Prace przy wieży kościoła farnego pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika obejmą naprawę i stabilizację konstrukcji murów oraz prace konserwatorskie przy zachodniej elewacji wieży i przyporach. Parafia pozyskała na ten cel dotację od Ministra Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu w kwocie 340 tys. zł.

Kościół farny we Wschowie po raz pierwszy wzmiankowany był w 1326 r. Jego pierwotny wygląd nie jest znany, ponieważ spłonął on w 1435 r. Architektura najstarszych części prezbiterium pozwala datować kościół na połowę XIV w. W 1529 r. kościół uległ kolejnemu pożarowi. Jego remont zakończony został w 1552 r., a w latach 1590-92 podwyższono wieżę. Kolejny pożar w 1685 r. spowodował takie zniszczenia, że kościół pozostawał przez dłuższy czas nieużytkowany. W latach 1720-26 został częściowo odbudowany wg projektu włoskiego architekta Pompeo Ferrariego (ok. 1660-1736), działającego na terenie Wielkopolski, związanego z Rydzyną i rodem Leszczyńskich. Podwyższono również wieżę o kolejną kondygnację. Barokowa faza przebudowy świątyni wiąże się z przejęciem jej przez jezuitów. W rękach jezuitów kościół pozostawał do 1772 r., a do 1793 r. kościołem władali cystersi. Wschowska fara to budowla stylistycznie niejednorodna. W późnogotycką budowlę wkomponowany został późnobarokowy korpus nawowy na rzucie ośmiobocznym, z nawą główną nakrytą wysoką kopułą, skomunikowaną z nawami bocznymi i prezbiterium za pomocą arkadowych przejść.