorne i księgozbiory) czy opieki zdrowotnej (np. przy siedzibie klarysek mieściła się infirmeria). Oczywiście losy obu klasztorów niewolne były od wydarzeń, którymi dotykane było miasto. Był też taki moment w dziejach nadodrzańskiego grodu - czas wojny trzydziestoletniej - kiedy to wskutek decyzji i barbarzyńskich działań Szwedów ocalał jedynie kościół pw. św. Stanisława i duszpasterstwo franciszkanów - resztę zajął okupant. Zmierzch dziejów obu wspólnot w Głogowie przypada na 1810 r. - wprowadzenie pruskiego edyktu sekularyzacyjnego.

Franciszkański Głogów - dziś

Po II wojnie światowej do franciszkańskiego dziedzictwa nawiązał III Zakon św. Franciszka. Jest on jedną z najstarszych grup istniejących przy parafii pw. św. Mikołaja. Obecnie wspólnotę tworzy czterdzieści czynnych osób świeckich oraz grono chorych. Przełożoną grupy jest Krystyna Jarmolińska, mistrzynią nowicjatu Irena Grzęda, a duszpasterzem i asystentem od pięciu lat - ks. Hubert Relich. Aby stać się pełnoprawnym członkiem zakonu, trzeba przejść drogę formacyjną: rok postulatu i nowicjatu, po których składa się pierwsze śluby. Przez kolejne trzy lata odnawia się je, by na końcu móc złożyć śluby wieczyste. Do typowych obowiązków tercjarzy zaliczyć trzeba codzienną modlitwę franciszkańską oraz realizację w swoim życiu ideałów Biedaczyny z Asyżu. Członkowie wspólnoty mają też prawo noszenia habitu - zazwyczaj podczas uroczystości kościelnych oraz przywilej pochówku w stroju zakonnym. Tercjarze raz w miesiącu uczestniczą w specjalnej, wspólnotowej Mszy św. oraz w spotkaniu formacyjnym. Ponadto członkowie III Zakonu św. Franciszka aktywnie uczestniczą w życiu parafialnym, zwłaszcza angażując się w sferę modlitewną.
Centralne święto tercjarze obchodzą co roku 4 października w liturgiczne wspomnienie Świętego z Asyżu. Tego dnia do grona wspólnoty przyjmowani są nowi członkowie i składane są śluby. Grupa głogowskich tercjarzy w strukturze organizacyjnej franciszkanów należy do prowincji szczecińskiej. Od lat współpracuje ona z nowosolskimi kapucynami, którzy prowadzą dla niej rekolekcje i dni skupienia.
III Zakon św. Franciszka angażuje się również w propagowanie kultu świętego franciszkanina - Ojca Pio, którego relikwie znajdują się w parafii pw. św. Mikołaja. W każdy czwarty wtorek miesiąca jego członkowie wraz z innymi wiernymi uczestniczą w specjalnym nabożeństwie i Mszy św., połączonej z ucałowaniem relikwii.