Reklama

Porządkowanie pojęć

Nawrócenie przez politykę?

Niedziela Ogólnopolska 42/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W kampanii wyborczej, która dobiega końca, mogliśmy obserwować dwie dominujące postawy. Pierwsza traktowała wybory polityczne jako wydarzenie z dziedziny masowej rozrywki, coś na kształt wielkiego festynu. Podkreślała wszystkie możliwe atrakcje z nimi związane, cały ten towarzysko-partyjny jarmark, który miał się kojarzyć z zabawą ludową, a którego ukoronowaniem miały być „igrzyska” bezpośrednich starć wiodących kandydatów („niech się kąsają, policzkują, kopią, wbijają sobie szpile, my to posolimy, popieprzymy i połkniemy, bo to najlepszy reality show”). Druga postawa akcentowała moralny aspekt prawidłowych wyborów. Wybór musiał być „słuszny”, wtedy automatycznie stawał się moralny. I żeby tę „słuszność” wykazać, nie uciekano od „demaskatorskich” czy ironiczno-złośliwych komentarzy i doniesień na temat tych, którzy w ową „słuszność” wpisać się nie mogli. Taki, w istocie, jest żelazny wymóg każdej kampanii negatywnej: przeciwnika politycznego trzeba przedstawić jako czarny charakter lub niebezpiecznego szaleńca, by samemu wypaść na tym tle korzystnie. Każda kampania negatywna - niezależnie od stopnia natężenia negatywnych emocji czy indywidualnego poziomu kultury jej autorów - jest idealną pożywką mediów audiowizualnych, żyjących w dużej mierze dzięki niej.
W Polsce panują wciąż warunki sprzyjające takiemu typowi prowadzenia walki politycznej. Z jednej strony ugrupowania, których przedstawiciele są u władzy od lat pięćdziesięciu, robią wszystko, by do polityki zniechęcić, ukazując ją jako sferę „brudną”, gorszącą, niszczącą - zarezerwowaną tylko dla osób ze służb „specjalnych”, wyselekcjonowanych środowisk, nazywanych „zawodowcami”. Z drugiej - odkąd polityka stała się narzędziem totalitaryzmu, musiała narodzić się tendencja, by ją „odwojować”, odzyskać dla państwa i społeczeństwa. Trudno tu było uniknąć błędu posługiwania się totalitaryzmem à rebours: nieustannego dzielenia świata na obcych i swoich, złych i dobrych, uczciwych i zaprzedanych. W pogoni za demaskowaniem tych złych, obcych, zaprzedanych przestano niejednokrotnie dostrzegać ludzki wymiar zmagań politycznych, zaczęto traktować politykę jako sferę duchową, pole walki dobra ze złem. Vittorio Messori, przeprowadzając wywiad z włoskim filozofem Augusto del Noce, usłyszał celną diagnozę tej współczesnej choroby: „W myśli katolickiej zarówno w odniesieniu do historii, jak i do współczesności był obecny schemat: wiara - niewiara, religia - jej brak, pobożność - bezbożność, sacrum - profanum, wysoko - nisko. Po przyjęciu pewnego rodzaju nowoczesnych kategorii wielu ludzi Kościoła zaakceptowało nowy schemat: postępowiec - konserwatysta, prawica - lewica, reakcja - rewolucja. W ten sposób religijna interpretacja historii została zastąpiona polityczną. Tradycyjne pojęcia prawdy i fałszu, dobra i zła ustąpiły pojęciom postępowca (nowego «świętego»; nie można naprawdę spełniać zasad ewangelicznych, jeżeli nie jest się «z lewicy») i reakcjonisty (grzesznik par excellence «z prawicy», a więc antychrześcijański wyznawca radykalnego Zła)”.
Oczywiście, diagnoza ta oddaje tendencję obecną w pewnych środowiskach Kościoła na Zachodzie. U nas natomiast zaobserwować można wyraźne, niebezowocne wysiłki, by pokierować opiniami ludzi Kościoła w stronę wręcz odwrotną (prawicowiec jest z definicji «święty»), co miałoby mieć uzasadnienie w doświadczeniu komunizmu, ustroju opartego na filozofii eliminującej Boga i moralnej konieczności pozbycia się w życiu społecznym wszelkich Jego pozostałości. Bez wątpienia, polityka musi stać się normalną dziedziną życia, polem aktywności dla wszystkich, którzy czują się do niej powołani, żebyśmy dobrze czuli się we własnym państwie i korzystali z przysługującej nam wolności. Niezwykle łatwo jednak pomyliwszy politykę z moralizatorstwem, widząc w niej jedyne narzędzie naprawiania świata, ulec pokusie niszczenia przeciwników politycznych, wręcz niekiedy dezawuowania ich jako ludzi, jako godnych partnerów w walce, zamiast doskonalenia mechanizmów politycznych i podnoszenia poziomu kultury politycznej, w tym politycznych debat. „Czy jest coś, co głębiej dzieli ludzi niż walka polityczna?” - pytał Vittorio Messori w swojej książce o Opus Dei, przypominając, że miejsce kapłana nie jest miejscem zaangażowanego działacza politycznego ani nawet „natchnionego” polemisty, propagatora którejś z opcji. Głębia podziałów w narodzie, tak skądinąd spoistym, jakim są Polacy, to z jednej strony tragiczny spadek po komunizmie, z drugiej - owoc utożsamienia polityki z zabieganiem o zbawienie człowieka.
Być może m.in. tej „merytoryczności” publicznych wypowiedzi polityków PiS, pewnej powadze traktowania polityki jako sfery służby publicznej i zarazem sztuki, należy zawdzięczać sukces polityczny tego ugrupowania. Byłby to wspaniały znak, że Polacy mają już dość rewolucji i jej metod nieustannego tworzenia nowych linii podziałów, że chcą się różnić w sposób szlachetny i godny, że odrzucają totalitaryzm à rebours odmawiający wszystkim, którzy noszą inne barwy polityczne, praw chodzenia po ziemi, cieszenia się szacunkiem społecznym i głoszenia w spokoju swoich poglądów. Że, jednym słowem, Polacy, zważywszy na długoletnie chrześcijańskie tradycje Rzeczypospolitej, tradycje, niewyłączające sfery polityki poza ich obszar, chcą widzieć w politykach różnych opcji ludzi takich samych jak oni - swoich braci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Parolin: sytuacja w Gazie jest nie do zniesienia - czekamy na konkretne kroki

2025-07-19 15:07

[ TEMATY ]

strefa gazy

kard. Pietro Parolin

Gaza

Vatican News

„Sytuacja w Gazie jest nie do zniesienia - czekamy na konkretne kroki” - tak ocenia to, co dzieje się w Strefie Gazy kard. Pietro Parolin, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, w wywiadzie telefonicznym udzielonym 18 lipca wieczorem programowi informacyjnemu Tg2 Post. Kardynał mówił o „granicach, które zostały przekroczone” i o „dramatycznym rozwoju sytuacji”, wzywając do wyjaśnienia, co wydarzyło się w zeszły czwartek podczas ataku wojskowego na kościół Świętej Rodziny w Gazie, w wyniku którego zginęły 3 osoby, a 10 zostało rannych, w tym proboszcz parafii o. Gabriel Romanelli. W odniesieniu do wielu toczących się wojen przypomina, że Stolica Apostolska jest zawsze otwarta na mediację, ale „mediacja”, jak mówi, „ma miejsce tylko wtedy, gdy obie strony ją akceptują”. Następnie wspomniał o wczorajszej rozmowie telefonicznej między papieżem a premierem Izraela.

Kard. Parolin mówił na temat wczorajszej rozmowy telefonicznej papieża Leona XIV z premierem Izraela Benjaminem Netanjahu. Jej tłem był izraelski atak wojskowy w Strefie Gazy, w którym ucierpiał katolicki kościół Świętej Rodziny. Jego zdaniem, "nie dało się ukryć przed papieżem tego, co się wydarzyło, czegoś tak poważnego”.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV do kard. Saraha: ożywiaj nadzieje na spełnienie Bożych obietnic

Leon XIV skierował list do kard. Roberta Saraha, którego mianował swym specjalnym wysłannikiem na uroczystości 400-lecia objawień św. Anny w Sainte-Anne-d'Auray. Zachęcaj wszystkich uczestników tego wydarzenia, aby z nową siłą i zapałem pielęgnowali w sobie nadzieję na spełnienie Bożych obietnic - napisał Ojciec Święty.

Babcia Jezusa ukazywała się bretońskiemu chłopu Yvonowi Nicolazicowi w latach 1623-1625. Wskazała mu miejsce, w którym była zakopana jej figura, i poleciła odbudować istniejącą tam tysiąc lat wcześniej kaplicę, ponieważ - jak stwierdziła - Bóg chce, aby właśnie tam oddawano jej cześć. Od tej pory św. Anna jest główną patronką Bretończyków, a Bazylika Sainte-Anne-d'Auray najważniejszym sanktuarium w tym północno-zachodnim regionie Francji.
CZYTAJ DALEJ

65. rocznica święceń kapłańskich ks. prał. Stanisława Kardasza

2025-07-20 12:09

Ewa Melerska

W kościele pw. Matki Bożej Zwycięskiej w Toruniu wspólnota parafialna dziękowała za 65 lat kapłaństwa ks. prał. Stanisława Kardasza.

W homilii ks. kan. Dariusz Żurański, proboszcz parafii, nawiązał do liturgii Słowa i zauważył, że Bóg jest zawsze blisko człowieka. Wybór należy do nas – czy Go przyjmiemy czy nie, czy będzie On wyczekiwanym i chcianym czy może niepożądanym gościem w naszym życiu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję