Edukacja to prawo każdego człowieka, jednak wielu tego prawa jest pozbawionych. Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom w tym roku zwraca uwagę na ubóstwo, jako przeszkodę w zdobywaniu wykształcenia. Akcja realizowana jest pod hasłem „Edukacja szansą dzieci ubogich”. Na naszych świątecznych stołach rozbłyśnie około 4,8 mln świec
Przeprowadzana jest przez Caritas Kościoła rzymskokatolickiego po raz 13. Po raz 8. odbywa się z udziałem Diakonii Kościoła ewangelicko-augsburskiego oraz Eleos Kościoła prawosławnego. Ma więc charakter ekumeniczny.
Tegorocznym hasłem jest: „Edukacja szansą dzieci ubogich”. - Zwraca to uwagę na problem wyrównywania szans edukacyjnych. Pragniemy uświadomić wszystkim, że naszym chrześcijańskim obowiązkiem jest wspierać młodzież pozbawioną środków materialnych, zaniedbaną czy borykającą się z różnego rodzaju problemami - mówi ks. Zdzisław Świniarski z Caritas Polska.
Zdolni a biedni
Jak wynika z raportu Komisji Europejskiej, 29% dzieci w Polsce żyje w biedzie. Oznacza to, że ponad 650 tys. dzieci potrzebuje materialnego wsparcia. Ich rodziców nie stać często, by zapewnić nawet podstawowe środki do życia i rozwoju: jedzenie, ubranie czy podręczniki do szkoły. Socjologowie podkreślają, że bieda staje się nierzadko dziedziczna. Pozbawieni szans edukacyjnych młodzi ludzie skazani są na taki sam los, jak ich rodzice.
- Przecież w ubogich rodzinach niejednokrotnie można znaleźć niezwykle zdolne dzieci, talenty, które należy rozwijać - zaznacza bp Mieczysław Cieślar z Kościoła ewangelicko-augsburskiego. - Szkoła jest jednym z najważniejszych etapów w życiu człowieka. Ważne, by wierzyć w siebie i w swoje możliwości - dodaje.
Celom tym służy m.in. program „Skrzydła” realizowany przez Caritas. Pozwala na kontynuowanie nauki w szkole oraz rozwijanie zainteresowań. Objętych jest nim ponad 1500 dzieci, 3000 czeka na pomoc.
- W ramach dzieł charytatywnych pomagamy w różny sposób: przez zakup pomocy naukowych, zapewnienie dojazdu do szkoły czy stypendia dla młodzieży studiującej. Zawsze staramy się działać według przykazania miłości bliźniego danego nam przez Zbawiciela - podkreśla bp Doroteusz Sawicki z Eleos.
Jak co roku 10 groszy ze sprzedaży małej świecy przeznaczonych będzie na pomoc głodującym dzieciom poza granicami kraju. W poprzednich latach Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom pamiętało o najmłodszych w Rwandzie, Kongo, Sudanie, a także w Iraku i krajach byłego Związku Radzieckiego. Teraz pieniądze posłużą wsparciem w Etiopii.
"Z życia Maryi-Nawiedzenie" - obraz Giotto di Bondone w Kaplicy Scrovegnich
Wywodzi się ono z religijności chrześcijańskiego Wschodu. Uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263. Kiedy zaś powstała wielka schizma na Zachodzie, wtedy święto to rozszerzył na cały Kościół papież Bonifacy IX w roku 1389, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym. Sobór w Bazylei (1441) to święto zatwierdził.
John Singleton Copley, "Wniebowstąpienie Chrystusa"/commons.wikimedia.org
Przypisywana Homerowi „Odyseja” powstała w VIII w. przed Chr. Łukasz pisał kilkadziesiąt lat po zmartwychwstaniu Chrystusa. Homer w swoim geniuszu fabułę poematu zakuł w kształty heksametru. Ewangelista z Antiochii pisał wyszukaną nieco, aczkolwiek zrozumiałą prozą. „Odyseja” składa się z dwudziestu czterech części, dzieło Łukasza natomiast podzielone zostało na dwadzieścia cztery rozdziały. Ta ostatnia zbieżność to oczywiście zwykły przypadek. Nie wiadomo jednak, czy przypadkiem jest również i to, iż Łukaszowa Ewangelia rozpoczyna się i kończy w świątyni jerozolimskiej.
Podobnie jak wędrówka mitycznego Odyseusza rozpoczyna się i kończy na Itace. Homer sięgnął po znany później w literaturze greckiej motyw wędrówki cyklicznej. Akcja narracji rozpoczyna się w tym samym miejscu, w którym się kończy, jednak w toku narracji mają miejsce wydarzenia, które całkowicie odmieniają sytuację początkową. Pierwsza scena dzieła Łukasza to modlitwa Zachariasza w świątyni, podczas której otrzymuje on zapowiedź narodzin poprzednika Chrystusa. Ostatnia scena Ewangelii to modlitwa uczniów Chrystusa, również w świątyni, już po Jego zmartwychwstaniu: „z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni wielbiąc i błogosławiąc Boga” (Łk 24,52-53).
W XVIII Święto Dziękczynienia w warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych, przypomniał, że chrześcijanin jest pielgrzymem nadziei, a jego wiara nie może ograniczać się do „wpatrywania się w niebo”. „Nadzieja jest ruchem, podróżą, a nasze dziękczynienie powinno przemieniać się w konkretne czyny” - podkreślił hierarcha, który przewodniczył uroczystej Mszy świętej.
Na początku liturgii metropolita warszawski abp Galbas, przypominając tajemnicę wniebowstąpienia Jezusa i Jego nieustannego orędownictwa podkreślił, że ono jest Bożą Opatrznością. Wskazał na cel naszego życia - niebo. Wyraził radość za to spotkanie w Świątyni Opatrzności Bożej, która jest wyrazem wdzięczności polskiego narodu, oraz wdzięczność za troskę o tę świątynię.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
