Wpływowy prefekt watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary kard. Joseph Ratzinger i hiszpański ksiądz Antonio Cañizares, sekretarz Komisji Episkopatu ds. Doktryny Wiary - poznali się w 1987 r. w Wiedniu, podczas zebrania komisji doktrynalnych Episkopatów Europy. W tym okresie, ze względu na pełnioną funkcję, ks. prał. Cañizares był w ścisłym kontakcie z Kongregacją kierowaną przez kard. Josepha Ratzingera. Gdy Jan Paweł II mianował ks. Cañizaresa biskupem Ávili, kard. Ratzinger widział go jako członka Kongregacji Nauki Wiary. Często pracowali razem, gdyż łączyła ich wspólna wizja Kościoła, jego wyzwań i zagrożeń. Z czasem między tymi dwoma wybitnymi teologami zrodziła się prawdziwa przyjaźń. Bp Cañizares wykładał teologię na Uniwersytecie w Salamance i w Madrycie. Utożsamiano go z myślą teologiczną Kardynała, stąd w swym kraju zyskał przydomek „mały Ratzinger”. On sam uważał się jedynie za wiernego ucznia teologa Ratzingera. Kariera naukowa nie przeszkadza mu w jego pracy duszpasterskiej, tym bardziej że w 1996 r. Papież przenosi go do nowej diecezji - Granady. Jako duszpasterz tej historycznej diecezji andaluzyjskiej bp Cañizares zakłada diecezjalną szkołę teologii, muzeum diecezjalne, buduje nowe kościoły i dba o renowację bogatego dziedzictwa artystycznego Granady, rozwija działalność społeczno-charytatywną - m.in. zakłada fundacje dla bezrobotnych i dla narkomanów. Sześć lat później, 24 października 2002 r., Jan Paweł II postanawia powierzyć mu prestiżowe arcybiskupstwo w Toledo, co oznacza w praktyce nominację na prymasa Hiszpanii. Abp Cañizares został podniesiony do godności kardynalskiej w czasie konsystorza 24 marca 2006 r. już przez nowego papieża. W 2008 r. Benedykt XVI postanowił sprowadzić go do Kurii Rzymskiej, powierzając mu Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Dzisiaj kard. Cañizares mieszka niedaleko Pałacu Apostolskiego w watykańskim budynku przy placu Leonina, w którym kiedyś miał swój apartament kard. Ratzinger. Przyjmuje mnie w znajdującej się nieopodal siedzibie Kongregacji. Tematem naszej rozmowy jest jego nowa misja u boku Benedykta XVI.
Papież, wracając z Genazzano, zatrzymał się w Bazylice Matki Bożej Większej, aby oddać hołd swojemu poprzednikowi. Kilka chwil spędził samotnie, w ciszy, pozostawiając białą różę na marmurze z napisem „Franciscus”. Modlił się również przed ikoną Salus Populi Romani. Pozdrowił zaskoczonych wiernych zgromadzonych na modlitwie różańcowej.
Leon XIV modlił się dziś przy grobie Swego poprzednika, papieża Franciszka.@EpiskopatNews pic.twitter.com/38ecGu7LWc
W tak zwanej „starej liturgii”, przed Soborem Watykańskim II, kapłan sprawujący Eucharystię wraz z wiernymi, po zakończeniu celebracji odmawiał modlitwę do Matki Bożej i św. Michała Archanioła. Słowa tej ostatniej ułożył papież Leon XIII, a wiązało się to z pewną niezwykłą wizją, w której sam uczestniczył.
Opisana ona została w krótkich słowach przez przegląd Ephemerides Liturgicae z 1955 r. (str. 58-59). O. Domenico Pechenino pisze: „Pewnego poranka (13 października 1884 r.) wielki papież Leon XIII zakończył
Mszę św. i uczestniczył w innej, odprawiając dziękczynienie, jak to zawsze miał zwyczaj czynić. W pewnej chwili zauważono, że energicznie podniósł głowę, a następnie
utkwił swój wzrok w czymś, co się unosiło nad głową kapłana odprawiającego Mszę św.
Orędzie na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 11 maja br., Ojciec Święty Franciszek podpisał już w trakcie swojej choroby, w Poliklinice Gemelli. Prawie w całości jest ono refleksją nad nadzieją w kontekście powołań. Doskonale to rozumiemy, bo każde nowe powołanie jest dla Kościoła znakiem nadziei.
Brak powołań budzi w Kościele niepokój o przyszłość i rodzi pytania, jak dalej będzie wyglądać posługa głoszenia Słowa Bożego i uświęcania ludzi, skoro dotkliwie odczuwamy malejącą liczbę kapłanów i osób konsekrowanych. Nadzieja jednak zawieść nie może, dlatego zamiast wciąż skupiać się na obrazie pustoszejących seminariów i nowicjatów, mamy żyć pewnością wiary, że Bóg nie przestaje powoływać ludzi do zadań, które wynikają z Jego zbawczej misji. Jednak prawdziwa nadzieja mobilizuje nas do współpracy z obietnicami Boga, w tym również z obietnicą „posłania robotników na żniwo Pańskie”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.