Joanna Mucha, czyli z nadania wszechpanującego Donalda Tuska minister sportu, znalazła się pod ostrzałem mediów, bo kompletnie nic jej nie wychodzi. Czego nie dotknie, to klapa. W takiej sytuacji nawet największy specjalista od muszek i innych owadów w Platformie - poseł Stefan Niesiołowski spasował z obrony Muchy.
Utknął
Leszek Miller wyjechał biało-czerwonym busem w Polskę i słuch po nim zaginął. Chyba utknął w zaspach.
Klapa ze Stadionem Narodowym, który najpierw uroczyście otworzono, żeby za kilka dni po cichu go zamknąć, to było tylko małe preludium do kolejnych klopsów. Joanna Mucha zatrudniła później swojego fryzjera w podległej jej spółce, a ponadto - choć wymusiła dymisję nadzorcy projektu budowy stadionu, to okazało się, że ma on dostać za fuszerkę prawie 600 tys. zł. Zupełny odjazd.
Kto popiera Tuska?
Wprost proporcjonalnie do tych wpadek odjechały notowania rządu i samego premiera, na których krzywo patrzy już dwie trzecie rodaków. Dziwne, że nie wszyscy, ale może ta jedna trzecia to beneficjenci państwowych fruktów, bo na miłościwie nam panujący rząd pracuje coraz więcej Polaków.
Odskocznia
Co na to sam szef rządu? Pogrywa sobie w tenisa. To w czasie, gdy nudzi mu się pogrywanie ze społeczeństwem w bambuko. Taka odskocznia.
Kościół powierza wam niezwykle piękną misję: abyście w swoich działaniach byli odbiciem miłości Trójjedynego Boga dla waszego dobra i dobra waszych braci. Zaangażujcie się w tę misję z entuzjazmem - mówił do sportowców Papież Leon XIV, podczas Mszy św. w Bazylice św. Piotra z okazji Jubileuszu Sportu.
W dzisiejszym świecie, pełnym stresu i nieustannych wyzwań, wiele osób poszukuje sensu i spokoju. Jednym z takich źródeł może być modlitwa, która nie tylko jest aktem religijnym, ale także drogą do głębszego zrozumienia siebie i relacji z Bogiem.
Święta Teresa z Avila opisała swoją drogę modlitwy jako proces, który z czasem staje się coraz łatwiejszy i bardziej naturalny. Na początku wymaga wysiłku, jak noszenie wody ze studni, ale stopniowo przechodzi w stan, gdzie modlitwa przypomina automatyczne nawadnianie pól. W końcowej fazie, Teresa porównuje to do deszczu łaski, który ogarnia całe życie, przynosząc spokój i poczucie obecności Boga. Jest to proces, który wymaga czasu i zaangażowania, ale przynosi nieocenione owoce.
Zakończenie roku szkolnego to zwykle czas podsumowań i planów na przyszłość. Ale dziś coraz trudniej mówić o przyszłości edukacji z nadzieją. Zmiany, które zachodzą, nie są reformą – są demontażem. A szkoła przestaje być miejscem kształcenia i wychowania, a staje się placówką usług społecznych bez tożsamości.
Czerwiec w szkole zawsze miał w sobie coś z ulgi – zmęczeni nauczyciele odliczają dni do wakacji, uczniowie zerkają w dzienniki z nadzieją, a rodzice pytają: czy to był dobry rok? Ten rok szkolny – 2024/2025 – dobrym nie był. Nie chodzi tylko o prace domowe, które MEN uznało za zbędne. Nie chodzi jedynie o eksperymenty z ocenianiem kształtującym czy chaos wokół edukacji „obywatelskiej”. Chodzi o coś głębszego – o „utraconą misję szkoły", która coraz bardziej traci swój wychowawczy, kulturowy i aksjologiczny fundament.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
