Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Brześciu, Miasto Lublin, Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie i Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 w Lublinie zorganizowali wystawę pt. „Napoleon Orda. Litografie z Albumu Widoków Historycznych Polski ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie”, prezentowaną do 28 marca w Ratuszu.
Otwarcie wystawy, opracowanej w Muzeum Narodowym w Warszawie przy wsparciu finansowym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, odbyło się 20 lutego.
Związki Ordy z Lublinem
W lutym 2007 r. minęła 200. rocznica urodzin Napoleona Ordy - rysownika, akwarelisty, pianisty, kompozytora, uczestnika Powstania Listopadowego i działacza emigracyjnego. Wśród wielu wydarzeń związanych z obchodami, warto odnotować uroczystości w Brześciu, zainicjowane przez Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Brześciu, na prośbę którego Muzeum Narodowe w Warszawie przygotowało ekspozycję złożoną z 50 reprodukcji litografii i akwarel autorstwa Napoleona Ordy, pochodzących głownie z „Albumu widoków historycznych Polski poświęconego Rodakom, zrysowanego z natury przez Napoleona Ordę”, znajdującego się w zbiorach Muzeum. W grudniu wystawa została pokazana w Mińsku w siedzibie Narodowej Biblioteki Białorusi.
Jak wyjaśniają organizatorzy, obecność dzieł Ordy w Lublinie nie jest przypadkowa. Wiosną 2007 r. Konsul Generalny RP w Brześciu poprosił Prezydenta Lublina o udział naszego miasta w obchodach rocznicy urodzin artysty. Jesienią Urząd Miasta Lublin wydał kalendarz z wyborem litografii z Albumu. Kalendarz został zaprezentowany podczas wernisażu wystawy w Brześciu, a następnie rozdystrybuowany przez Miasto Lublin i Konsulat w Polsce i na Białorusi; trafił także do polskich placówek dyplomatycznych i do Polonii na całym świecie. „Napoleon Orda jest bliski naszemu miastu nie tylko dlatego, że wśród jego rysunków znajdujemy reprodukowane w kalendarzu widoki Lublina, ale i dlatego, że pokazuje wielokulturową przeszłość naszej części Europy - napisał Adam Wasilewski w liście z dn. 29 października 2007 r.
Na wystawie zobaczyć można 50 spośród ponad tysiąca prac wykonanych przez autora. Miłośnicy przeszłości znajdą tu miejsca związane z życiem i twórczością m.in. Adama Mickiewicza, Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Juliana Ursyna Niemcewicza. Wiele litografii artysta poświęcił ziemi rodzinnej. Wśród rysunków znalazły się również widoki Lublina, na których można zobaczyć zamek lubelski i dworek na Firlejowszczyźnie, w którym urodził się Wincenty Pol. W licznych wędrówkach po kraju Orda zgromadził wiele rysunków przedstawiających widoki miast i zabytków architektury. Jego dzieło tym bardziej przemawia do odbiorcy, że tworzy spójną całość z jego biografią - człowieka tajnych związków niepodległościowych, uczestnika Powstania Listopadowego, wygnańca i działacza emigracyjnego. Rysunki Ordy powstały „ku pokrzepieniu serc” i służyły podtrzymaniu ducha narodu pozbawionego suwerennego państwa. Dziś jego twórczość budzi wielkie zainteresowanie miłośników historii i zabytków, dla których jest nieocenionym źródłem wiedzy.
Patriota i artysta
Napoleon Orda urodził się 11 (lub 19) lutego 1807 r. w rodzinnym majątku Worocewicze na Polesiu, niedaleko Janowa i Pińska. Był synem marszałka szlachty powiatu kobryńskiego oraz wnukiem pińskiego działacza społecznego. Studiował matematykę na Uniwersytecie Wileńskim, ale aresztowany za działalność w tajnym towarzystwie młodzieży akademickiej „Zorzanie” nie ukończył studiów. Po pobycie w więzieniu powrócił do Worocewicz, gdzie gospodarował i samodzielnie kontynuował naukę. Walczył w Powstaniu Listopadowym; za udział w bitwie pod Kockiem został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania przeszedł pieszo przez Austrię, Włochy i Szwajcarię do Paryża, gdzie rozpoczął systematyczne studia artystyczne. Zaprzyjaźnił się z Fryderykiem Chopinem, u którego pobierał nauki gry na fortepianie i kompozycji. Podczas podróży tworzył liczne rysunki i pejzaże architektoniczne miast oraz obiektów rezydencjonalnych, m.in. Anglii, Francji, Belgii, Portugalii, Hiszpanii i północnej Afryki. Brał aktywny udział w życiu Wielkiej Emigracji, spotykał się z wieloma wybitnymi rodakami, m.in. z Adamem Mickiewiczem. Pragnąc przyspieszyć druk francuskiej edycji wykładów paryskich narodowego wieszcza, przeznaczył na nie własne fundusze.
Kiedy w 1856 r. car Aleksander II ogłosił amnestię dla powstańców, Napoleon Orda powrócił do rodzinnych Worocewicz. Zajmował się rolnictwem, pracował jako guwerner w domu generała Adama Rzewuskiego, pisał, komponował, brał udział w życiu społecznym. W 1860 r. zaczął realizować dzieło swojego życia. Każdego roku podczas letnich miesięcy podróżował po kolejnych regionach kraju i utrwalał na papierze architekturę miast, miasteczek, zamki obronne, dwory, pałace... Za jego życia ukazało się osiem serii rysunków i akwarel w ramach wydawnictwa zatytułowanego „Album widoków historycznych Polski poświęcony Rodakom, zrysowany z natury przez Napoleona Ordę”; zawierały one 260 litografowanych rysunków i akwarel spośród ponad tysiąca wykonanych przez autora. Napoleon Orda zmarł w Warszawie 26 kwietnia 1883 r. Został pochowany w rodzinnym grobowcu w Janowie Poleskim.
Na podstawie materiałów udostępnionych przez Dział Promocji i Marketingu Miejskiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie
Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.
Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.
Przyjechali do Rzymu, bo jak sami wskazują, chcą Panu Bogu podziękować: za małżeństwo i rodzinę, dar potomstwa, codzienną radość i miłość. W Roku Jubileuszowym przybywają do grobów Apostołów, bo wiedzą, że potrzebują budować swoje życie rodzinne na nadziei, którą jest Jezus Chrystus. Dziś w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.
Spotkanie jubileuszowe potrwa od piątku, 30 maja do niedzieli, 1 czerwca. Centralnym punktem będzie Msza św. pod przewodnictwem Papieża Leona XIV. To wydarzenie przyciągnie do Wiecznego Miasta ponad 60 tysięcy wiernych ze 120 krajów, ze wszystkich kontynentów. W sobotę (31 maja) grupy z Polski spotkają się na Mszy św. w Bazylice Matki Bożej Większej. Liturgii o godz. 14:00 będzie przewodniczył abp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
