22 czerwca br. w legnickiej katedrze miała miejsce uroczystość święceń diakonatu. 11 alumnom Wyższego Seminarium Duchownego święceń udzielił bp Stefan Regmunt.

Posługę diakonatu znamy z kart Pisma Świętego Nowego Testamentu. W Dziejach Apostolskich (6, 1-6) znajdujemy opis ustanowienia przez Apostołów pierwszych diakonów, którym zlecono troskę o potrzeby materialne, posługiwanie chorym i ubogim. O zadaniach diakona przypomina również liturgia święceń, podczas której słyszymy, że diakoni mogą odtąd głosić Ewangelię, przygotowywać Ofiarę Eucharystyczną, rozdzielać wiernym Ciało i Krew Pańską. Oprócz tego, na polecenie Księdza Biskupa, będą mogli wygłaszać kazania i przekazywać Bożą naukę wierzącym i niewierzącym, przewodniczyć modlitwom, udzielać chrztu, nosić wiatyk do ciężko chorych i przewodniczyć obrzędom pogrzebu. Diakoni uświęceni przez nałożenie rąk, które pochodzi od Apostołów, i ściśle związani z ołtarzem, będą też pełnić dzieła miłosierdzia w imieniu Księdza Biskupa i proboszcza.

Kandydaci musieli wyrazić swoją wolę przyjęcia święceń, a do tej decyzji przygotowywali się przez osobistą modlitwę i rekolekcje. Podczas liturgii bp Stefan Regmunt pytał, jakie są ich postanowienia i czy przyrzekają w nich wytrwać. Po uzyskaniu pozytywnej odpowiedzi, jeszcze raz przypominał: "Będziecie diakonami, tj. sługami Jezusa Chrystusa, który wśród swoich uczniów postępował jak ten, który służy. Wypełniając wolę Bożą, w duchu radości służcie chętnie Bogu i ludziom. Nikt nie może służyć dwóm panom, dlatego za bałwochwalstwo uważajcie wszelką nieczystość i chciwość. Skoro dobrowolnie przystępujecie do święceń diakonatu, musicie cieszyć się dobrą opinią oraz być mężami pełnymi Ducha Świętego i mądrości, jak ci, których niegdyś wybrali Apostołowie do pełnienia dzieł miłosierdzia. Będziecie wykonywać wasze posługiwanie żyjąc w celibacie, który jest znakiem i podtrzymaniem pasterskiej miłości, a także szczególnym źródłem owocnego działania w świecie. Dzięki temu z większą miłością będziecie służyć Bogu i ludziom, przyczyniając się do ich duchowego odrodzenia".

Zewnętrznym znakiem udzielonych święceń diakonatu jest kapłańska stuła, którą jednak diakoni noszą inaczej, a mianowicie od lewego ramienia pod prawy bok. Szatą liturgiczną diakona jest tzw. dalmatyka, podobna do ornatu noszonego przez kapłanów, ale mająca krótkie, szerokie rękawy.

Uroczyste ubranie stroju liturgicznego odbyło się z pomocą księży proboszczów z parafii, z których pochodzą nowi diakoni.

Na zakończenie uroczystości przedstawiciele diakonów złożyli swoje podziękowania.

Ksiądz Biskup wypowiedział słowa podziękowań pod adresem rodziców i rodzin diakonów, kapłanów, którzy wspomagają ich na drodze do kapłaństwa i wszystkich, którzy wspierają ich swoją modlitwą. " Gratuluję rodzicom i rodzinom - mówił Ksiądz Biskup. - Pamiętajcie, że jest to pierwszy krok do kapłaństwa, potrzebna jest tu jeszcze troska i współpraca rodzin i całej wspólnoty parafialnej. Diakonat musi dojrzewać, musi stać się służbą wszystkim ludziom. Dziękuję również naszym dobrodziejom, Towarzystwu Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego, kapłanom, których wielu trudzi się i pomaga w rozpoznawaniu głosu powołania, a potem rozwijania go w drodze do kapłaństwa. Wiemy, że Bóg powołuje, a my na tej drodze stajemy się przewodnikami i wspomożycielami, dlatego każda troska, przejaw dobroci się liczy".

Zwracając się raz jeszcze do diakonów, bp Regmunt mówił: " Chcę wam powiedzieć, że jest to wielki dzień; weszliście na drogę do kapłaństwa i myślę, że wchodzicie na tę drogę z radością, miłością Boga, Kościoła i człowieka. Pamiętajcie, że to was zobowiązuje. Bóg was nie przestanie nigdy kochać. Wy odwzajemniajcie się swoją miłością, gorliwością, aby każda parafia zechciała was przyjąć, cieszyć się wami i zbierać owoce z tego ziarna, które zasiejecie. Za to dobro, które rozsiewacie z całą wspólnotą seminaryjną, już wam dziękujemy, a na ten czas wakacji życzymy, byście byli wierni Chrystusowi, przyrzeczeniom i pragnieniu dojścia do kapłaństwa".

Ubiegając zaś wydarzenia, które miały miejsce dwa dni później w diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Krzeszowie i związane były ze świętowaniem przez bp. Tadeusza Rybaka 25. rocznicy jego święceń biskupich, Ksiądz Biskup odczytał fragment listu Ojca Świętego Jana Pawła II do Biskupa Legnickiego z okazji jubileuszu, prosząc zarazem o modlitwę w intencji Biskupa Jubilata. (Obszerną relację z jubileuszowej uroczystości Pasterza diecezji zamieściliśmy w poprzednim numerze Niedzieli).

Radość z uroczystości przedłużyła się już poza katedrą, najpierw w jej pobliżu, a potem jeszcze w murach Seminarium.