Na odpuście w Dziećmorowicach o miłości i św. Janie
W naszej diecezji jest tylko jedna parafia mająca za patrona św. Jana Apostoła i Ewangelistę. W doroczną uroczystość odpustową miejscową wspólnotę odwiedził bp Adam Bałabuch.
Przypomnijmy, że od 13 lat na czele miejscowej parafii stoi proboszcz ks. Jarosław Zabłocki, wspierany prze wikariusza ks. Bartłomieja Pichetę i rezydenta ks. Mirosława Sowińskiego. 27 grudnia Mszy św. odpustowej na zaproszenie księdza proboszcza przewodniczył bp Adam Bałabuch.
W okolicznościowej homilii biskup pomocniczy przypomniał postać najmłodszego z apostołów, który ukochał Jezusa wiernie i bez reszty. To jemu Jezus powierzył pod krzyżem Maryję, mówiąc: „Oto matka Twoja”. - Miłość i wiara niech staną się naszym udziałem, aby jak Jan w swoje życie Maryję, aby Ona jako nasza Matka przeprowadziła na bezpiecznie przez ten trudny czas zamętu. Czas zamętu, to czas kiedy odciąga się nas od miłości Pana Boga i wierności Jego przykazaniom, a prowadzi do miłości i przyjaźni z tym światem – mówił bp Bałabuch. A św. Jan napominał, aby nie miłować tego świata. Dlatego biskup zachęcał na postawienie na przyjaźń z Chrystusem.
Stanisław Bałabuch
Msza św. odpustowa
Aby zrozumieć Bożą miłość hierarcha podał za przykład osobę sługi Bożej Chiary Corbelli Petrillo, która na przestrzeni kilkunastu miesięcy urodziła dwoje chorych dzieci. Jedyne co mogła zrobić, to utulić, ochrzcić i oddać w ramiona Ojca niebieskiego. - W tym świadectwie ujawnia się właśnie piękna miłość rodzicielskiego serca – mówił homileta.
O. Stanisław Kiełbasa podczas głoszenia rekolekcji
Wielki Post to czas szczególny – okres duchowej odnowy i nawrócenia, który w każdej parafii przeżywamy m.in. poprzez rekolekcje święte.
Kościół od wieków powierza ich głoszenie kapłanom obdarzonym charyzmatem przepowiadania słowa Bożego. Wśród nich szczególne miejsce zajmują ojcowie redemptoryści, którzy w naszej diecezji posługują w sanktuarium w Bardzie Śląskim, gdzie króluje od ponad 700 lat Matka Boża - Strażniczka Wiary Świętej. To właśnie redemptoryści od wieków są znani jako gorliwi misjonarze i rekolekcjoniści, których duchowość koncentruje się na głoszeniu Dobrej Nowiny ludziom najbardziej potrzebującym nawrócenia.
Siostry Służebnice Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji
Od 1915 roku w Filadelfii grupa zakonnic poświęciła swoje życie nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu. Te różowe zakonnice, zrodzone z charyzmatu niemieckiego świętego Arnolda Janssena, nadal stanowią duchowy filar, który wspiera misję Kościoła swoimi modlitwami i towarzyszy cierpieniom świata.
Janssen urodził się w 1837 roku i zmarł w 1909 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat. Szybko zrozumiał, zwłaszcza podczas modlitwy i nabożeństw, że jego misją jest kształcenie księży do ewangelizacji w krajach obcych. W 1875 roku założył seminarium misyjne w małym miasteczku w Holandii, co dało początek Towarzystwu Słowa Bożego.
W Niedzielę Palmową media obiegła wiadomość o rzekomo „rewolucyjnym dokumencie Watykanu”, biły po oczach „klikbajtowe” tytułu o tym, że papież czegoś zakazał, że postanowił, zdecydował, nakazał itd. A jak to jest naprawdę? Zobaczmy zatem!
W wielu miejscach przyjął się zwyczaj celebracji tzw. Mszy świętych zbiorowych, czyli takich, gdzie podczas jednej celebracji jeden kapłan sprawuje ją w kilku różnych intencjach przyjętych od ofiarodawców. Trzeba tu odróżnić ją od Mszy koncelebrowanej, gdy dwóch lub więcej kapłanów celebruje wspólnie, każdy w swojej indywidualnej intencji. Stolica Apostolska zleca, by w ramach prowincji (czyli metropolii) ustalić zasady dotyczące ewentualnej częstszej celebracji takich właśnie zbiorowych Mszy świętych. Zasady ustalone w roku 1991 na mocy dekretu Kongregacji ds. Duchowieństwa o intencjach mszalnych i mszach zbiorowych Mos iugiter przewidywały, że taka celebracja może odbywać się najwyżej dwa razy w tygodniu. Tymczasem biskupi mogą zdecydować, by można było takie zbiorowe Msze święte sprawować częściej, gdy brakuje kapłanów a liczba przyjmowanych intencji jest znaczna. Oczywiście ofiarodawca musi wyrazić wprost zgodę, by jego intencja została połączona z innymi w jednej celebracji. Celebrans może zaś pozostawić dla siebie jedynie jedno stypendium mszalne (czyli ofiarę za jedną intencję). Wszystkie te zasady – oprócz uprawnienia dla biskupów prowincji do ustalenia innych reguł – już dawno obowiązywały, zatem… rewolucji nie ma.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
