Chrystus Zmartwychwstały we wszystkich tekstach ewangelicznych powołuje się na „spełnienie Pism”. Smutnym i zrezygnowanym uczniom idącym do Emaus Jezus tłumaczy: „«o nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego” (Łk 24, 25-27). W interpretacji Jezusa Mojżesz, Prorocy i Pisma zapowiadali Mesjasza i zbawienie. A kiedy ukazał się wszystkim apostołom, znowu powołuje się na Pisma: „«to właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma” (Łk 24, 44-45).
Tak samo czynią Piotr i apostołowie, tak samo św. Paweł - głosząc Chrystusa i uzasadniając Jego mesjańskie posłannictwo zbawcze, powołują się na Pisma. Sami apostołowie i pierwsi słuchacze ich głoszenia znali Pismo, a jednak wymagało ono wyjaśnienia, wymagało interpretacji. Pisma, które współcześni Jezusowi uważali za święte świadczą o Jezusie: „badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo” (J 5, 39) - mówi Jezus do Żydów.
W Ewangeliach, kiedy jest mowa o Pismach, zawsze chodzi o te księgi Pisma Świętego, które my teraz nazywamy Starym Testamentem. Jednak już w pierwotnym Kościele Ewangelie, listy i inne księgi, szybko zaczęto darzyć tym samym szacunkiem i powagą, tak powstało całe dzisiaj nam znane Pismo Święte.
Znajomość Pisma zatem prowadzi do wiary w Jezusa, prowadzi do znajomości Jezusa. Następnie Pismo głoszone w Kościele jest głoszeniem Chrystusa, a w kontekście przytoczonych słów Ewangelii, jest głoszeniem Chrystusa Zmartwychwstałego! Konieczna dla nas jest zatem znajomość Pisma Świętego. Konieczne jest ciągłe pogłębianie tej znajomości, zgłębianie treści, budowanie duchowości biblijnej. Znajomość Biblii jest podstawą naszej wiary, jest istotna dla znajomości samego Chrystusa.
Niedziela Biblijna, którą będziemy obchodzić w polskim Kościele już po raz drugi, jest doskonałą okazją do tego, aby zwrócić uwagę na ważność Słowa Bożego, aby ożywić zainteresowanie Biblią. Cały tydzień po Niedzieli Biblijnej będzie Tygodniem Biblijnym, aby w duszpasterstwie i liturgii poszczególnych parafii był czas na rozwinięcie tematyki Biblijnej, aby zajmowanie się Biblią można było przenieść na katechezę i codzienną Eucharystię, aby zgłębianie Słowa Bożego było systematyczne i ciągłe.
Oczywiście, że czytać i rozważać Biblię należy nie tylko w Niedzielę Biblijną, względnie w Tygodniu Biblijnym, lecz taka Niedziela i Tydzień Biblijny, obchodzony wspólnie z uroczystą celebracją Słowa Bożego, zachęca nas przede wszystkim do czytania, do dyskutowania i rozważania tematyki Biblijnej w naszych rodzinach, w naszych domach.
To Słowo Boże chcemy przyjąć do naszego życia. Przyjąć, to znaczy najpierw czytać, zrozumieć, uwierzyć, a potem żyć według niego.