Reklama

Rozmowy z bł. Józefem Sebastianem Pelczarem

Niedziela rzeszowska 52/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

- W pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu obchodzimy w Kościele katolickim święto Rodziny Nazaretańskiej - Jezusa, Maryi i Józefa. Ustanowił je w 1921 r. papież Benedykt XV. Tym aktem zatwierdził rozwijający się od kilku wieków kult Świętej Rodziny. Święto takie jest bardzo potrzebne współczesnym rodzinom. Z jednej bowiem strony ukazuje im ideał życia rodzinnego zrealizowany przez Świętych z Nazaretu, z drugiej zaś daje skutecznych orędowników w niebie. Tym samym podkreślona zostaje prawda, że życie rodzinne i związana z nim miłość rodzinna są czymś bardzo ważnym w Bożym planie uświęcenia człowieka.

- Rodzina ma wielkie znaczenie dla Boga, Kościoła i społeczeństwa. Jest ona niejako żywą świątynią, z której ma się wznosić nieustannie hymn uwielbienia Boga oraz twierdzą Kościoła, w niej bowiem złożone są skarby wiary i pobożności wszystkich jej członków. Dalej, jest ona pierwszą szkołą życia, w której dzieci od własnych rodziców mają się uczyć prawdy i cnoty. Rodzina jest wreszcie jedną z podwalin, na których wspiera się gmach społeczeństwa; a ten gmach wtedy jest silny, gdy wspiera się na mocnych podwalinach. Z tego też względu trzeba miłować rodzinę. Jest to zgodne z wolą Bożą, gdyż Bóg tę miłość wszczepił w serca, a Pan Jezus przykładem i słowem uświęcił. W taki więc sposób powinien postępować przede wszystkim chrześcijanin, dążący do życia doskonałego, a jego miłość rodzinna ma być czysta, silna i trwała. Ma łączyć w sobie miłość przyrodzoną, pochodzącą od człowieka z miłością nadprzyrodzoną, mającą swe źródło w Bogu.

- Kogo najpierw należy otoczyć miłością rodzinną?

- W pierwszym rzędzie miłością trzeba obdarzyć swoich rodziców. Przejawem tego jest między innymi oddawanie im należnej czci, nawet wtedy, gdy na nią nie zasługują oraz wypełnianie ich poleceń, o ile nie są przeciwne woli Bożej. Trzeba też wspierać ich w cierpieniu oraz swoim poświęceniem wynagrodzić ich poświęcenie.

- Wspomniany obowiązek miłości rodziców wynika z IV przykazania Dekalogu, które mówi: "Czcij ojca i matkę swoją". Wydaje się jednak, że ten nakaz działa też w drugą stronę. Mówiąc inaczej, jest on wezwaniem skierowanym do rodziców, by na miłość i szacunek swych dzieci sobie zasłużyli.

- Nie inaczej! Rodzice chrześcijańscy są bowiem zobowiązani do otoczenia swoich dzieci miłością prawdziwą. Znaczy to, że nie mogą ich traktować jak zabawki czy bożyszcza, rozpuszczając je nadmiernie, ale mają dbać o ich potrzeby i zapewnić im staranne wychowanie. Przede wszystkim zaś winni je uczyć o Bogu, prowadzić do Kościoła, ćwiczyć w karności świętej oraz pomagać im rozwijać cnoty i zwalczać wady. Jest to ważne i odpowiedzialne zadanie, od spełnienia którego zależy prawdziwe szczęście rodziców i dzieci oraz prawdziwe dobro Kościoła i społeczeństwa.

- Fundamentem miłości rodzinnej jest wzajemna miłość panująca między małżonkami. Jeżeli bowiem mąż prawdziwie kocha żonę, a żona męża, wówczas zdolni są pokonać trudności, oprzeć się pokusom, a nade wszystko wypełnić należycie obowiązki rodzinne i wzajemnie się uświęcać. Powinni więc stale dbać o wzrost ich wzajemnej miłości. Na co powinni zwrócić uwagę?

- W celu utrzymania miłości, zgody i harmonii w pożyciu małżeńskim oboje małżonkowie muszą zachować następujące zasady. Mąż powinien traktować żonę serdecznie i uprzejmie, bez żadnego despotyzmu, brutalności, zazdrości i gderania; powinien zaspokajać chętnie jej i całego domu potrzeby; powinien przebywać w domu, a unikać kasyn, klubów oraz szynków; powinien wreszcie wykorzeniać swe wady, aby nie stracił szacunku u żony. Nadto wraz z małżonką winien sumiennie wypełniać obowiązki religijne. Natomiast żona niech się strzeże próżnowania, zalotności, zbytków, kaprysów, drażliwości i podejrzewania męża; niech nie będzie upartą, ani zbyt gadatliwą, ale raczej w całym swym postępowaniu cichą i słodką, w praktykach pobożności nieprzesadną, w prowadzeniu domu staranną, w wymaganiach skromną, w wydatkach oszczędną, w przyjmowaniu gości, a zwłaszcza obcych mężczyzn, ostrożną, o męża i dzieci dbałą, w chwilach ciężkich pełną poświęcenia.

- Ukazany tu został pewien ideał małżonka i rodziny. Czy jego realizacja jest możliwa?

- Ten ideał zrealizowała w pełni Rodzina z Nazaretu. Dlatego też rodziny chrześcijańskie, pragnące wypełnić wolę Bożą, winny wiernie Ją naśladować.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie

2025-05-29 09:04

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Monika Książek

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie. Chrystus, który narodził się w Betlejem, przyjmując naszą ludzką naturę, lecz bez grzechu, wraca teraz do Siebie, skąd przyszedł. Wniebowstąpienie jest dokończeniem misterium paschalnego, a więc dzieła odkupienia.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
CZYTAJ DALEJ

Symbol łez i krwi. Relikwiarz sióstr katarzynek

2025-05-30 08:34

[ TEMATY ]

beatyfikacja

relikwiarz

siostry katarzynki

©niedziela.pl

Relikwiarz, stworzony przez Andrzeja Adamskiego, znanego złotnika z Braniewa

Relikwiarz, stworzony przez Andrzeja Adamskiego, znanego złotnika z Braniewa

Już 31 maja 2025 roku Braniewo stanie się miejscem szczególnej duchowej uroczystości. Po dwudziestu latach procesu beatyfikacyjnego, Kościół wyniesie na ołtarze piętnaście sióstr katarzynek, które oddały życie, trwając przy swoich podopiecznych w ostatnich miesiącach II wojny światowej. Zginęły z rąk żołnierzy Armii Czerwonej, nie opuszczając szpitali, przytułków i domów opieki – miejsc, gdzie były najbardziej potrzebne.

Braniewska beatyfikacja to nie tylko akt wyniesienia do chwały ołtarzy, ale również głęboka lekcja wiary, odwagi i bezgranicznego oddania drugiemu człowiekowi. Męczeństwo sióstr długo nie było historią znaną powszechnie. Dziś mówi się o niej coraz głośniej. W lutym i marcu 1945 roku braniewskie zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny wybrały pozostanie w mieście, przez które przetaczała się ofensywa Armii Czerwonej. Były świadome zagrożenia, jakie niosło ze sobą nadejście wojsk sowieckich, ale postanowiły zostać. Ich ofiara była cicha, lecz ogromna w znaczeniu. Wyniesienie ich na ołtarze to przypomnienie, że świętość rodzi się często z codziennej służby i z heroizmu w najtrudniejszych chwilach.
CZYTAJ DALEJ

Egipt: historyczny klasztor św. Katarzyny na Synaju przechodzi na własność państwa

2025-05-30 16:08

[ TEMATY ]

Egipt

św. Katarzyna

klasztor

Synaj

wikipedia/Berthold Werner

Klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Syna.

Klasztor Świętej Katarzyny znajdujący się u stóp Góry Świętej Katarzyny i góry Synaj, na półwyspie Syna.

Po 15 wiekach niezależnego istnienia prawosławny klasztor św. Katarzyny na półwyspie Synaj, mający status autonomicznego Kościoła prawosławnego, staje się własnością państwa egipskiego. Taką decyzję wydał 28 maja sąd w Ismailiji, co oznacza w istocie skonfiskowanie przez władze państwowe ogromnego bogactwa materialnego i duchowego tego obiektu: prastarych ikon, rękopisów, starodruków, bibliotek i innych dóbr, wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Klasztor św. Katarzyny powstał około 530 roku na rozkaz cesarza bizantyjskiego Justyniana I, choć pierwszą kaplicę wzniesiono tam na początku IV wieku na polecenie cesarzowej Heleny (zmarłej około 328-330 roku) i jest najstarszym, działającym do dzisiaj. monasterem chrześcijańskim na świecie. Znajduje się w wąskiej dolinie Wadi al-Dajr na południu Synaju w miejscu, w którym tradycja biblijna umiejscowiła krzak gorejący, z którego Bóg przemawiał do Mojżesza (Wj 3, 1-6), a w pobliżu wznosi się góra Synaj, zwana też Górą Mojżesza, gdzie miał on otrzymać od Boga tablice Dekalogu. Obiekt, otoczony wysokim na 12-15 metrów i grubym na ponad półtora metra murem obronnym, jest położony na wysokości 1570 m npm.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję