W związku z doniosłą 31. rocznicą Sierpnia 1980 uważamy za konieczne podkreślić, że historyczne przemiany w Polsce i Europie dokonały się pod wpływem wydarzeń zapoczątkowanych w sierpniu 1980 r. przez pracowników walczących o wolność, ale również o godne życie polskich rodzin. Wśród 21 postulatów spisanych w Stoczni Gdańskiej znajdują się takie, które wprost dotyczą poprawienia warunków życia rodzin. To one dobitnie świadczą, jak wielkie było zainteresowanie strajkujących tymi sprawami. Na przykład postulat 17. mówi o zapewnieniu odpowiedniej liczby miejsc w żłobkach i przedszkolach, a postulat 18. - o wprowadzeniu płatnych trzyletnich urlopów macierzyńskich. Postulat 19. dotyczy skrócenia czasu oczekiwania na mieszkanie.
Podkreślamy to, gdyż mamy świadomość, że realizacja postulatów sierpniowych w zakresie godnego życia polskich rodzin jest ciągle zadaniem do spełnienia. W naszym kraju żyje bowiem w skrajnym ubóstwie prawie 6 proc. ludzi, 12 proc. dorosłych obywateli nie może znaleźć pracy, a miliony opuściły kraj, poszukując jej poza granicami Polski. Niepokoi nas niemal stutysięczna rzesza dzieci w różnych formach opieki zastępczej, osłabienie polskich rodzin, czego dowodem jest regres demograficzny czy duża liczba rozwodów i separacji. Nakłady na rodzinę pozycjonują Polskę na samym końcu krajów Unii Europejskiej, a procent biednych dzieci stawia nas w niechlubnej czołówce. Brak jest programu polityki rodzinnej. Rocznie z systemu świadczeń rodzinnych wypada ponad 400 tys. dzieci.
Spróbujmy dzisiaj odpowiedzieć na pytania: Czy polityka społeczna odpowiada na te wyzwania? Czy sprawy rodzin, w tym szczególnie wielodzietnych, żyjących w najtrudniejszych warunkach, są w centrum zainteresowania państwa? Czy jesteśmy solidarni z rodzinami, traktując je jako wspólnoty podstawowe, bez których dobry rozwój ani jednostki, ani państwa nie jest możliwy? Czy szanujemy podmiotowość rodzin i nie ingerujemy w ich życie prywatne, gdy nie jest to niezbędne?
W rocznicę Sierpnia ’80 pragniemy podkreślić, że polską racją stanu jest ochrona rodziny i jej fundamentu, jakim jest małżeństwo, oraz sprzyjająca temu racjonalna polityka społeczna, która powinna służyć rozwojowi tych podstawowych wspólnot.

(-) Joanna Krupska
(-) Antoni Szymański
(-) Paweł Wosicki

Warszawa, 29 sierpnia 2011 r.