Początek listopadowych dni, w których Kościół zachęca do wielkiej modlitwy za swoich wiernych zmarłych, przywołuje w pamięci głosy, twarze, spojrzenia ważnych i bliskich ludzi, którzy swoją dobrocią, pracą, ofiarą naznaczyli nasze życie. Bagaż tej obecności staje się często swoistym testamentem do wypełnienia, aby błogosławiona pamięć niosła dalej w przyszłość dobro serc, czynów, zamiarów niezrealizowanych, pragnień szlachetnych, na które czasu zabrakło. 12 listopada minie dwa lata od dnia śmierci bp. Mariana Zimałka - „dobrego Biskupa”, takie określenie słychać było często w czasie pogrzebowych dni, ostatnich pożegnań; biskupa, który swoim pasterskim zawołaniem „ożywiał nadzieję” - Spem alere!
Pośród wielkich postaci, piszących dzieje sandomierskiej diecezji, Biskup Marian należy bez wątpienia do twórców ciekawych jej kart, które zapisywał swoim szczerym i przyjaznym dla wszystkich uśmiechem. Otaczając jego życie, które jak każde za szybko odchodzi, modlitewną pamięcią, co prośbą o wieczne zbawienie się staje, pragniemy przypomnieć na początku miesiąca modlitwy za bliskich zmarłych jego osobę.
Bp Marian Zimałek urodził się 9 maja 1931 r. we wsi Maków, parafia Skaryszew. W 1948 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a po jego ukończeniu rozpoczął studia seminaryjne. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1955 r. z rąk bp. Jana Kantego Lorka. Jako neoprezbiter został skierowany na studia prawa kanonicznego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał doktorat w 1959 r. Następnie mianowano go notariuszem Sądu Biskupiego i prefektem młodzieży szkół średnich w Sandomierzu. Był również dyrektorem Wydziału Duszpasterstwa i rektorem kościoła świętego Ducha. Od 1972 r. pełni funkcję profesora, w 1973 r. mianowany wicerektorem, a trzy lata później rektorem WSD w Sandomierzu. 30 kwietnia 1987 r. ks. dr Marian Zimałek został ogłoszony biskupem pomocniczym diecezji sandomiersko-radomskiej ze stolicą tytularną Isola. Konsekracji dokonał prymas Polski kard. Józef Glemp, w Radomiu 8 maja 1987 r. 25 marca 1992 r. przeniesiony do diecezji sandomierskiej na stanowisko biskupa pomocniczego. Od 25 marca do 28 kwietnia 1992 r. pełnił obowiązki administratora apostolskiego diecezji sandomierskiej. Po przekazaniu rządów diecezji bp. Wacławowi Świerzawskiemu podjął obowiązki biskupa pomocniczego diecezji sandomierskiej. Od 29 grudnia 2007 r. przebywał na emeryturze.
Nie było tylko grzecznego uścisku dłoni między braćmi Prevostami podczas dzisiejszej inauguracji pontyfikatu nowego papieża w Watykanie. Kiedy Louis Prevost, najstarszy z trzech braci Prevost z Chicago, podszedł do swojego brata w papieskich szatach w eleganckim dwurzędowym garniturze i wyciągnął do niego rękę, młodszy brat nie wiedział jak zareagować. Ciepło objął nieco wyższego i mocno zbudowanego Louisa i pozwolił mu serdecznie poklepać się po plecach. Włoski kanał telewizyjny Rai Uno pokazał kilkakrotnie wzruszającą scenę, która miała miejsce na Placu św. Piotra po Mszy z okazji inauguracji papieża Leona XIV.
Louis Prevost, mieszkaniec Florydy, dołączył do oficjalnej delegacji USA, której przewodniczyli wiceprezydent James David Vance i sekretarz stanu Marc Rubio. Według doniesień, John, drugi najstarszy z braci Prevost, odwiedził już swojego brata Roberta - Leona XIV w jego rezydencji na obrzeżach Watykanu w poprzednich dniach.
W liturgii mszalnej okresu wielkanocnego trwa lectio continua, czyli lektura ciągła, Dziejów Apostolskich. Wierni otrzymują szeroką panoramę początków Kościoła, który w ciągu kilku dziesięcioleci dotarł z jerozolimskiego wieczernika do Rzymu.
Grupka uczniów Jezusa przekształciła się w Jego odważnych wyznawców i pozyskała tysiące ludzi, którzy stawali się członkami nowej, a zarazem zakorzenionej w obietnicach i przymierzu Starego Testamentu, wspólnoty wiary. Fragment odczytywany w tę niedzielę relacjonuje koniec pierwszej wyprawy misyjnej apostołów Pawła i Barnaby. Wprawdzie obaj doznali wielu przeciwności, lecz owocem ich dwuletniej pracy apostolskiej było mnóstwo dobra. Wdzięczni za wszystko, co przeżyli, wrócili do Antiochii nad Orontesem, skąd rozpoczęli wyprawę, i „opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary”. Również w naszych czasach wyznawcy Jezusa Chrystusa dokonują mnóstwo dobra. Wbrew medialnym stereotypom i nagonce trzeba o tym mówić i budować Kościół, do którego warto należeć i który trzeba współtworzyć.
Tym, którzy "ducha oddali Bogu, ciało ziemi włoskiej, a serce Polsce", zdobywając 18 maja 1944 r. Monte Cassino, oddano w niedzielę hołd na polskiej nekropolii we Włoszech. Żołnierze gen. Władysława Andersa przeszli przez trzy kontynenty, aby walczyć o wolną Polskę; dziś my bierzemy udział w symbolicznej "sztafecie pokoleń", wiele od nas zależy - zaznaczył szef UdSKiOR.
Obchody 81. rocznicy bitwy na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino, których organizatorem był Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wraz z Ambasadą RP w Rzymie, rozpoczęła polowa msza św. oraz modlitwa duchownych innych wyznań.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
