Kluby Inteligencji Katolickiej zaistniały w Polsce w latach pięćdziesiątych, na tle historycznych wydarzeń 1956 r. Ogólny upadek gospodarki PRL-u i polityczna kompromitacja ówczesnych władz stały się podłożem do powstania ruchu ludzi światłych, zmierzających do intelektualnego i religijnego odrodzenia narodu. Podczas tzw. odwilży politycznej, władza ludowa pozwoliła na działalność KIK-ów. Powstało ich wtedy 20, lecz zarejestrowano zaledwie 5; w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Toruniu i Poznaniu.

Powstanie Klubu Inteligencji Katolickiej w Krośnie wiąże się z miejscową "Solidarnością", której uchwała, jako Podkarpackiego Regionalnego Komitetu Założycielskiego, podjęta na plenarnym posiedzeniu 28 listopada 1980 r., zapowiadała utworzenie Klubu. W zebraniu założycielskim krośnieńskiego KIK-u, 18 grudnia 1980 r., uczestniczyło 25 osób, w tym 3 kapłanów. Spośród tego grona wybrano tymczasowy zarząd, traktowany jako komitet założycielski, w składzie: Stanisław Kowalewski, Zbigniew Pawłowski, Marian Chudoba, Zygmunt Błaż, Barbara Janusz i Grzegorz Juszczęć. Opracowany przez mecenasa Zbigniewa Pawłowskiego statut Klubu wyznaczał konkretne cele pracy i działania: pogłębienie intelektualne i moralne w oparciu o naukę Kościoła katolickiego, tworzenie kultury intelektualnej, artystycznej i obyczajowej, poszukiwanie właściwych postaw społecznych i przeciwstawianie się złu.

Komitet założycielski spotkał się z życzliwością i pasterskim błogosławieństwem ze strony przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. apostolstwa świeckich - kard. Franciszka Macharskiego, biskupa przemyskiego - Ignacego Tokarczuka i sekretarza Konferencji Episkopatu Polski - bp. Bronisława Dąbrowskiego. Z takim moralnym poparciem, komitet założycielski, 23 grudnia 1980 r., zwrócił się do miejscowego Urzędu Wojewódzkiego z prośbą o rejestrację Klubu Inteligencji Katolickiej w Krośnie. W tym samym czasie czyniono starania o utworzenie filii KIK-u w Jaśle, Sanoku i Lesku. 23 stycznia 1981 r. Urząd Wojewódzki odmówił zarejestrowania Klubu, ale po odwołaniu się do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, 17 lutego 1981 r., KIK krośnieński został zarejestrowany jako legalne stowarzyszenie.

Uroczysta inauguracja istnienia i działalności krośnieńskiego KIK-u odbyła się 8 marca 1981 r. Rozpoczęła ją Msza św. celebrowana w miejscowej farze przez bp. Ignacego Tokarczuka, który spotkał się później z członkami Klubu w historycznej sali nad zakrystią. Na pierwszym walnym zebraniu, w kwietniu 1981 r., wybrano stały Zarząd. Pierwszym jego prezesem został mgr inż. Stanisław Kowalewski, kierownikiem filii Jasło - Marian Matysik, zaś filii Sanok - Eugeniusz Chytła. Obowiązki kapelana Klubu podjął wikariusz z fary, ks. Andrzej Skiba. Zarząd ustalił, iż każdego 16. dnia miesiąca będzie odprawiana Msza św. w intencji Ojca Świętego Jana Pawła II oraz całego Klubu, który liczył wtedy 60 członków.

Pierwszy rok działalności krośnieńskiego KIK-u, na tle solidarnościowego przebudzenia polskiego narodu, wypełniały odczyty zapraszanych katolickich redaktorów i uczonych, pielgrzymka na Jasną Górę w dniach czerwcowych, włączenie się w radosne Boże Ciało - po wielu latach ulicami Krosna podjęcie comiesięcznych spotkań biblijnych, udział w spotkaniu z delegatami regionu na I Zjazd "Solidarności", otwarcie biblioteki Klubu przy kościele Ojców Kapucynów. Wszystko to zostało nagle przerwane 13 grudnia 1981 r., ogłoszeniem w Polsce stanu wojennego. W konsekwencji wojewoda krośnieński zawiesił działalność Klubu. Zarekwirowane zostały wszystkie dokumenty i pieczęcie. Czterech członków Klubu zostało internowanych. W stanie wojennym członkowie Klubu gromadzili się na comiesięcznych Mszach św., odprawianych w kościele Ojców Kapucynów, uważając iż "Modlić się nikt nam nie zabroni" .

Na początku 1983 r. zostały podjęte starania przez ks. Bronisława Jastrzębskiego, proboszcza fary, i prezesa Klubu Stanisława Kowalewskiego, by mogła być wznowiona działalność klubowa. Krośnieński Urząd ds. Wyznań udzielił na to zezwolenia 12 kwietnia 1983 r. Wznawiając legalną działalność, Klub przystąpił do zorganizowania I Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej, który odbył się w Krośnie, Jaśle i Sanoku w dniach 2-9 października 1983 r. Odczyty, prelekcje, nabożeństwa, występy artystyczne, ukierunkowane były na naukę społeczną Kościoła i nauczanie Jana Pawła II. Walne zebranie Klubu 22 czerwca 1984 r. wybrało nowy Zarząd, a jego prezesem została mgr Helena Kwolek, kierująca Klubem do czasów obecnych. Klub liczył wówczas 159 członków.

W następnych latach organizowane były kolejne Tygodnie Kultury Chrześcijańskiej. Ich tłem była zwyczajna praca klubowa, rozciągająca się na poszczególne pory i miesiące upływających lat. Od 20 czerwca 1985 r. została ona podjęta przez trzy wykrystalizowane sekcje Klubu; wiedzy społecznej Kościoła i wiedzy religijnej, pomocy społecznej i pielgrzymkowo-turystyczną. Od początku organizowano spotkania członków Klubu na odczyty i prelekcje, które podejmowali redaktorzy ówczesnego Tygodnika Powszechnego, Więzi, Znaku, naukowcy KUL i PAT. Urządzane były wieczory artystyczne, spotkanie autorskie, chwile pieśni i poezji, dni filmu religijnego, często z udziałem znanych artystów (H. Mikołajska, B. Horawianka, M. Voit, P. Szczepanik, A. Nehrebecka, A. Dmochowska). W bibliotece klubowej kolportowano prasę katolicką i religijne książki. W tradycję Klubu wpisały się na stałe wspólne "opłatki" bożonarodzeniowe i wielkanocne "święcone" . Miesiąc maj gromadził członków klubowych przy białobrzeskiej kapliczce przydrożnej na modlitewną "majówkę", zaś Dzień Zaduszny wzywał ich na stary krośnieński cmentarz, by modlić się za swoich zmarłych Ojców i za Ojczyznę.

Klubowa sekcja pomocy społecznej organizowała zbiórki darów dla pensjonariuszy Domu Seniorów w Dębowcu i w Moczarach, odwiedzając ich. Wspierała także dzieci z Ukrainy podczas ich pobytu w Polsce. Prowadziła również akcję pomocy na terenie Krosna.

Każdego roku przedstawiciele krośnieńskiego KIK-u uczestniczyli w ogólnopolskiej pielgrzymce Klubów na Jasną Górę. W ciągu kolejnych lat pielgrzymowali do Komańczy, Lichenia, Warszawy, Niepokalanowa, Kalwarii Pacławskiej, Leżajska, Jarosławia, Przemyśla, Dukli, Ludźmierza. Szczególną pielgrzymkę przeżył Klub w dniach 17 października - 1 listopada 1986 r., spotykając się na specjalnej audiencji w Rzymie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II. Kolejne spotkania z Papieżem przeżywali członkowie Klubu w Tarnowie - 10 czerwca 1987 r., a już w szczególny sposób na swojej rodzinnej ziemi w Krośnie 10 czerwca 1997 r.

KIK krośnieński od początku był bardzo wnikliwie inwigilowany przez ówczesne organa władzy ludowej. Przejawem tego były urzędowe upomnienia, zarzuty, stawiane wymagania co do jego działalności. Klub odczuwał nieustanne wsparcie ze strony biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka, zaznaczając w swojej Kronice cztery bardzo ważne z nim spotkania w latach: 1981, 1985 1988 i 1995.

10 lutego 1991 r. Klub obchodził skromnie swoje 10-lecie. W uroczystościach przewodniczył biskup pomocniczy Edward Białogłowski. Od 1994 r. w sposób wyraźny osłabła działalność klubowa. Wielu członków znalazło sobie miejsca w innych organizacjach społeczno-religijnych. Obchody 20-lecia Klubu - 28 stycznia 2001 r. - przeżywane z miejscowymi kapłanami; dziekanem, proboszczem i kapelanem, mimo rozmaitych przeciwności, były powodem do odczuwania przez KIK w Krośnie świadomości dobrze wypełnionego społecznego obowiązku wobec samych siebie, swojej ojczystej ziemi i lokalnego Kościoła.