W najbliższą sobotę w Międzyrzeczu odbędą się święcenia diakonatu
W najbliższą sobotę 13 maja w kościele parafialnym pw. św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu Michał Kowalewski, alumn Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego przyjmie święcenia diakonatu. Święceń udzieli bp Adrian Put podczas mszy św. odprawianej o godz. 11.00.
Michał Kowalewski pochodzi z Międzyrzecza. Za kilka tygodni ukończy piąty, przedostatni rok studiów seminaryjnych. Jako diakon będzie jeszcze przez rok kontynuować formację w seminarium przygotowując się do święceń kapłańskich, które otrzyma w przyszłym roku.
Obecnie kl. Michał Kowalewski przeżywa rekolekcje przed święceniami diakonatu w sanktuarium w Pniewach. Wraz z nim do przyjęcia święceń kapłańskich 27 maja w gorzowskiej katedrze przygotowują się diakoni Rafał Kierczuk i Damian Swiniarek.
Obrzęd święceń diakonatu ma miejsce podczas mszy św. Rozpocznie się on po odczytaniu Ewangelii od przedstawienia kandydata zgromadzonym wiernym. Następnie, po wysłuchaniu homilii biskupa, kandydat wyrazi publicznie wolę przyjęcia święceń oraz związanych z nimi zadań i wymagań, w tym obowiązku dozgonnego życia w celibacie. Przyrzeknie również cześć i posłuszeństwo swojemu biskupowi. Następnie - podczas gdy kandydat będzie leżał krzyżem - zgromadzeni wierni odśpiewają litanię do wszystkich świętych. Po litanii dokona się istotny obrzęd święceń: biskup w milczeniu włoży ręce na głowę kandydata oraz odmówi specjalną modlitwę. Po jej zakończeniu nowo wyświęcony diakon otrzyma właściwy sobie strój liturgiczny, czyli stułę noszoną na lewym ramieniu oraz dalmatykę (wierzchnią szatę z rękawami). W stroju diakońskim podejdzie do biskupa, który wręczy mu księgę Ewangelii i udzieli pocałunku pokoju.
Sakrament święceń został ustanowiony przez Chrystusa, który uczynił Apostołów i ich następców, czyli biskupów, uczestnikami swojej własnej misji. Z kolei biskupi zadania swego urzędu przekazali w różnym stopniu innym członkom Kościoła. Dlatego już od czasów starożytnych urząd kościelny sprawowany jest w trzech odrębnych stopniach przez biskupów, prezbiterów i diakonów. Diakoni znajdują się na najniższym szczeblu hierarchii. W jedności z biskupem i jego prezbiterium wypełniają oni swoją posługę w liturgii, głoszeniu słowa Bożego i dziełach miłości. Diakoni odczytują Ewangelię podczas mszy św. i usługują przy ołtarzu. Mają prawo rozdzielać wiernym komunię św. Mogą głosić kazania, udzielać chrztu, asystować przy zawieraniu małżeństw, przewodniczyć modlitwom i prowadzić pogrzeby. Diakoni, którzy przygotowują się do przyjęcia święceń kapłańskich, zobowiązani są do zachowywania celibatu.
Bp Adrian Put udzielił święceń diakonatu klerykowi Michałowi Kowalewskiemu.
Uroczystość miała miejsce 13 maja w kościele św. Jana Chrzciciela w Międzyrzeczu. We Mszy świętej uczestniczyła wspólnota seminaryjna, rodzina i przyjaciele nowego diakona, a także parafianie. Warto podkreślić, ze diakonowi Michałowi udzielono święceń w jego rodzinnej parafii. Ksiądz proboszcz Marek Walczak podkreślił na początku Mszy świętej, że to dla parafii wielka radość: - Kiedy dowiedziałem się, że święcenia diakonatu odbędą się w naszej parafii, bardzo się ucieszyłem i myślę, że wielu z nas również, bo kleryk Michał jest tutaj bardzo znany i lubiany.
- Michał potrzebuje dziś nie tylko naszej sympatii, ale przede wszystkim modlitwy. I o tę modlitwę bardzo was wszystkich teraz proszę – dodał bp Adrian Put.
Był synem księcia Wratysława I i lutyckiej księżniczki Drahomiry.
Wacław objął panowanie w Czechach ok. 925 r. Został zamordowany ok. 929 r. na polecenie swojego brata Bolesława, który za namową matki zaprosił go do wzięcia udziału w konsekracji świątyni w Starym Bolesławcu ku czci świętych męczenników Kosmy i Damiana. Był wzorowym chrześcijaninem. Legenda starosłowiańska głosi, że „wspierał wszystkich ubogich, nagich odziewał, łaknących żywił, podróżnych przyjmował zgodnie z nakazami Ewangelii. Nie dozwalał wyrządzać krzywdy wdowom, miłował wszystkich ludzi, biednych i bogatych. Wspomagał sługi Boże, uposażał kościoły”. Ta sama legenda opisuje jego męczeńską śmierć. W świątyni „Bolesław przystąpił doń u drzwi. Wacław zobaczył go i rzekł: «Bracie, dobrym byłeś dla nas wczoraj». Szatan jednak podszepnął Bolesławowi, uczynił przewrotnym jego serce, tak iż wyciągnąwszy miecz, odezwał się: «Teraz pragnę być jeszcze lepszym». To powiedziawszy, uderzył go mieczem w głowę. Wacław, zwróciwszy się do niego, rzekł: «Co czynisz, bracie?». Pochwyciwszy go, rzucił na ziemię. Tymczasem podbiegł jeden ze wspólników Bolesława i ciął Wacława w rękę. Ten, porzuciwszy brata, ze zranioną ręką uszedł do kościoła. W drzwiach kościoła zabili go dwaj zamachowcy. Trzeci, przybiegłszy, przebił mu bok. Wówczas Wacław oddał ostatnie tchnienie z tymi słowami: «W ręce Twoje, Panie, oddaję ducha mego»”.
Spotkanie Młodych na Ślęży - zainicjowane przez Arcybiskupa Józefa Kupnego, Metropolitę Wrocławskiego – w sobotę 27 września odbyło się już po raz ósmy. W związku z tym mam do przekazania naszej młodzieży pewną refleksję.
Dziś młodzieży często brakuje ideałów, których nieustannie poszukują. Dorośli nie zawsze pomagają w tych poszukiwaniach. Mass-media często ogłupiają i prowadzą ich na bezbożną drogę. Św. Stanisław Kostka - patron spotkań młodych na szczycie Ślęży jest również wzorem do naśladowania dla dzieci i młodzieży. Dlaczego warto naśladować tego świętego? Św. Stanisław w swoim krótkim życiu realizował w pełni swoje człowieczeństwo w oparciu o Ewangelię. Stał się świętym wzorem i zachętą do naśladowania. Wzrastał w chrześcijańskim klimacie domu rodzinnego. Przyświecały mu zawsze wielkie ideały - „Ad maiora natus sum” tzn. „Urodziłem się, by dążyć do rzeczy wyższych”. Realizował je konsekwentnie z godną podziwu odwagą i wytrwałością. Świadomy swego powołania zakonnego, wbrew wszelkim trudnościom ze strony rodziny i otoczenia, osiągnął swój cel. Zmarł w Rzymie w 1568 roku w opinii świętości. Młodość jest podobna do wiosny, pełnej zapachu kwiatów, śpiewu ptaków. Jest okresem, w którym wszystko rodzi się do życia. Jest w niej tyle nadziei, że będzie lepiej. Jednocześnie wiosna jest okresem ciężkiej pracy, bez której nie ma plonów jesienią. Młodość - tak samo jak wiosna – jest piękna. Jest czasem marzeń. Ale musi być też czasem ciężkiej pracy nad sobą, nad swoim umysłem i nad swoim sumieniem. Przed młodymi ludźmi jest mnóstwo szans – możecie zostać wielkimi ludźmi, lekarzami, profesorami czy kapłanami. Macie możliwości chodzenia do szkoły i macie prawo korzystania z tego wszystkiego, co szkoła wam oferuje. Jednak trzeba się uprzeć i przykładać do nauki. Św. Jan Paweł II mówił: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
