Kto z nas nie pamięta?

Dziewczynka ubrana w białą sukienkę, chłopiec w garniturku, którzy ze złożonymi raczkami, radością i skupieniem na buzi przyjmują po raz pierwszy Chrystusa do swego serca. Pierwsza Komunia Święta. Kto z nas nie pamięta tego dnia, kiedy maszerowaliśmy do umajonego kościoła na swoje pierwsze pełne spotkanie z Chrystusem w maleńkiej białej hostii. Czym był ten dzień dla nas? "Dla mnie osobiście było to wielkie przeżycie wewnętrzne. Przyznam, że nie pamiętam nawet, jakie dostałem prezenty. Był to dzień, który pozwolił na rychłe wstąpienie w szeregi Liturgicznej Służby Ołtarza. Myślę, że wielu było takich, którzy przeżyli ten dzień jako spotkanie z Chrystusem, a nie jako dzień podarków. W tym duchu przygotowujemy też naszą córkę Weronikę do Pierwszej Komunii Świętej. Rozmawiamy z nią o istocie tego wydarzenia już od kilku miesięcy, żeby była świadoma i naprawdę wiedziała, co się wydarzy" - wyznaje ojciec dziewczynki, Adam Gruszczyński z Olkusza.

Przygotowania rozpoczęte

W wielu kościołach naszej diecezji kapłani, aby wdrożyć rodziców dzieci w istotę całej sprawy, aby przybliżyć ich do kościoła, aby przybliżyć ich do Chrystusa, wprowadzają pewne zalecenia. "Dotyczy to zwłaszcza ludzi niepraktykujących, którzy w ogóle albo bardzo rzadko przekraczają próg świątyni, ale chcą, aby dziecko poszło do Komunii, bo to tak głupio, żeby wszystkie szły, a nasze nie. Trzeba ich jakoś pokierować, wskazać drogę, ażeby Pierwsza Komunia Święta ich dziecka nie wiązała się tylko ze zorganizowaniem sali na przyjęcie i kupieniem stroju na ten dzień" - mówi proboszcz jednej z miejskich parafii. Dlatego rodzice drugoklasisty powinni wraz z dzieckiem uczestniczyć w coniedzielnej Eucharystii, a w październiku w nabożeństwach różańcowych. Czy to tak wiele? Dzieci natomiast na każdej Eucharystii dostają ziarenka z datą - na znak, że były. Na katechezie zaś już teraz zdają poszczególne partie materiału, który przybliża im istotę naszej wiary. "Rodzice reagują bardzo różnie na te wymagania. Ci, którzy po paroletniej przerwie przyszli do kościoła, bardzo się irytują, nieraz wyśmiewają z ziarenek czy miniegzaminów. A ci, którzy poważnie podchodzą do sprawy, traktują te wszystkie metody jako coś zupełnie normalnego" - mówi katechetka, s. Lucyna.

Plany rodziców

O czym zaś w połowie października myślą rodzice dzieci, które za ponad pół roku przyjmą Jezusa do swojego serca? "O tym jak to wszystko zorganizować, ilu gości zaprosić i kogo włączyć do grona biesiadników, gdzie wynająć salę i jakie ustalić menu. Musi być super, przecież to Pierwsza Komunia naszego dziecka" - pada odpowiedź jednej z mam. Inna oświadcza, że na razie w ogóle nie myśli o tym, jak będzie wyglądać przyjęcie. "Mamy małe mieszkanie i niewielką rodzinę. Ograniczymy się może do 12 osób, ale to wszystko nie jest ważne. Chrzestna Marysi już teraz zrobiła nam przemiłą niespodziankę zamawiając Mszę św. w intencji naszego dziecka. Jesteśmy tym faktem głęboko wzruszeni, bo jesteśmy praktykującymi katolikami i doskonale rozumiemy, że nasze dusze potrzebują pokarmu, siły, która pochodzi od samego Boga. Myślę, że w tym dniu stworzymy Marysi taki nastrój, aby nie zapomniała nigdy tej chwili, by zaproszony do jej serca Bóg znalazł w nim swoje stałe miejsce. Już teraz rozmowy na ten temat mają szczególną treść. Nie boję się o Marysię. Jest świadoma i przygotowana" - podkreśla Agata Rybacka z Sosnowca, mama dziewczynki.

Jeszcze nie jest za późno

A czym jest dzień Pierwszej Komunii św. dla dzisiejszego drugoklasisty? Czy jest to rzeczywiście dzień pierwszego spotkania z Jezusem? Czy może raczej jest to dzień przeglądu aktualnych trendów w modzie pierwszokomunijnej i chwalenia się wśród rówieśników - często szeptem podczas Eucharystii - kto dostał lepszy zegarek, rower czy komputer? Wszystko zależy od rodziny, od matki i ojca, od ich świadomości, od ich duszy, która albo karleje, albo wciąż wzrasta.
Jeszcze nie jest za późno, aby postawić to zasadnicze pytanie: co jest dla nas ważniejsze? Przyjęcie Chrystusa do swego serca, czy też prezent na tę okoliczność? Co powinno być ważniejsze? Chodzi o to, by starannie ufryzowane przez stylistkę włosy, piękne stroje i grube koperty nie przesłoniły tej podstawowej treści. Przyznam, że wielka to odpowiedzialność dla tych, którzy teraz i w dniu Pierwszej Komunii Świętej znajdą się przy dziecku.