Reklama

750-lecie Szkaplerza Karmelitańskiego

Znak zbawienia i ratunek w niebezpieczeństwach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Nabożeństwo szkaplerzne obok Różańca św. należy do najpopularniejszych i najstarszych nabożeństw maryjnych w Kościele. Szkaplerz karmelitański jest znakiem macierzyńskiej miłości Maryi oraz synowskiego przyjęcia tej miłości. Jego historia sięga XII wieku, kiedy to duchowi synowie proroka Eliasza, kontemplacyjny Zakon Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, musieli uciekać przed islamem i prześladowaniami Turków i przenieśli się do Europy. Generał Zakonu Szymon Stock z klasztoru Aylesford w Anglii w nocy z 15 na 16 lipca 1251 r. modląc się do Matki Bożej o opiekę nad Zakonem, w widzeniu ujrzał Najświętszą Maryję Pannę w otoczeniu aniołów. Maryja podała mu brązową szatę i wypowiedziała słowa: "Przyjmij, najmilszy synu, szkaplerz twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich Karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania" . Do przywileju szkaplerza dodany został przywilej sobotni, ogłoszony na polecenie Matki Bożej przez papieża Jana XXII w 1322 r., w którym Matka Boża daje obietnicę wybawienia z czyśćca w sobotę po śmierci tych wszystkich, którzy nosili szkaplerz i zachowywali czystość według stanu. Papież Klemens VII bullą Ex clementi z 1530 r. potwierdził wszystkie łaski i przywileje szkaplerza. Również Papież Jan Paweł II nosi szkaplerz od ósmego roku życia, czyli od dnia Pierwszej Komunii św., i jest jego szczególnym promotorem. Stolica Apostolska uznała szkaplerz jako sacramentale - znak, który usposabia do przyjęcia i pogłębiania łaski Bożej w sobie - pod warunkiem, że noszący go wstąpi do Bractwa Szkaplerznego. Materialnie szkaplerz oznacza wierzchnią szatę, którą mnisi przywdziewali na habit zakonny. Z czasem nabrał on znaczenia symbolicznego i wyrażał niesienie codziennego krzyża przez uczniów i naśladowców Chrystusa. Szczególnego znaczenia nabrał dla Karmelitów. Jest znakiem ich tożsamości i życia, symbolem szczególnej więzi z Maryją, ufności w Jej macierzyńską miłość. Tę duchowość w znaku szkaplerza Karmelici przenieśli również na świeckich, przyjmując ich do Bractwa Szkaplerznego i obdarowując materialnym znakiem. Są to dwa prostokątne płatki brązowego sukna połączone tasiemkami. Na jednym widnieje wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, na drugim - Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1910 r. papież Pius X pozwolił na zastąpienie szkaplerza medalikiem szkaplerznym, który należy nosić na szyi lub w innym godnym miejscu, ale zawsze przy sobie.
Pierwsze bractwa szkaplerzne powstawały w XIII i XIV wieku. W krakowskim kościele Karmelitów "Na Piasku" istnieje najstarsze Bractwo Matki Bożej Szkaplerznej, które oficjalnie erygowano w 1569 r. W latach 1643-45 zbudowano tu kaplicę Arcybractwa Szkaplerza Świętego, gdzie po dziś dzień w każdą niedzielę zbierają się bracia i siostry brackiej wspólnoty na modlitwę, a raz w miesiącu celebruje się Nieszpory ku czci Matki Bożej Szkaplerznej z kazaniem i procesją po krużgankach klasztornych. Zrzeszonych w Bractwie obowiązuje przyjęcie i noszenie szkaplerza, zapisanie się do księgi brackiej, modlitwa oraz abstynencja od pokarmów mięsnych dwa razy w tygodniu. Braterstwo przejawia się w radości wspólnego ducha, wspólnych zadań, komunii i troski o braci. Swoje święto patronalne Bractwo obchodzi 16 lipca - we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.
U Karmelitów "Na Piasku" w Krakowie znajduje się bogata dokumentacja historyczna Arcybractwa Matki Bożej Szkaplerznej, od chwili jego powstania. Zachowały się księgi przyjęć do Bractwa od 1600 r. Niektóre z tych ksiąg posiadają bogato zdobione pergaminowe karty z pięknymi akwarelowymi obrazami Matki Bożej Szkaplerznej adorowanej przez różne stany. Zachowały się laski brackie, zwane marszałkowskimi, feretrony, duże i małe szkaplerze oraz różne modlitewniki i dewocjonalia brackie. Wszystko to oraz wiele innych pamiątek brackich można zobaczyć na wystawie w krużgankach kościoła, którą przygotowano z okazji jubileuszu. Ojcowie Karmelici zadbali również o to, żeby wierni mogli lepiej zapoznać się z historią i nabożeństwem szkaplerza św., wydając pięknie opracowaną i na wysokim poziomie edytorskim historię Bractwa Szkaplerznego, wiele modlitewników oraz ulotek informacyjnych.

Program Ogólnopolskich Uroczystości Jubileuszowych 750-lecia Szkaplerza Karmelitańskiego Czerna 2001

7-15 lipca


18.30 - Nowenna do Matki Bożej z Góry Karmel - o. Grzegorz Malec (Rzym)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

15 lipca


11.00 - Wigilijna Msza św. pod przewodnictwem i z homilią o. Szczepana T. Praśkiewicza, prowincjała Karmelitów Bosych Prowincji Krakowskiej
20.00- Modlitewne czuwanie całonocne z Mszą św. o godz. 24.00

16 lipca


11.00 - Uroczystość Matki Bożej z Góry Karmel. Suma odpustowa pod przewodnictwem kard. Mariana Jaworskiego, metropolity Lwowa

17-20 lipca


Zlot animatorów bractw szkaplerznych

21 lipca


Ogólnopolski Jubileusz i III Ogólnopolskie Spotkanie Rodzin Szkaplerznych
9.00- Animacja muzyczna
9.45- Słowa powitania o. Alberta Wacha, kustosza Sanktuarium
10.00 - Konferencja o. Andrzeja Zonko (Kraków): Szkaplerz - znakiem zbawienia
11.00 - Msza św. pod przewodnictwem kard. Franciszka Macharskiego, metropolity krakowskiego, z homilią abp. Stanisława Nowaka, metropolity częstochowskiego, z udziałem przedstawicieli Episkopatu Polski i biskupów karmelitańskich
13.30 - Spotkania w grupach Rodziny Szkaplerznej na temat: Dziedzictwo Maryjne Karmelu
15.00 - Konferencja o. dr. Mariana Zawady (Lublin): Szkaplerz św. - darem Maryi na trudne czasy
15.30 - Nabożeństwo z odnowieniem przyrzeczeń szkaplerznych

Zgłoszenia grup pielgrzymkowych prosimy przesyłać pod adresem: Klasztor Karmelitów Bosych, Czerna 79, 32-063 Krzeszowice 3, tel. ( 0-12) 282-00-65, fax (0-12) 282-24-18, e-mail: czerna&karmel.pl

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Cicha wojna religijna w Nigerii. Z rąk islamistów ginie około 30 chrześcijan dziennie

2025-09-27 09:25

[ TEMATY ]

Nigeria

Adobe Stock

Coraz więcej nigeryjskich wspólnot chrześcijańskich żyje w lęku przed kolejnymi atakami islamistów. Spalone kościoły, porzucane wioski i tysiące ofiar sprawiają, że wierni coraz częściej modlą się w ukryciu.

Przed kilkoma dniami świat obiegła wiadomość o zastrzeleniu w Nigerii księdza katolickiego Matthewa Eya, który dołączył do długiej listy chrześcijan, duchownych i świeckich, którzy zginęli za wiarę w Nigerii.
CZYTAJ DALEJ

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy

2025-09-27 15:16

[ TEMATY ]

Górzyca

diecezja zielonogórsko ‑ gorzowska

Ośno lubuskie

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Karolina Krasowska

Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna

Z Ośna Lubuskiego wyruszyła VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna do Górzycy. W tym roku pątnicy pielgrzymowali pod hasłem „Pielgrzymi nadziei", a wydarzenie było finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej.

VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy rozpoczęła się nabożeństwem pokutnym w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Apostoła połączonym z adoracją Najświętszego Sakramentu i możliwością spowiedzi. Modlitwie przewodniczył ks. Jacek Błażkiewicz, a muzyczną oprawę nabożeństwa poprowadzili Teresa i Robert Malina.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję