Z Jasnej Góry

O. Robert M. Łukaszuk OSPPE - Rzecznik Prasowy Jasnej Góry

Bądź na bieżąco!

Pielgrzymka Kresowian

„Jednością silni”

Reklama

Pod tym hasłem przebiegał w dniach 30 czerwca - 1 lipca XIII Światowy Zjazd i Pielgrzymka Kresowian, w którym uczestniczyło ok. tysiąca Kresowian z Polski i z zagranicy. Podczas pielgrzymki zorganizowano m.in. dyskusję nt. dnia dzisiejszego i przyszłości Kresów oraz debatę nt. pamięci i tożsamości według Jana Pawła II. Wieczór pieśni polskich „W hołdzie Macierzy i Kresom” prowadził Aleksander Markowski, artysta malarz dobrze znany czytelnikom „Niedzieli”. Mszę św. dla pielgrzymów odprawił 1 lipca w Kaplicy Matki Bożej abp Stanisław Nowak, metropolita częstochowski. - Drodzy Kresowianie! Dziękujemy wam za te wartości, które reprezentujecie. Idźcie dalej, nieście chwałę Boga. Głoście wartości chrześcijańskie, które tak mocno się zakorzeniły na dawnych Kresach Rzeczypospolitej i zakorzeniają się tam, gdzie obecnie jesteście - mówił abp Nowak.
W zjeździe uczestniczyli m.in.: Jan Skalski - prezes Światowego Kongresu Kresowian; Maria Mirecka-Loryś - dyrektor Kongresu Polonii Amerykańskiej i prezes Koła Lwowian w Chicago; Ewa Szakalicka - członek Międzynarodowego Zespołu ds. Polaków i Polonii w Kancelarii Premiera; senatorzy: Jadwiga Rudnicka i Dorota Arciszewska; posłowie: Stanisław Zadora i Marek Kawa; o. Leszek Balczewski - kapelan ŚKK. Wystąpiły zespoły: „Szymanowianie” z Wrocławia oraz „Poleskie Sokoły” z Żytomierza. Pielgrzymkę filmowała Telewizja Państwowa „Żytomierz” z Ukrainy. Po Mszy św. w Sali Papieskiej rozpoczęło się Otwarte Forum Kresowe. Podczas pielgrzymki wręczono nagrody Światowego Kongresu Kresowian.

70. Ogólnopolska Pielgrzymka Nauczycieli i Wychowawców

„Nasze czasy wołają o świętych nauczycieli”

1 lipca ok. 10 tys. osób przybyło na Jasną Górę w pielgrzymce pod hasłem: „Nasze czasy wołają o świętych nauczycieli”.
Specjalne słowa skierował do polskich nauczycieli Papież Benedykt XVI. W liście z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej czytamy: „Jego Świątobliwość życzy, by spotkanie pielgrzymkowe okazało się pomocne dla właściwego odczytania znaków czasu i owocnego dialogu środowiska nauczycieli”.
Eucharystii przewodniczył metropolita poznański abp Stanisław Gądecki, z którym koncelebrował bp Edward Dajczak, delegat KEP ds. Krajowego Duszpasterstwa Nauczycieli, nowy biskup diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, oraz 42 duszpasterzy. Przybyli m.in.: wiceministrowie edukacji narodowej Mirosław Orzechowski i Stanisław Sławiński, kuratorzy oświaty z 16 polskich województw. Pielgrzymów powitał podprzeor Jasnej Góry o. Kazimierz Maniecki. W homilii abp Gądecki mówił o powołaniu nauczyciela: - Ma ono charakter nadprzyrodzonego powołania chrześcijańskiego (...). Jest to powołanie, w którym wychowawca winien łączyć bezinteresowność i szlachetność ze słuszną obroną właściwych sobie praw, powołanie domagające się pełni osobistego zaangażowania, tak żeby człowiek mógł nim żyć w pełnej radości.
Bp Dajczak powiedział do nauczycieli i wychowawców: - Tu jest najlepsze miejsce na to, żeby wszystkim Wam, siostry i bracia, powiedzieć: dziękuję za nauczycielski trud, za miłość, za każde drgnienie serca i utrudzenie.
Spotkanie odbyło się pod honorowym patronatem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, który wystosował do pielgrzymów okolicznościowe pismo. Były premier Jan Olszewski, doradca prezydenta RP, w obecności prezydenta Częstochowy Tadeusza Wrony, wręczył nauczycielom i wychowawcom Krzyże Oficerskie Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w kształtowaniu etyki, etosu pracy i doskonaleniu umiejętności warsztatu pracy. Wśród odznaczonych byli: ks. prof. dr hab. Jan Kowalski z Częstochowy, prof. dr hab. Franciszek Adamski z Krakowa, ks. prof. dr hab. Mieczysław Rusiecki z Kielc i o. dr Paweł Mynarz z Mogiły pod Krakowem. Za organizację pielgrzymki i VI Ogólnopolskiego Sympozjum Nauczycieli odpowiadał ks. Eugeniusz Jankiewicz, sekretarz Krajowego Duszpasterstwa Nauczycieli.

Pielgrzymka rowerowa

Na Jasną Górę dotarła 28 czerwca XIV Ogólnopolska Pielgrzymka Rowerowa Rzeszów - Jasna Góra. 76 cyklistów z Rzeszowa przejechało ok. 600 km szlakiem Jana Pawła II, modląc się o jego rychłą beatyfikację. Najmłodszy uczestnik pielgrzymki miał 13 lat, a najstarszy 70. Pielgrzymka odbywała się pod hasłem: „Te Deum laudamus”. W ten sposób pątnicy chcieli podziękować Bogu za 15 lat istnienia diecezji rzeszowskiej. Rowerzyści podążali przez: Czudec, Tuchów, Ludźmierz, Krzeptówki w Zakopanem, Kalwarię Zebrzydowską i Wadowice. Uwieńczeniem pielgrzymki była Msza św. odprawiona przed Cudownym Obrazem w Kaplicy Matki Bożej pod przewodnictwem biskupa pomocniczego diecezji rzeszowskiej Edwarda Białogłowskiego.
Organizatorem rowerowej pielgrzymki na Jasną Górę był Katolicki Klub Sportowy „Alpin” im. Jana Pawła II w Rzeszowie przy współpracy z Diecezjalnym Duszpasterstwem Diecezji Rzeszowskiej i parafiami tejże diecezji.
Cykliści z Rzeszowa to pierwsza z tegorocznych rowerowych pielgrzymek, których celem jest Jasna Góra. Wkrótce kolarze wyruszą na następny szlak - na VIII Ogólnopolską Pielgrzymkę Rowerową Rzeszów - Rzym.

(E.J.)

Krótko

27 czerwca 9 sióstr ze Zgromadzenia Franciszkanek Rodziny Maryi złożyło na ręce abp. Stanisława Nowaka profesję wieczystą.

29 czerwca za 45 lat kapłaństwa dziękowali o. Jan Golonka, o. Stanisław Turek - były generał Zakonu Paulinów, o. Władysław Przekop, o. prof. Janusz Zbudniewek, o. Rafał Glinkowski, o. Włodzimierz Kuliberda i o. Zymunt Okliński.

29 czerwca złoty jubileusz 50-lecia kapłaństwa obchodzili o. Gordian Słaboń i o. prof. Dionizy Tadeusz Łukaszuk.

1 lipca jubileusz 40-lecia kapłaństwa obchodzili: o. Leon Chałupka - administrator generalny Zakonu Paulinów i o. Joachim Dembicki - były kapelan sił zbrojnych USA.

1 lipca Mszę św. dla 5. Pielgrzymki Bezrobotnych odprawił ks. Jarosław Sroka, duszpasterz Ogólnopolskiego Ruchu Obrony Bezrobotnych w Częstochowie i inicjator pielgrzymek. Przybyło ok. tysiąca osób.

Zapowiedzi

27-28 lipca - Pielgrzymka Apostolatu Maryjnego

www.jasnagora.com

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Ignacy z Loyoli (1491-1556)

Agnieszka Chadzińska

[ TEMATY ]

św. Ignacy Loyola

Adobe Stock

Św. Ignacy Loyola

Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. Ciało Chrystusowe, zbaw mnie. Krwi Chrystusowa, napój mnie. Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie. (Fragment modlitwy św. Ignacego Loyoli)

CZYTAJ DALEJ

Loyola - tam, gdzie zaczęło się życie św. Ignacego

Niedziela w Chicago 31/2006

Ks. Marek Jurzyk

[ TEMATY ]

św. Ignacy Loyola

wikipedia.org

Św. Ignacy z Loyoli

Dla chrześcijan miejsca urodzin świętych - osób, które znacząco wpłynęły na dzieje świata, jego kulturę czy życie duchowe, zawsze wzbudzały ogromne zainteresowanie. Zwyczaj nawiedzania tych miejsc istniał od początku chrześcijaństwa i był wyraźnym wyznaniem wiary, ale jednocześnie miał też za zadanie tę wiarę umacniać. Święci różnego formatu mieli ogromne znaczenie nie tylko dla pielgrzymów z daleka, ale i dla lokalnych społeczności. Mieszkańcy miasta nie tylko liczyli na wstawiennictwo swoich świętych, ale byli im również wdzięczni za nieśmiertelną sławę, jaką zyskiwali z tego powodu, że właśnie od nich wywodził się ten czy inny święty. Kto by na przykład słyszał o niewielkiej miejscowości Loyola, położonej w górach w kraju Basków (Hiszpania), gdyby nie przyszedł tutaj na świat i wychowywał się Ignacy, święty, założyciel zakonu jezuitów. Loyola to bardzo malowniczo położone miejsce. Ukryte jest pośród gór, niezbyt daleko od biegnącej wzdłuż brzegu hiszpańskiej części Zatoki Biskajskiej. Odnaleźć je nie jest łatwo, choćby z tego powodu, że tamtejsze kierunkowskazy zawierają podwójne nazwy miejscowości, po hiszpańsku i po baskijsku. Sanktuarium w Loyola wyrosło wokół rodzinnego domu Ignacego, a raczej małej rodzinnej fortecy. Ten kwadratowy, czterokondygnacyjny budynek to prawdziwy zabytek pochodzący aż z XIV wieku. W 1460 r. zaniedbaną i opuszczoną budowlę odbudował dziadek Świętego. W owym czasie w Hiszpanii warowne domy szlachty, takie jak w Loyoli, nie były niczym nadzwyczajnym. Trzeba bowiem pamiętać, że podobnie jak w Rzeczpospolitej szlachta stanowiła tam aż ok. 10 procent społeczeństwa - znacznie więcej niż w innych krajach europejskich. Ignacy przyszedł na świat w tym domu w 1491 r. Nadano mu na imię Inigo, które później zmienił on na obecnie znane. Dom w Loyola był nie tylko świadkiem pierwszych dni i lat życia świętego, ale również jego gruntownej duchowej przemiany, która poprowadziła go do tak głębokiego umiłowania Kościoła i oddania całego życia na służbę Ewangelii. To stąd zapoczątkował on niezwykle bogatą pielgrzymkę życia, która wiodła przez Paryż, Wenecję, Ziemię Świętą i Rzym, i zaowocowała powstaniem niezwykłego zakonu. Radykalny zwrot w życiu Ignacego nastąpił wówczas, gdy będąć już dojrzałym mężczyzną brał aktywny udział w życiu ówczesnej szlachty i możnowładców. Niestety, miało ono również mniej przyjemny element - wojowanie. Jako trzydziestoletni mężczyzna w czasie wojny z Francją otrzymał ranę, która wprawdzie nie była śmiertelna, ale unieruchomiła tego energicznego człowieka na wiele miesięcy. Szczęśliwie, rekonwalescencję mógł odbyć w swoim rodzinnym domu, w Loyoli. Tutaj przeprowadzono kolejne operacje jego okaleczonej nogi, tutaj Ignacy spędzał godziny na pobożnych lekturach (nie miał wówczas innych książek do dyspozycji), tutaj wreszcie dokonał się najważniejszy zwrot w jego życiu - postanowił oddać się służbie Bogu. Odtąd każdy krok w jego życiu prowadził, jak się wydaje w jednym kierunku - poszukiwania woli Bożej. W powstałych jakiś czas potem Ćwiczeniach duchowych Ignacy przedstawił metodę jej znalezienia, a założone niemal dwadzieścia lat po przemianie (1540) nowe zgromadzenie zakonne - Towarzystwo Jezusowe, posiało ożywczy ferment w Kościele w skali nie spotykanej bodaj od czasów św. Franciszka z Asyżu. Szczęśliwie pomimo wielu wojen i przewrotów, rodzinny dom Ignacego zachował się w doskonałym stanie. Na pierwszym piętrze można znaleźć kuchnię rodziny, a na drugim jadalnię oraz pokój, w którym urodził się Święty. W budynku umieszczono również rzeźbę Matki Bożej z Monserrat - hiszpańskiej Jasnej Góry - oraz kopię miecza, który Ignacy pozostawił w tym katalońskim sanktuarium. W pomieszczeniu, gdzie się kurował obecnie znajduje się kaplica, a w niej niezwykle sugestywna rzeźba przedstawiająca Świętego w chwili duchowej przemiany. Warownię Loyolów szczelnie otaczają budynki klasztorne, w których części urządzono muzeum. Witraże, ołtarze i inne sprzęty liturgiczne przywołują na pamięć życie św. Ignacego i osób z nim związanych. A trzeba pamiętać, że już za życia pociągnął on za sobą wiele wybitnych osób, z których kilku zostało kanonizowanych. Ich statuy - św. Franciszka Ksawerego, św. Franciszka Borgia, św. Alojzego Gonzagi i św. Stanisława Kostki znajdują się w portyku przepięknej barokowej bazyliki, która dominuje nad całym sanktuarium. Pierwotny plan tej świątyni, poświęconej w 1738 r. opracował sam Carlo Fontana. Wnętrze tego dużego kościoła, choć ciemne, imponuje grą różnobarwnych marmurów; widać również szczegółowe dopracowanie detali zwłaszcza w głównym ołtarzu. Drzwi z libańskiego cedru i kubańskiego mahoniu dopełniają kompozycję architektoniczną świątyni. W kościele nie mogło oczywiście zabraknąć słynnego motta świętego: „Ad Maiorem Dei Gloriam” - „Na większą chwałę Bożą”. Na czterech łukach świątyni umieszczono jednak tylko jego pierwsze litery - A, M, D, G. Urokowi Loyoli, zarówno duchowemu, jak i architektonicznemu, wyraźnie ulegają mieszkańcy regionu, skoro rezerwacji ślubu należy dokonywać tu na długo przed datą uroczystości. Nie ma tu jednak tłumu pielgrzymów, jak w wielu znanych sanktuariach Europy, co powoduje, że wizyta staje się prawdziwym odpoczynkiem. Pielgrzymują tu również duchowni. Przybywają by odprawić Mszę św. prymicyjną, odnowić śluby czy przeżyć rocznicę święceń lub jubileusz życia zakonnego lub tak po prostu. Planując nawiedzenie Fatimy, Lourdes czy Santiago de Compostella, lub też odpoczynek w ekskluzywnym San Sebastian, warto zadać sobie trud, by odwiedzić Loyolę. Uwaga jednak - to urocze miejsce wymusi na nas gruntowną powtórkę z dziejów. Śledząc bowiem losy św. Ignacego i jego dzieła nie w sposób nie przebiec myślą przez pół Europy i przez znaczący fragment jej historii.

CZYTAJ DALEJ

Bardo. Miłość fundamentem wspólnoty

2025-07-31 23:46

ks. Mirosław Benedyk

Stanisław Bałabuch

W sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary Świętej w Bardzie odbył się Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie.

Do licznie zgromadzonych oazowiczów z diecezji świdnickiej 31 lipca dołączyli goście z archidiecezji łódzkiej, by razem modlić się i dzielić doświadczeniem wiary.

CZYTAJ DALEJ

Reklama