W Polsce żyje około 12 milionów babć i dziadków - to armia, na której pomoc mogą liczyć rzesze zapracowanych rodziców. I choć dzisiejsi dziadkowie i babcie są trochę inni niż przed 20 czy 30 laty - aktywniejsi, sprawniejsi, głodni wiedzy, podejmujący trud samorealizacji - to wciąż są potrzebni swoim wnukom i dzieciom. I odwrotnie: dziadkowie dzięki wnukom odnajdują w życiu sens, radość i wiarę w ciągłość trwania.
Ich pomoc jest bardzo znacząca, pomagają kształtować system wartości młodego pokolenia. Jak pokazuje badanie CBOS, aż 60 procent ankietowanych na pytanie: „Co zawdzięczamy babciom i dziadkom?” odpowiada: poczucie bycia kochanym. Dla równie dużej grupy dziadkowie stanowią źródło zasad moralnych i wiary religijnej. Ponad 50 procent osób wymienia historię rodziny, silną wolę i patriotyzm. Skąd tak duży wpływ dziadków na nasze rodziny? Dziadkowie mają czas, którego w dzisiejszych czasach brakuje rodzicom, na kontakty z dziećmi, mają także ogromną chęć przekazywania zdobytej w ciągu długiego życia mądrości oraz praktycznych umiejętności. A co najważniejsze, nie mają obowiązku wychowywania przypisanego rodzicom i blokującego ich kontakty z dziećmi, mogą być zatem bardziej otwarci, nastawieni na dialog, mogą pozwolić sobie na więcej w stosunku do nich niż w przeszłości wobec własnych dzieci. Dziadkowie i wnukowie, przedzieleni jednym pokoleniem, mają większe szanse na bardziej obiektywne wzajemne spojrzenie.
Nie trzeba więc nikogo przekonywać, że wspaniali dziadkowie są nie do zastąpienia. Dzieci, których życie toczy się w pobliżu dobrych dziadków, zbierają dobre doświadczenia, które mogą zaprocentować w dalszym życiu - to dzięki nim dzieci już od najmłodszych lat uczą się dostrzegać różne potrzeby innych ludzi, uczą się szacunku i tolerancji dla ludzi. Dlatego młode pokolenie powinno pamiętać o szczególnym szacunku i życzliwości, jakie należą się dziadkom szczególnie w ostatnim okresie ich życia, kiedy zniedołężnienie i choroby ograniczą ich możliwości poruszania się i zamkną w osamotnionym mieszkaniu.