Czy w polskim malarstwie ludowym istnieje zjawisko zmiany oryginalnej treści religijnej i dodawania nowych elementów, znaczeń i symboli związanych bezpośrednio z pobożnością ludową? To bardzo ciekawe pytanie, a odpowiedzią na nie może być omówienie wizerunku Matki Boskiej Dzikowskiej. Oryginalny obraz Matki Boskiej Dzikowskiej został namalowany w I połowie XVI wieku w typie manieryzmu flamandzkiego. Nie znamy historii w jaki sposób obraz trafił na tereny Rzeczypospolitej ale dzięki wydanej w 1686 książce „Wonność Róże Jerychonskiey” autorstwa ojca Wawrzyńca Święcickiego wiemy, że obraz został podarowany Janowi Tarnowskiemu.
Obraz zawisł na zamku w Dzikowie, siedzibie rodu Tarnowskich. Za sprawą cudów obraz został w 1675 roku uznany za łaskami słynący. Do opieki nad cudownym obrazem sprowadzono ojców Dominikanów. Wkrótce wybudowano nowy kościół i klasztor, które możemy podziwiać do dziś w Tarnobrzegu.
Oryginalny obraz przedstawia św. Rodzinę w bliżej nie określonym wnętrzu, przed stołem na którym trzy ptaki dziobią ziarna zboża i owoce winogrona. Na pozór jest to niecodzienne zestawienie, jednak analiza obrazu wskazuje na to, że artysta użył tych atrybutów aby zawrzeć w obrazie głębokie treści religijne. Stół z ziarnami zboża i owocami winogrona jest zapowiedzią Eucharystii, kolor nakrycia stołu nie jest przypadkowy, nawet gatunki ptaków na obrazie zapowiadają Mękę Pańską. Nie sposób nie pokazując oryginału w krótkim felietonie opisać złożoność zawartych w obrazie symboli. Skoro poprawna interpretacja obrazu wymagała wiedzy z zakresu historii sztuki i teologii, nie powinno nas dziwić, że dla rzesz pielgrzymów nawiedzających dzikowskie sanktuarium była to wiedza nieosiągalna. Stąd też w przypadku ludowych kopii wizerunku Matki Boskiej Dzikowskiej coraz mniej zrozumiałe symboliczne ptaki karmiące się „chlebem i winem” ze stołu Pańskiego zostawały zastępowane św. Janem Chrzcicielem trzymającym baranka. Podobnie oryginalny pejzaż z prawego górnego rogu obrazu został zastąpiony przez symboliczny kościół i klasztor dominikański. Prezentowany obraz jest jedną z piękniejszych cechowych kopii obrazu dzikowskiego z połowy XIX wieku. Obraz powstał najprawdopodobniej w pracowni Chrząstkiewiczów w Żywcu. Namalowany jest w żywieckiej stylistyce, co podkreślają ludowe ubiory św. Rodziny oraz udekorowanie różami i welonami Matki Bożej. Obrazy te wędrowały szlakiem pielgrzymek lub były popularyzowane przez góralskich flisaków spławiających towary Wisłą.
Przejrzystość jest filarem demokracji. Dlatego też Polacy mają prawo wiedzieć, w jakiej kondycji psychofizycznej są kandydaci na prezydenta RP i zarazem Zwierzchnika Sił Zbrojnych. Testy na narkotyki popiera także prezydent Andrzej Duda.
Kandydat na prezydenta Karol Nawrocki i jego sztab zaproponowali, by obaj kandydaci przebadani zostali na obecność substancji psychoaktywnych, czyli narkotyków. Rafał Trzaskowski i jego sztab wyborczy nie zgadza się na badania, a w rozmowie ze Sławomirem Mentzenem przyznał się jedynie do tzw. miękkich narkotyków w młodości. – Dziś wystarczy jeden włos, by sprawdzić, czy i jakie były zażywane narkotyki w ciągu ostatnich 90 dni – przekonuje poseł Adam Bielan.
W maju 2025 roku na Litwie odbyły się uroczystości upamiętniające 600. rocznicę urodzin błogosławionego Michała Giedroycia – zakonnika i mistyka, którego pokora, cierpliwość i głęboka wiara wpisały się trwale w duchowe dziedzictwo Litwy i Polski. Wydarzenia te nie tylko oddały hołd jego życiu, ale też pokazały, jak silnie jego postać łączy oba narody.
Obchody rozpoczęły się 4 maja w Giedrojciach, rodzinnej miejscowości Błogosławionego. Tego dnia zakończyła się wyjątkowa pielgrzymka biegowa z Krakowa, od grobu bł. Michała w kościele św. Marka Ewangelisty. Relikwie zostały przeniesione na Litwę po pokonaniu ponad 850 kilometrów. Na granicy miasteczka uczestników biegu przywitali mieszkańcy chlebem i solą – zgodnie z tradycją. Relikwie uroczyście wniesiono do kościoła parafialnego i złożono na ołtarzu pod obrazem Błogosławionego.
W szczególnym duchu modlitwy i zawierzenia Bogu, 35 kobiet z naszej diecezji – w tym 20 należących do grupy św. Rity – udało się w pielgrzymce do sanktuarium św. Rity w Nowym Sączu oraz Ogrodów Biblijnych w Muszynie. Opiekę nad uczestniczkami sprawował ks. Augustyn Łyko, opiekun duchowy wspólnoty.
Wydarzenie miało miejsce w trzecim dniu odpustu ku czci św. Rity. Tegoroczna pielgrzymka miała szczególny wymiar, ponieważ przypadała na 125. rocznicę jej kanonizacji, której w 1900 roku w Rzymie dokonał papież Leon XIII. Uczestniczki wzięły udział w uroczystej Eucharystii, oddając swoje życie, intencje oraz cierpienia przez wstawiennictwo św. Rity – patronki wdów, matek, cierpiących i porzuconych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
