Reklama

"Krajobraz po wodzie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Minęły dwa tygodnie od zalania przez Wisłę miejscowości koło Sandomierza. Gdy 7 sierpnia jechaliśmy z kolejnym transportem z Katolickiego Radia "Fiat" z Częstochowy - zorganizowanym przez wicedyrektora Radia, ks. Ryszarda Umańskiego - wydawało się, że życie w tych wioskach powoli stabilizuje się, że dotarła pomoc i ta techniczna, i finansowa. Okazało się, że wioski gminy Samborzec nie mają wody w kranach już od dwóch tygodni, woda jest, ale w... domach. Doraźna pomoc dociera głównie przez Caritas - i ona jest najbardziej przemyślana. Pomocy finansowej poszkodowani jeszcze nie otrzymali. My jedziemy 10-tonowym samochodem z darami i busem, który prowadzi Agnieszka Wewióra z Domu Pomocy Społecznej z Radomska, a którego użyczyło Starostwo w Radomsku. Sztab główny Caritas w Sandomierzu kieruje nas do gminy Samborzec.

Podzieliła ich droga

Reklama

Wioski Szewce, Samborzec, Złota, Andruszkowice, Strochocice podzieliła droga. Jadąc od Sandomierza - po lewej stronie domy, które znajdowały się bliżej rzeki i w dole, zalało całkowicie. Prawa strona ucierpiała nieco mniej - nie wszystkie domy są zalane. Ale to nie jedyna "droga", która podzieliła te miejscowości. Mieszkańcy dzielą się też na tych, co stracili wszystko - łącznie z całymi uprawami i zwierzętami gospodarskimi i tych, którzy nie ucierpieli lub ucierpieli mniej.
Opustoszałe domy z pootwieranymi oknami i drzwiami nie zachęcają jednak do odwiedzin. Zamiast zapraszać gościnnie do odwiedzenia - jakby chciały wyrzucić z siebie ogrom tragedii, ludzkich dramatów i łez. Przed domami sterty mebli, ubrań, różnego rodzaju sprzętu. Prawie wszystko nie nadaje się już do użytku. Meble i inne sprzęty mają być wywiezione gdzieś z dala od domów i spalone. Mieszkańcy tych gospodarstw, gdzie nadal stoi woda, zamieszkali tymczasowo u znajomych, rodzin. Na podwórkach widać tylko mężczyzn, którzy pilnują tego, co zostało, próbują naprawić ciągniki, samochody i coś zrobić, żeby nie trwać w bezczynności i beznadziei. Tylko nie bardzo wiadomo, co. Niektórzy pozrywali już podłogi, boazerię i zdrapują szlam ze ścian, który schodzi razem z tynkiem. Nie bardzo wiedzą, jak to zrobić. Brakuje fachowej pomocy. Podobno lada dzień ma przyjechać ekipa specjalistów, która na terenie gminy będzie osuszać domy i dezynfekować specjalistycznym sprzętem i środkami. Jednak jak tu osuszać ściany, skoro w niektórych domach woda w suterenach stoi na 2/3 wysokości? A właściwie nie jest to woda, ale mieszanina fekaliów, mułu z gęstym kożuchem na wierzchu. Próby wypompowania są bezskuteczne, a nawet niebezpieczne dla konstrukcji domów. Za każdym razem woda wlewa się na nowo. Nikt tu jeszcze nie wie, ile domów nie będzie się w ogóle nadawało do zamieszkania. Wszyscy potwierdzają zgodnie i smutno, że wiele.
Razem z właścicielem jednego z takich domów schylam się nad powierzchnią tej śmierdzącej zupy stojącej w suterenach, które były akurat głównym mieszkaniem rodziny. Fetor odrzuca. Widać długi korytarz, pływające drzwi i jakieś wejścia. "Tam na końcu była kuchnia, tu pokoiki dziecinne, a tam..." - głos mu się załamuje. Już nie trzeba o nic więcej pytać.
Przy niektórych domach stoją przycumowane łodzie. Stan rzeki jest nadal niebezpieczny i w przypadku deszczów sytuacja sprzed dwóch tygodni może się powtórzyć. Dlatego nikt tu nie śpi spokojnie. Wójt gminy Witold Garnuszek, kiedy poziom wody znów się podniósł, spał w ubraniu, żeby w każdej chwili być gotowym nieść pomoc.

Przywieźć dary - zabrać trochę cierpienia

Ludzie opowiadają o tym, jak to było. Jesteśmy z zewnątrz, nie widzieliśmy i nie przeżyliśmy tego. Jesteśmy więc słuchaczami, na których można zrzucić choć trochę tego bólu. Kiedy nadeszła powódź, ksiądz proboszcz z sąsiedniej parafii w Chobrzanach chodził od domu do domu i - jak mówią ludzie - na kolanach prosił, żeby szli pomagać tym sąsiadom, których zalało. Z tego wszystkiego rozchorował się i trafił do szpitala. A ludzie w takiej sytuacji reagują różnie. Przede wszystkim cały czas trwała obrona wałów. Mieszkańcy układali worki z piaskiem, chcieli zdążyć, przegonić rzekę. Jeden z gospodarzy w Złotej, starszy człowiek, widząc już, że te działania nic nie dadzą, że wały nie utrzymają rzeki, położył się na ułożonych workach i powiedział, że się nie ruszy. Bo jak woda ma zabrać cały jego dobytek, to niech i jego pochłonie.
W innej miejscowości syn, widząc, co się dzieje, chciał ratować ojca, który mieszkał w chałupie w dole. Biegł więc do niego, by zdążyć uratować ojca i jego dobytek. Woda przerwała drogę w Gorzyczanach i Janowicach, zaskoczyła go od tyłu, kiedy przechodził przez ulicę... Nie wiadomo nawet, czy zdążył się obejrzeć. Zginął.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nadzieja jak siostra

Z różnych stron nadchodzi pomoc. Na wagę złota jest woda, środki czystości i szczotki, którymi można czyścić ściany. Oprócz tych rzeczy w naszym transporcie tym razem są: pościel, kołdry, poduszki, ręczniki, ubrania, trwałe środki spożywcze i wiele, wiele innych nowych rzeczy, które do siedziby Radia w Częstochowie przynieśli wierni słuchacze. Ks. Ryszard pomaga wszystko przenosić do budynku urzędu gminy. Już zgłaszają się mieszkańcy po wodę.
Dary przychodzą również od osób indywidualnych. Pewnego dnia przyszła mała paczuszka z Niemiec. Wszyscy pomyśleli, że to mogą być lekarstwa. W takich paczuszkach zazwyczaj przychodziły leki, stąd pewnie takie myślenie. Już planowano, gdzie je przekazać, gdy ktoś rozpakował paczuszkę. W środku był... różaniec, obrazek święty i na małej karteczce drżącą już ręką napisane słowa: "Szczęść wam Boże. Aby wam Matka Boska dopomogła w przezwyciężeniu tej trudnej chwili...". Wszyscy zamilkli. W oczach pojawiły się łzy.

Dziś oni, jutro...

Okazuje się, że pomoc materialna to tylko część. Żeby tym ludziom chciało się wracać do domów, żeby chciało się im cokolwiek robić, muszą odzyskać ochotę do życia. A z tym gorzej. Od domu do domu w Szewcach chodzi proboszcz - ks. Marian Molga. Wie, że czasem rozmowa też jest formą pomocy. Ludzie są zrezygnowani, ale nie odwracają się od Boga, wręcz przeciwnie. Prawie wszystkie dzieci w wieku szkolnym zostały zabrane z tych wiosek na kolonie w całej Polsce. To też wiele. Nie patrzą na rozpacz rodziców. Odpoczywają przede wszystkim psychicznie. A pomoc tym ludziom potrzebna jest cały czas. Nie tylko wtedy, kiedy ich nieszczęście oświetlały jupitery telewizji, kiedy błyskały flesze w kilka dni po powodzi. Tej pomocy powinniśmy im udzielić również wtedy, kiedy temat "powódź" zejdzie z wiadomości telewizyjnych i z pierwszych stron gazet, ustępując miejsca innym gorącym tematom. Dlatego ks. Ryszard zebrał adresy najbardziej poszkodowanych rodzin, by zjawić się u nich już z konkretnymi rzeczami, z konkretną pomocą, od hojnych ofiarodawców, kiedy opadną emocje, kiedy będzie trzeba dalej żyć w miarę normalnie. A ofiarodawcy... Ci często wolą akurat dla poszkodowanych, a także dla nas pozostać anonimowi.
Trzeba nam pamiętać, że dziś przydarzyło się to ludziom z Gdańska, Kieleckiego i Sandomierskiego. Nie wiemy, co przyniesie jutro...

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Semeraro: w naszych czasach pytanie o motywy męczeństwa prowokuje do refleksji

2025-05-31 07:51

[ TEMATY ]

kardynał

Episkopat News

Kardynał Semeraro

Kardynał Semeraro

Znaczenie wyniesienia do chwały ołtarzy, sprawach związanych z procesami beatyfikacyjnymi i kanonizacyjnymi a także osobistych spotkaniach ze zmarłym niedawno papieżem Franciszkiem mówi w wywiadzie dla KAI kardynał Marcello Semeraro. Dziś w Braniewie, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych będzie przewodniczył uroczystości beatyfikacyjnej 15 sióstr - Męczennic II Wojny Światowej ze Zgromadzenia Sióstr Świętej Katarzyny

O. Stanisław Tasiemski OP (KAI): Księże Kardynale jakie znaczenie - dla Polski, dla Europy - ma beatyfikacja sióstr zamordowanych na Warmii w 1945 roku?
CZYTAJ DALEJ

Szkocja: padł kolejny aborcyjny rekord

2025-05-29 18:36

[ TEMATY ]

aborcja

Szkocja

Adobe Stock

W ubiegłym roku w Szkocji dokonano prawie 19 tysięcy aborcji. To o niemal pół tysiąca więcej niż w 2023 roku. Statystyki szkockiej agencji zdrowia (Public Health Scotland) pokazują też, że 15-procentowy wzrost przypadków pozbawienia życia dziecka nienarodzonego dotyczy podejrzenia Zespołu Downa. Od 2021 roku to wzrost o ponad 80 procent.

Szkockie dane wskazują też na wzrost liczby aborcji w przeliczeniu na 1000 kobiet w wieku 15-44 lat - z 17,5 do 17,9. Ponadto aż 41 proc. stanowiły aborcje powtórne. „Każda z tych aborcji to porażka naszego społeczeństwa w ochronie życia dzieci w łonie matki i w zapewnieniu wsparcia kobietom z nieplanowaną ciążą” - powiedziała Catherine Robinson, rzeczniczka organizacji Right to Life UK.
CZYTAJ DALEJ

Już 50 lat niosą Boga ludziom

2025-05-31 19:34

Magdalena Lewandowska

Złoci jubilaci z abp. Józefem Kupnym

Złoci jubilaci z abp. Józefem Kupnym

– Wasze życie pokazuje, że kapłaństwo to nie zawód, ale przymierze, to nie stanowisko, ale służba – mówił w jubileusz 50-lecia kapłaństwa ks. Paweł Cembrowicz.

Złoty jubileusz kapłaństwa świętowali w katedrze wrocławskiej kapłani wyświęceni tam 50 lat temu – 26 diakonów przyjęło wtedy świecenia prezbiteratu z rąk bpa Wincentego Urbana. Uroczystej Eucharystii pół wieku później przewodniczył abp Józef Kupny. – Święcenia kapłańskie przyjęliście w 1975 roku. Dla mnie również ten rok jest bardzo ważny, dlatego, że właśnie wtedy rozpoczynałem studia teologiczne – wspominał abp Kupny. – Kapłaństwo to coś wspaniałego i im bardziej sytuacja zewnętrzna sprawia, że jest kapłaństwo jest w jakiś sposób atakowane, tym bardziej powinno nas to mobilizować, żebyśmy byli czytelnym znakiem Bożej miłości – podkreślał metropolita wrocławski. Przypomniał, że kiedy rodził się protestantyzm, kiedy masowo odchodzono od Kościoła, właśnie wtedy Kościół podjął ważny wysiłek ukazywania piękna kapłaństwa, by przyciągnąć ludzi młodych do służby Bogu. – Przeżywając z wami ten piękny jubileusz, chcemy prosić o liczne powołania kapłańskie i zakonne, by nie zabrakło pracowników na żniwie Pana. Gratuluję wam 50-lecia kapłaństwa i dziękuję za waszą wierną posługę, oddanie. Proszę wszystkich kapłanów, żebyśmy byli widocznym znakiem Bożej miłości, Bożego przebaczenia. Żebyśmy tak żyli, aby wierni, którzy się w nas wpatrują, odzyskiwali nadzieję – przemawiał abp Kupny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję