W sobotę, 14 czerwca, w płockiej katedrze bp Piotr Libera wyświęcił dla naszej diecezji pięciu nowych kapłanów. Święcenia prezbiteratu przyjęli diakoni: Łukasz Chruściel z par. pw. Matki Bożej Fatimskiej w Ciechanowie, Grzegorz Kaczorowski z par. pw. św. Jadwigi Królowej w Maszewie Dużym, Jacek Prusiński z par. pw. św. Jana Chrzciciela w Sochocinie, Paweł Stanios z par. pw. Matki Bożej Królowej Polski w Mławie oraz Paweł Szymański z par. pw. św. Ludwika w Jońcu.
W wygłoszonej podczas liturgii święceń homilii Biskup Płocki ukazał kapłaństwo jako budowlę, która musi być budowana na fundamencie Chrystusa. „Fundamentem kapłaństwa jest Chrystus, dlatego kapłaństwo jest Chrystusowe. Nie moje, nie parafialne, nie biskupie, ale Chrystusowe” - mówił Pasterz. Kandydatom do święceń Biskup Piotr ukazał konieczność świadomości tego, że są posłani, oraz tego, że kapłan jest posłany do budowania wspólnoty. „Miłość kapłana jest miłością wspólnoty. Siła kapłana jest siłą wspólnoty. Modlitwa kapłana jest modlitwą wspólnoty - podkreślał. - Pozostańcie zawsze wierni Chrystusowi, który jest fundamentem kapłaństwa. Pozostańcie wierni wspólnocie kościelnej i kapłańskiej, dzieląc jej radości i smutki. Brońcie tej wspólnoty przed zakusami szatana. To jest święte posłannictwo kapłana we wspólnocie wierzących” - apelował Biskup Płocki.
Dzień później, w niedzielę, neoprezbiterzy sprawowali w swoich parafiach po raz pierwszy samodzielnie Msze św., udzielając prymicyjnego błogosławieństwa, a w poniedziałek wspólnie sprawowali Mszę św. z prymicyjnym błogosławieństwem w miejscu, gdzie dorastało ich powołanie kapłańskie - w seminaryjnej kaplicy dla wspólnoty Wyższego Seminarium Duchownego.
Już niedługo nowi kapłani podejmą obowiązki duszpasterskie. Do tego momentu długo się przygotowywali, teraz praca w winnicy Pańskiej stanie się ich codziennością. Do wielu życzeń prymicyjnych dołącza się również redakcja „Niedzieli Płockiej”. Naszym czytelnikom zaś przybliżamy postaci neoprezbiterów, ukazując ich - dzięki ankiecie, przygotowanej przez ich seminaryjnego kolegę Pawła Brzezińskiego - w niecodzienny sposób. Z jakim bagażem doświadczeń i marzeń nowi kapłani wyruszają w nową drogę życia - można przeczytać na str. III. Życzmy im Bożego błogosławieństwa i módlmy się za nich.
„Jezus zajął moje miejsce.” - Jak cztery słowa potrafią otworzyć serce na łaskę? W tym odcinku biorę Was w trzy krótkie, ale potężne historie: od zwięzłej Ewangelii, przez drogę od nienawiści do miłości, aż po świadectwo wybitnego lekarza, który widział cuda i mówi wprost: wiara nie przeszkadza nauce—ona nadaje jej sens.
Jeśli szukasz odpowiedzi, nadziei albo „iskry” do modlitwy—tu ją znajdziesz.
Święty Brunon – założyciel zakonu kartuzów, jednego z najsurowszych zakonów istniejących do dziś w Kościele, wybrał charyzmat milczenia, samotności i ciszy.
O zakonie kartuzów usłyszeliśmy zapewne dzięki filmowi Wielka cisza. Kim był jego założyciel? Brunon urodził się w Kolonii i pochodził ze znamienitej rodziny. Uczył się m.in. w szkole katedralnej w Reims, a także w Tours. Około 1055 r. przyjął święcenia kapłańskie. Rok później biskup Reims – Manasses I powołał Brunona, aby prowadził tam szkołę katedralną. Trwało to ok. 20 lat (1056-75). Wychował wielu wybitnych mężów owych czasów. W 1080 r. zaproponowano mu biskupstwo, nie przyjął jednak tej godności. Udał się do opactwa cystersów w Seche-Fontaine, by poddać się kierownictwu św. Roberta. Po pewnym czasie opuścił klasztor i w towarzystwie ośmiu uczniów udał się do Grenoble. Tam św. Hugo przyjął swojego mistrza z wielką radością i jako biskup oddał mu w posiadanie pustelnię, zwaną Kartuzją. Tutaj w 1084 r. Brunon urządził klasztor, zbudowany też został skromny kościółek. Klasztor niebawem tak się rozrósł, że otrzymał nazwę „Wielkiej Kartuzji” (La Grande Chartreuse). W 1090 r. Brunon został wezwany do Rzymu przez swojego dawnego ucznia – papieża bł. Urbana II na doradcę. Zabrał ze sobą kilku towarzyszy i zamieszkał z nimi przy kościele św. Cyriaka. Wkrótce, w 1092 r., w Kalabrii założył nową kartuzję, a w pobliskim San Stefano in Bosco Bruno stworzył jej filię. Tam zmarł. Kartuzję w Serra San Bruno odwiedził w 1984 r. św. Jan Paweł II. Uczynił to również Benedykt XVI 9 października 2011 r. W słowie do kartuzów podkreślił wówczas znaczenie charyzmatu milczenia we współczesnym świecie. Charyzmat kartuzji – powiedział – sprawia, że „człowiek wycofując się ze świata, poniekąd «eksponuje się» na rzeczywistość w swej nagości, eksponuje się na tę pozorną pustkę, aby doświadczyć Pełni, obecności Boga, Rzeczywistości najbardziej realnej, jaka istnieje, i która wykracza poza wymiar zmysłowy”.
W poniedziałkowe popołudnie Papież odwiedził rzymski dom pielgrzyma Domus Australia, prowadzony przez ojców marystów i służący głównie anglojęzycznym pielgrzymom. Przewodniczył tam pierwszym nieszporom ze wspomnienia NMP Różańcowej, a wcześniej poświęcił obraz Matki Bożej z Pompejów, podarowany zakonnikom przez bł. Bartola Longo. W homilii podczas nabożeństwa, mówił o Maryi, jako wzorze nadziei i zachęcał do jej naśladowania.
„To nabożeństwo do naszej Błogosławionej Matki zajmuje szczególne miejsce w moim sercu, dlatego tym bardziej cieszę się, że mogę dzielić ten moment z australijską wspólnotą, obecną na uroczystym poświęceniu odnowionego wizerunku Matki Bożej z Pompejów” – podkreśił Ojciec Święty, zwracając się do ojców marystów i wszystkich osób związanych z Domus Australia. Ten dom pielgrzyma, znajdujący się w centrum Rzymu, skrywa wyjątkową pamiątkę: wizerunek Matki Bożej Pompejańskiej, podarowany przez popularyzatora nabożeństwa do Maryi czczonej w tym wezwaniu – błogosławionego, a wkrótce świętego Bartola Longa. Obraz, będący kopią tego, który znajduje się w pompejańskim sanktuarium, został odrestaurowany na kilka dni przed tegorocznym konklawe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
