Reklama

Polska

Bp Wiesław Lechowicz obejmuje Ordynariat Polowy Wojska Polskiego

Bp Wiesław Lechowicz obejmie w sobotę oficjalnie jurysdykcję nad Ordynariatem Polowym Wojska Polskiego z 68 parafiami wojskowymi lub wojskowo-cywilnymi. Posługuje tam 110 kapelanów, z tego 10 pracuje poza granicami Polski na misjach.

[ TEMATY ]

ordynariat polowy

bp Wiesław Lechowicz

Fot. Biuro Prasowe KEP

Bp Wiesław Lechowicz

Bp Wiesław Lechowicz

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zgodnie z decyzją papieża Franciszka 15 stycznia br. dotychczasowy biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej i wieloletni delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej bp Wiesław Lechowicz został mianowany biskupem polowym Wojska Polskiego. Zastąpi on na tym stanowisku abpa Józefa Guzdka, który 16 lipca 2021 r. został mianowany przez papieża Franciszka arcybiskupem metropolitą białostockim. Miał jednocześnie pełnić "posługę biskupią w charakterze administratora apostolskiego ordynariatu polowego do czasu kanonicznego objęcia urzędu biskupa diecezjalnego przez nowego ordynariusza wojskowego".

Posługa ta kończy się 12 lutego. W sobotę nastąpi przekazanie kanoniczne ordynariatu polowego biskupowi Wisławowi Lechowiczowi w obecności kolegium konsultorów, wikariusza generalnego i kanclerza ordynariatu polowego. Następnie odbędzie się jego ingres do katedry polowej w Warszawie. Po liturgii na placu Krasińskich w Warszawie nowy ordynariusz polowy oficjalne powita się z Wojskiem Polskim.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Jego dewizą biskupią są słowa: "In finem diligere" (Do końca umiłować).

Reklama

"Biskup polowy idzie do każdego żołnierza i funkcjonariusza niezależnie od tego, czy jest wierzącym czy niewierzący. Doświadczenie pokazuje, że także osoby niewierzące czy poszukujące chętnie przychodzą na spotkania indywidualne czy w większej grupie, aby posłuchać biskupa szukając dla siebie inspiracji" - powiedział ks. płk Straży Granicznej dr Zbigniew Kępa, notariusz kurii biskupiej Ordynariatu Polowego.

Historia ordynariatu polowego sięga roku 1918 i odzyskania przez Polskę niepodległości. Zgodnie z decyzją papieża Benedykta XV duszpasterstwo wojskowe przybrało wówczas formę biskupstwa polowego. Na jego czele stanął biskup polowy Wojska Polskiego, którym został bp Stanisław Gall (1919-1933). Jego następcą był bp Józef Gawlina (1933-1947).

Po jednostronnym zerwaniu konkordatu w 1945 r. przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej biskupstwo polowe przestało funkcjonować. W latach 1945-1991 duszpasterstwo wojskowe działało w Polsce w ramach Generalnego Dziekanatu Wojska Polskiego, kierowanego przez generalnych dziekanów.

Ordynariat polowy Wojska Polskiego został przywrócony i powołany przez św. Jana Pawła II 21 stycznia 1991 r. Pierwszym po II wojnie światowej biskupem polowym został ks. prał. Sławoj Leszek Głódź. Utworzył on wszystkie niezbędne instytucje diecezji wojskowej i wprowadził księży kapelanów do jednostek wojskowych. W roku 2004 nowym ordynariuszem polowym został bp Tadeusz Płoski, który pełnił tę posługę do roku 2010, kiedy to zginął w katastrofie smoleńskiej. Jego następcą został bp Józef Guzdek, obecnie w stopniu generała brygady. Dwaj ostatni duszpasterze stanęli przed wyzwaniami związanymi z redukcją polskiej armii, rezygnacją z zasadniczej służby zawodowej i uzawodowieniem wojska, jak też dyslokacją jednostek wojskowych.

Reklama

Istnienie Ordynariatu Polowego i działalność duszpasterska została zagwarantowana w Konkordacie zawartym między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską 28 lipca 1993 r.

Zgodnie ze Statutem Ordynariatu Polowego nadanym przez Stolicę Apostolską kandydatów na urząd biskupa polowego WP przedstawia papieżowi nuncjusz apostolski po uprzedniej konsultacji z władzami kościelnymi i państwowymi.

W dokumencie wskazano, że do Ordynariatu Polowego należą katolicy Kościoła łacińskiego i katolickich Kościołów wschodnich w tym: żołnierze zawodowi, wojskowi emeryci i renciści, ich współmałżonkowie, dzieci, także pełnoletnie, o ile mieszkają w domu rodziców oraz inne osoby zamieszkujące razem z nimi; żołnierze w czynnej służbie wojskowej (niezawodowi), w czasie pełnienia tej służby; żołnierze służby terytorialnej w czasie trwania służby; pracownicy Resortu Obrony Narodowej, funkcjonariusze oraz inni pracownicy zatrudnieni w instytucjach wojskowych, ich współmałżonkowie, dzieci, także pełnoletnie, o ile mieszkają w domu rodziców oraz inne osoby zamieszkujące razem z nimi; uczniowie i studenci szkół oraz uczelni wojskowych oraz funkcjonariusze i pracownicy: Straży Granicznej i Służby Ochrony Państwa wraz z rodzinami.

W gronie tym są również osoby zatrudnione lub przebywające w szpitalach wojskowych, w domach opieki jak również członkowie instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego oraz wierni świeccy zatrudnieni na stałe przez Ordynariusza Polowego lub za jego zgodą, jak też kombatanci i weterani.

Reklama

"Obecnie ordynariat polowy liczy ok. 480 tys. wiernych, którzy są skupieni w 68 parafiach wojskowych lub wojskowo-cywilnych. Posługuje im 110 kapelanów, z tego 10 kapelanów pracuje poza granicami Polski na misjach w Kosowie, Libanie, Rumunii w Iraku i na Łotwie" - powiedział bp Lechowicz.

Zgodnie ze statutem Ordynariatu Polowego "biskup i kapelani wojskowi mogą przyjmować wojskowe stopnie, honory, uposażenie i emeryturę, po uprzednim uzgodnieniu tego z właściwymi władzami państwowymi".

"W sprawach sądowych wiernych Ordynariatu Polowego w Polsce, sądem pierwszej instancji jest Sąd Metropolitalny w Warszawie, zaś apelacyjnym - Sąd Metropolitalny w Poznaniu" - czytamy w dokumencie.

Od 1995 r. co roku ordynariat przyznaje wyróżnienia Benemerenti Ordynariatu Polowego. Nagroda przyznawana jest "dla podkreślenia zasług osób, które dają świadectwo najwyższym wartościom, jakimi w życiu jednostki i społeczeństwa są prawda i sprawiedliwość".

Wydaje on również czasopismo informacyjno-formacyjne "Nasza Służba", na łamach którego informuje o działalności biskupa polowego, kapelanów oraz wojska i służb mundurowych.

W minionych latach biskup polowy WP był delegatem KEP: ds. Duszpasterstwa Służby Celnej, ds. Duszpasterstwa Policji, ds. Duszpasterstwa Straży Ochrony Kolei, ds. Harcerzy i ds. Kombatantów.

Kuria Biskupia Ordynariatu Polowego znajduje się w Warszawie, a głównym kościołem jest katedra polowa pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski przy ul. Długiej.

Bp Wiesław Lechowicz ma 59 lat. Święcenia kapłańskie przyjął 24 maja 1987 r. w katedrze tarnowskiej z rąk bp. Jerzego Ablewicza.

Reklama

W 1992 r. został skierowany na studia specjalistyczne z teologii pastoralnej do Rzymu. W 1996 r. na Uniwersytecie św. Krzyża obronił rozprawę doktorską.

W 1998 r. został mianowany kapelanem biskupa tarnowskiego Wiktora Skworca, a we wrześniu 1999 r. objął obowiązki prefekta Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. W 2002 r. obronił pracę licencjacką w Instytucie Prawa Kanonicznego przy Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

24 lutego 2004 r. ordynariusz tarnowski powierzył mu obowiązki rektora seminarium w Tarnowie. W tym czasie pracował też w Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski, będąc współredaktorem ogólnopolskiego programu homiletycznego w latach 2001-2002 i w latach 2006-2007.

Papież Benedykt XVI 22 grudnia 2007 r. mianował go biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Lambiridi (Algieria). Święcenia biskupie przyjął 16 lutego 2008 r. w katedrze w Tarnowie z rąk bpa Wiktora Skworca.

Hierarcha wchodzi także w skład Komisji KEP ds. Duchowieństwa, Komisji KEP ds. Duszpasterstwa i jest członkiem Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych i Rady ds. Migracji, Turystyki i Pielgrzymek. Ponadto jest członkiem Międzynarodowej Katolickiej Komisji ds. Migracji (ICMC).

We wrześniu 2021 r. otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz polskiego dziedzictwa kulturowego i za działalność na rzecz środowisk polonijnych. (PAP)

Autor: Magdalena Gronek

mgw/ mhr/

2022-02-12 08:28

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji: brak drugiej osoby w Święta uświadamia nam jej wartość

[ TEMATY ]

emigracja

bp Wiesław Lechowicz

Biuro Delegata KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej

Z powodu pandemii tegoroczne Święta dla wielu Polaków na emigracji będą dużym wyzwaniem. Czasami brak drugiej osoby może nam uświadomić jej wartość, a to przyczynia się do wzmocnienia wzajemnych więzi - powiedział PAP Delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej Bp Wiesław Lechowicz.

"Święta Bożego Narodzenia uczą nas przyjmowania miłości i dzielenia się nią z innymi. W Ewangelii św. Jana czytamy: +Tak, bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony+. To jest miłość przekraczająca ludzką wyobraźnię" - zacytował bp Lechowicz. Zwrócił uwagę, że "nie jest to dar, który należy się człowiekowi". "Jest to łaska" - zaznaczył hierarcha.
CZYTAJ DALEJ

Epifania - wielkie święto wiary

Uroczystość Epifanii lub Teofanii, czyli Objawienia Pańskiego, jest jednym z najstarszych świąt ku czci Chrystusa. Obchodzone jest 6 stycznia, popularnie zwane świętem Trzech Króli. Jak wskazuje już sama nazwa, uroczystość ta jest pochodzenia wschodniego. Greckie słowa: epifaneia, teofaneia - ukazanie się, objawienie - rozumiano na Wschodzie jako widzialne ukazanie się bóstwa, albo też za pomocą tych słów określano uroczyste odwiedziny cesarza w mieście lub świętowanie ważnych dni z życia władcy. Ogólnie rzecz ujmując, jest to każde objawienie się bóstwa w czasie i przestrzeni (por. Wj 3, 12; 19, 18; Dz 2, 3-4). Pierwsze wzmianki o świętowaniu Epifanii na Wschodzie spotykamy u Klemensa Aleksandryjskiego (ok. 212 r.). Na Zachodzie natomiast wzmiankę o obchodach tej uroczystości znajdujemy w Galii ok. 361 r. Epifania jest pierwszym historycznie świętem związanym z tajemnicą Wcielenia. Św. Augustyn nazywa je "bliźniaczą uroczystością Narodzenia Pańskiego (geminata sollemnitas). Początkowo obchodzono dwa święta razem: święto Bożego Narodzenia i Objawienia się ludzkości Jezusa jako Zbawiciela. Na Zachodzie zaczęto obchodzić je oddzielnie dopiero od IV w. Epifania stała się wspomnieniem i uobecnieniem trzykrotnego objawienia się Chrystusa światu - tria miracula, jakie dokonało się podczas chrztu Jezusa w Jordanie, w chwili pokłonu trzech Mędrców oraz w czasie pierwszego cudu Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej. Natomiast w liturgii Kościoła Zachodniego podkreślono szczególnie w uroczystości Epifanii objawienie się Syna Bożego jako oczekiwanego Zbawiciela poganom w osobie trzech Mędrców i dlatego dzień ten jest określany jako święto Trzech Króli. Motyw ten jest główną treścią Mszy św. i tematem dominującym w Liturgii Godzin. Natomiast w Jutrzni i Nieszporach wspomina się również tria miracula. Kluczem do zrozumienia tego święta jest Ewangelia św. Mateusza (Mt 2, 1-12), w której znajdujemy wzmiankę o Magach (Mędrcach) ze Wschodu, przedstawicielach świata pogańskiego, którzy podążając za gwiazdą, przebyli drogę około tysiąca kilometrów, aby złożyć hołd Dzieciątku Jezus i ofiarować Mu dary w postaci złota, kadzidła i mirry. Ostatecznie ustalono ich liczbę na trzech, co wiąże się z liczbą wymienionych przez Ewangelię darów, które mają znaczenie symboliczne. Ojcowie Kościoła odnosili je do troistej postaci Chrystusa. Składając je, Mędrcy wyznali wiarę w Jezusa, który jest Bogiem - ofiarując kadzidło, uznali oni w Chrystusie Króla - na co wskazuje złoto, prawdziwego Człowieka - mirra. Prawdopodobnie po wpływem interpretacji fragmentu Ps 72, 10-11 i Iz 60, 3 zaczęto w Magach upatrywać Królów. W związku z uroczystością Epifanii powstały różne zwyczaje. Podczas Mszy św. odbywa się błogosławieństwo kadzidła i kredy, czasem wody - o czym mówią aktualnie polskie agendy. Zwyczaj błogosławienia wody wywodzi się z przypomnienia chrztu, a ze wspomnienia o Mędrcach z darami - zwyczaj błogosławienia kadzidła i kredy. Mieszkania napełniamy wonią kadzidła na znak, że wszystko pragniemy czynić na chwałę Boga, natomiast święconą kredą znaczymy drzwi domów i umieszczamy datę bieżącego roku na znak, że mieszkańcy przyjęli Wcielonego Syna Bożego. Ten piękny zwyczaj zachował się do dziś nie tylko w tradycji polskiej, ale też w innych krajach. Jak relacjonuje Oskar Kolberg, dawniej po powrocie z kościoła wierni kadzidłem okadzali mieszkania, a kredą gospodarz wraz z całą rodziną kreślił z powagą na drzwiach wejściowych inicjały Trzech Króli K + M + B. Interpretuje się te skróty jako inicjały legendarnych imion trzech Mędrców: Kacper, Melchior, Baltazar ( wskazanymi w IX w.). Spotyka się też inną interpretację tego skrótu, tak jak odczytywały go wieki średnie. Inicjały Trzech Mędrców w pisowni łacińskiej: C + M + B są pierwszymi literami słów Christus mansionem benedicat, co oznacza: "Niech Chrystus błogosławi mieszkanie". Znaczenie kredą drzwi nawiązuje do zdarzenia z Księgi Wyjścia (Wj 12, 21-33). Naród Wybrany przed wyjściem z niewoli znaczył drzwi i progi domów krwią baranka, wówczas Bóg "nie pozwolił niszczycielowi wejść do tych domów" (Wj 12, 23). Drzwi i próg naszego mieszkania stanowią zarówno granice naszego domostwa, jak i łącznik ze światem zewnętrznym. Znacząc drzwi świętymi inicjałami i znakami, chcemy wyrazić nasze pragnienie, by tylko dobro i błogosławieństwo przekraczało próg naszego domu. Jan Paweł II na początku swego pontyfikatu tak wyraził istotę tego święta: "Serce twe zadrży i rozszerzy się - mówi Izajasz do Jeruzalem. (...) Właśnie ten krzyk proroka jest kluczowym słowem uroczystości Trzech Króli". W uroczystości tej "Kościół dziękuje Bogu za dar wiary, która stała się i wciąż na nowo staje się udziałem tylu ludzi, ludów, narodów. Świadkami tego daru, jego nosicielami jednymi z pierwszych byli właśnie owi trzej ludzie ze Wschodu, Mędrcy, którzy przybyli do stajenki, do Betlejem. Znajduje w nich swój przejrzysty wyraz wiara jako wewnętrzne otwarcie człowieka, jako odpowiedź na światło, na Epifanię Boga. W tym otwarciu na Boga człowiek odwiecznie dąży do spełnienia siebie. Wiara jest początkiem tego spełnienia i jego warunkiem. (...) Trzeba pozwolić Mędrcom iść do Betlejem. Z nimi razem idzie każdy człowiek, który za definicję swego człowieczeństwa uznaje prawdę o otwarciu ducha ku Bogu, prawdę wyrażoną w zdaniu: altiora te quaeras! (szukaj rzeczy od ciebie wyższych)". Kościół staje się sobą, "kiedy ludzie - tak jak pasterze i Trzej Królowie ze Wschodu - dochodzą do Jezusa Chrystusa za pośrednictwem wiary. Kiedy w Chrystusie, Człowieku, i przez Chrystusa odnajdują Boga. Epifania jest więc wielkim świętem wiary" (7 stycznia 1979). Wiara jest gwiazdą wskazującą nam drogę do Chrystusa. Powinniśmy się cieszyć łaską wiary i ją umacniać oraz prosić Boga o jej pomnożenie.
CZYTAJ DALEJ

Orszak Trzech Króli w Toruniu

2025-01-06 16:39

Renata Czerwińska

- Na głębokie pytania, zawarte w sercu człowieka, odpowiada jedynie wiara – mówił biskup senior Andrzej Suski w toruńskiej katedrze podczas uroczystości Objawienia Pańskiego.

W homilii hierarcha zwrócił uwagę na to, że Jezus Chrystus jest jedynym zbawicielem świata, a każdy z nas ma szczególne powołanie misyjne.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję