Pomocą w tych przygotowaniach służy specjalna seria 34 „Zeszytów soborowych”, którą przygotowała Dykasteria ds. Ewangelizacji. Publikacja jest komentarzem do czterech konstytucji soborowych. Ks. Frisina przygotował zeszyt 14., wyjaśniający rolę muzyki w liturgii.
„Czasami muzyka jest przestrzenią pozostawioną improwizacji, innym razem staje się bardziej spektaklem niż modlitwą, nieraz też bywa pokazem rozmaitych rzeczy. Kościół jest bardzo wymagający, bo muzyka ma ogromne znaczenie w modlitwie, tak jak ma ogromne znaczenie w życiu człowieka, bo wyraża najgłębsze uczucia i mówi o tym, czego słowa nie mogą powiedzieć, nie potrafią przekazać. Dlatego, jak stwierdza Sobór, muzyka sakralna jest integralną częścią liturgii. Wyrażenie, od którego zaczęła się cała reforma pieśni sakralnej wyszło od św. Piusa X: «chwała Boża i uświęcenie braci». Czyli mamy wymiar wertykalny, którym jest chwalenie Boga, w którym dajemy Bogu co najlepsze w wykonaniu, w śpiewie, w muzyce, którą wybieramy. Ale jest także drugi wymiar, uświęcenie braci. To moment, kiedy wierzący spotyka się z innymi, modli się, razem chwaląc Boga i podążając jedną drogą. Ważne, aby zrozumieć, że muzyka liturgiczna służy otwarciu serca wierzącego i skierowaniu go ku Bogu we wspólnej modlitwie. A więc ma kanony, ma przepisy, a jednocześnie opiera się na Słowie Bożym, wierze i na tej pięknej koncepcji, jaką jest uczestnictwo, typowej dla Soboru. Zrozumieliśmy, że nie śpiewa się samemu, nie tworzy się muzyki samemu, tworzy się ją razem” - podkreśla ks. Frisina.
