Dynamiczne ujęcie cywilizacji zakłada nieustanny proces rozwoju wiedzy ludzkiej, kontrolę człowieka nad naturą przez udoskonalanie form życia społecznego i kulturowego
Lidia Dudkiewicz: - „Nie niszcz moich kół” - tak miał powiedzieć najwybitniejszy matematyk starożytności - Archimedes (287-212), kiedy żołnierz rzymski brutalnie deptał kreślone przez uczonego figury geometryczne.
Br. Stanisław Rybicki FSC: - Oto klasyczny przykład konfrontacji cywilizacji i barbarzyństwa. Dzieła tego uczonego, dotyczące geometrii, mechaniki, optyki itd., miały charakter odkrywczy. Oto argument do naszej refleksji nad budowaniem autentycznych dóbr cywilizacyjnych blisko i daleko. Dynamiczne ujęcie cywilizacji zakłada nieustanny proces rozwoju wiedzy ludzkiej, kontrolę człowieka nad naturą przez udoskonalanie form życia społecznego i kulturowego. Tak rozumiana kultura stanowi całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości - jest to wynik twórczej działalności człowieka oraz zespół wartości, norm i zasad obowiązujących w danej zbiorowości. W zakres kultury wchodzą nauka, sztuka, filozofia, moralność, tradycja i pogłębione życie duchowe. Ważnym elementem kultury jest aktywność poznawcza, obejmująca nauki przyrodnicze, humanistyczne i filozoficzne, mające na celu poznanie prawdy i dobra.
- Jesteśmy świadkami różnorodnych cywilizacji i kultur albo ich braku.
- Bardzo różnorodny jest stan nauczania i wychowywania, względnie autoedukacji.
Wychowywanie powinno stawać się samowychowywaniem: heteroedukacja winna przechodzić do autoedukacji. Bogdan Suchodolski, filozof i pedagog, tak tę myśl formułuje: „Człowiek wychowuje się dzięki temu, iż w swój świat podmiotowy przejmuje treści przedmiotowego świata cywilizacji (względnie kultury) ludzkiej, dzięki temu, że swe przedmiotowe przeżycia wyraża w obiektywnych kształtach, dzięki temu, iż uczestniczy w działaniach rozwijających ów obiektywny świat cywilizacji”.
Tak więc kształcenie to proces pedagogiczny składający się z nauczania i uczenia się... Kształcenie umożliwia człowiekowi poznawanie świata przyrody, społeczeństwa, wytworów kultury i cywilizacji, formowanie się światopoglądu. Zasady kształcenia to: ciągłość, systematyczność, stopniowanie wymagań. Celem kształcenia i wychowania jest pomóc człowiekowi w samorealizacji, w formacji własnej osobowości, w dynamicznym rozwoju, w trakcie którego staje się on zdolny do właściwego osądu moralnego, by móc chłonąć duchowe dziedzictwo narodu i kultury, do której należy.
29 czerwca obchodzone jest święto dwóch apostołów, braci w męczeństwie. Do Piotra, rybaka z Galilei, Jezus mówi: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej skale zbuduję Kościół mój”. Paweł, niegdyś wróg i prześladowca chrześcijan, staje się świadkiem Chrystusa. Prześledźmy – poprzez refleksje papieży – związek tych dwóch filarów wiary z Rzymem.
29 czerwca, w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, Leon XIV będzie przewodniczył w Bazylice św. Piotra celebrze eucharystycznej, pobłogosławi paliusze i nałoży je nowym arcybiskupom metropolitom. W tym święcie odzwierciedla się historia Kościoła Rzymu, którego fundamentem jest męczeństwo Piotra i Pawła. W refleksjach Papieży nad tymi świadkami wiary, odrodzonymi dzięki spotkaniu z Chrystusem, pojawia się przede wszystkim jedna perspektywa: ci dwaj apostołowie, patroni Rzymu, są przykładem jedności w różnorodności. Piotr, prosty rybak, żył naśladowaniem Pana. Paweł, wykształcony faryzeusz, głosił Ewangelię.
To jedno z najstarszych świąt roku liturgicznego, włączone do kalendarza już w IV wieku, o czym świadczy „Depositio martyrum” (354 r.). Poprzez swoje męczeństwo Piotr i Paweł stali się niczym „bracia”, poprzez swoje świadectwo są „fundamentem” naszej wiary w Pana Jezusa.
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Czy w XXI wieku, w dżinsach, adidasach i z telefonem w ręku, da się żyć ideą nieba? Czy w dobie technologii i nowych mediów, kiedy pokusą jest to, by upodobnić się do influencerów, można mimo wszystko pozostać sobą?
Na te pytania mogliśmy poszukać odpowiedzi w czwartkowy wieczór, 5 czerwca. To wszystko za sprawą przedpremierowego pokazu filmu "Carlo Acutis. Plan na życie", który miał miejsce w częstochowskim kinie Wolność, a na który zaprosił Tygodnik Katolicki Niedziela.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
