KS. MARIUSZ BOGUSZEWSKI: - W połowie września w klasztorze Sióstr Loretanek w Warszawie-Rembertowie odbyła się Krajowa Konferencja Moderatorów Żywego Różańca. Ksiądz był przedstawicielem naszej diecezji, proszę przybliżyć cel tego spotkania.
KS. ROMAN KOWERDZIEJ: - Spotkania diecezjalnych moderatorów Żywego Różańca organizowane są przez Siostry Loretanki od dwóch lat. To właśnie te spotkania ukazały potrzebę utworzenia ogólnopolskiej struktury Żywego Różańca. Owocem tamtych spotkań jest statut Stowarzyszenia „Żywy Różaniec”, zatwierdzony przez polskich biskupów podczas 358. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski, które odbyło się w dniach 21-23 czerwca br. we Wrocławiu. Dokument powyższy reguluje zadania, strukturę organizacyjną i sposób działania najliczniejszej wspólnoty modlitewnej w Kościele, jaką jest Żywy Różaniec. Na spotkaniu 11 września uczestniczyło ponad 30 księży z całej Polski, również ordynariusz warszawsko-praski abp Henryk Hoser. Diecezjalni moderatorzy, zgodnie ze statutem, powołali siedmioosobowy zarząd Stowarzyszenia. Spośród trzech księży, którzy otrzymali najwięcej głosów, Episkopat Polski wskaże tego, który zostanie krajowym moderatorem Żywego Różańca.
- Nasza diecezja we wrześniu zorganizowała sympozjum różańcowe. Jakie były założenia tego sympozjum?
RENATA PRZEWOŹNIK: - Na sympozjum przybyło 230 przedstawicieli z 58 parafii, w tym 23 kapłanów odpowiedzialnych za koła różańcowe i wszystkie zelatorki dekanalne. Uczestnikom obrad została zaprezentowana przez redaktora naczelnego miesięcznika „Różaniec” - ks. Szymona Muchę treść statutu Stowarzyszenia „Żywy Różaniec”. Postać mało znanej w diecezji służebnicy Bożej Pauliny Jaricot, inicjatorki Żywego Różańca, przybliżył sekretarz krajowy Papieskiej Unii Misyjnej - o. Luca Bovio IMC. W swym wystąpieniu ukazał fundament wychowania w wierze, na którym młoda Francuzka w okresie prześladowania Kościoła buduje stowarzyszenie misyjne i modlitewne trwające do dziś. O potrzebie włączenia się w misję ewangelizacyjną w związku z rozpoczynającym się Rokiem Wiary zaapelował ks. Andrzej Lubowicki - dyrektor Wydziału ds. Nowej Ewangelizacji.
Ufamy, że w ramach rozpoczynającego się kolejnego roku w Kościele członków kółek różańcowych wszystkich parafii 25 października połączy adoracja Najświętszego Sakramentu.
- Czy powstają nowe pomysły na rozwój kultu maryjnego?
KS. R. K.: - W niektórych parafiach w diecezji Żywy Różaniec ma bardzo piękną tradycję i doświadczenie, ale w wielu, niestety, jest coraz słabiej. Fakt ten potwierdza liczba członków w kółkach, uczestnictwo w sympozjum czy w czuwaniach diecezjalnych. Aby ożywiać rozwój kultu maryjnego, chcemy w Roku Wiary organizować spotkania modlitewne w poszczególnych dekanatach. To w znaczny sposób ułatwi dotarcie do większej liczby diecezjan, pomoże w formacji i umocnieniu jedności wśród członków wspólnot.
- Co z modlitwą różańcową wśród dzieci i młodzieży?
R. P: - Tak się pięknie składa, że w wielu czuwaniach diecezjalnych czy w ich przygotowaniach uczestniczył ks. Wiesław Niemyjski - proboszcz parafii pw. św. Ojca Pio w Węgrowie. Kiedy zaczęliśmy się zastanawiać, w jaki sposób modlitwą różańcową zarażać dzieci i młodzież, to ks. Wiesław zaproponował organizowanie spotkań z księżmi i katechetami, aby propagować kółka różańcowe w okresie roku szkolnego. Może w taki sposób niektórzy z nich zasmakują w tej modlitwie i pozostaną na całe życie. Czas pokaże. Należy zaznaczyć, że ks. Wiesław także jest członkiem Żywego Różańca.
- Jak przedstawia się współpraca wszystkich grup maryjnych w diecezji?
Reklama
KS. R. K.: - Kult maryjny w Polsce był silnie rozwinięty już w średniowieczu. Niejednokrotnie wojska polskie wyruszały w bój z imieniem Matki Bożej na ustach. Opiece Maryi przypisywanych jest wiele zwycięstw, wiele uzdrowień. Fakty te są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Najczęściej tak jest, że członkowie innych grup maryjnych są również członkami Żywego Różańca. Stąd wszyscy mamy jeden cel - Jezus i Maryja.
- Gdzie można zasięgać informacji dotyczących duszpasterstwa maryjnego w naszej diecezji?
R. P.: - Wszelkie informacje dotyczące duszpasterstwa maryjnego przekazywane są do parafii za pośrednictwem Kurii Diecezjalnej czy zelatorek dekanalnych. Również ja i ks. Roman służymy pomocą.
- Jakie są ciekawe inicjatywy w duszpasterstwie wspólnot maryjnych?
KS. R. K: - Tradycją stały się czuwania modlitewne organizowane w diecezjalnych sanktuariach maryjnych. W br. zorganizowane zostało czuwanie w bazylice mniejszej w Prostyni. W sanktuarium maryjnym w Gietrzwałdzie zorganizowaliśmy nocne czuwanie.
W listopadzie każdego roku u Sióstr Karmelitanek w Siemiatyczach organizowane są 3- dniowe rekolekcje.
Od 2010 r. obejmujemy wsparciem modlitewnym i materialnym Dom Opatrzności Bożej w biednej dzielnicy stolicy Zambii, Lusace, prowadzony prez Siostry Misjonarki Świętej Rodziny. W domu tym mieszczą się sierociniec, przedszkole, szkoły podstawowa, zawodowa i średnia.
Papież Pius XII w Liście do arcybiskupa Manili (1946 r.), jako pierwszy nazwał Różaniec „streszczeniem całej Ewangelii”. Określenie to przyjął papież Paweł VI, uzasadniając
takie nazywanie Świętego Różańca: „Z Ewangelii bowiem wydobywa się wypowiadane w nim: tajemnice i główne formy; prócz tego, przez wspomnienie radosnego pozdrowienia anioła
i religijnego przyzwolenia Maryi, czerpie się z Ewangelii sposób, w jaki wierni mają pobożnie odmawiać Różaniec. Wreszcie, przez odpowiednio powtarzane pozdrowienie anioła,
wspomina się jedną z głównych tajemnic Ewangelii, mianowicie Wcielenie Słowa, rozważaną w tej szczególnej i ważnej chwili, w której anioł przyniósł wiadomość
Maryi. Różaniec jest więc modlitwą ewangeliczną, którą to nazwę - w naszym czasie bardziej niż minionym - nadają mu duszpasterze i uczeni”. Według Pawła VI, Różaniec
jest streszczeniem Ewangelii z trzech racji: po pierwsze - z Ewangelii pochodzą tajemnice Różańca; po drugie - z pozdrowienia anioła i Elżbiety
uczymy się pobożnego odmawiania Różańca; po trzecie - w pierwszej tajemnicy - Radosnej, rozważamy główną tajemnicę wiary chrześcijańskiej, a mianowicie Wcielenie Słowa.
Jan Paweł II przyjął to określenie, wyrażając je jeszcze bardziej wymownie. Różaniec, według Ojca Świętego, „skupia w sobie głębię całego przesłania ewangelicznego, którego jest
jakby streszczeniem” (…). „W nim odbija się echem modlitwa Maryi, Jej nieustanne Magnificat za dzieło odkupieńcze Wcielenia, rozpoczęte w Jej dziewiczym łonie.
Przez Różaniec, lud chrześcijański niejako wstępuje do szkoły Maryi, dając się wprowadzić w kontemplację piękna oblicza Chrystusa i w doświadczenie głębi Jego miłości. Za pośrednictwem
Różańca wierzący czerpie obfitość łaski, otrzymując ją niejako wprost z rąk Matki Odkupiciela”.
Tak dla Pawła VI, jak i dla obecnego Papieża Jana Pawła II, z ewangelicznego charakteru Różańca wypływa logiczny wniosek o chrystologicznym charakterze modlitwy Różańcowej.
Obydwaj Papieże o wymiarze chrystologicznym Różańca mówią bezpośrednio po stwierdzeniu dotyczącym ewangelicznego charakteru tej modlitwy. „Ponadto - pisze Paweł VI - łatwiej
teraz się rozumie, że uporządkowany i stopniowy bieg Różańca wskazuje sposób, w jaki Słowo Boże z miłosiernego postanowienia, włączając się w sprawy ludzkie,
dokonało dzieła odkupienia. W odpowiednim bowiem porządku rozważa się główne wydarzenia zbawcze, które dokonały się w Chrystusie: od dziewiczego poczęcia Słowa Bożego i tajemnic
dzieciństwa Jezusa, aż do najważniejszych wydarzeń Paschy, mianowicie błogosławionej Męki i chwalebnego Zmartwychwstania, do jej owoców, jakie w dniu Pięćdziesiątnicy przypadły w udziale
rodzącemu się Kościołowi, a także samej Najświętszej Maryi Pannie, gdy z tego ziemskiego wygnania, równocześnie z ciałem i duszą została przyjęta do niebieskiej
ojczyzny (…). Zatem Różaniec, ponieważ opiera się na Ewangelii i odnosi się jakby do centrum, do tajemnicy Wcielenia i odkupienia ludzi, trzeba uważać za modlitwę,
która w pełni posiada znamię chrystologiczne. Albowiem jego charakterystyczny element, mianowicie litanijne powtarzanie pozdrowienia anielskiego Zdrowaś, Maryjo przynosi również nieustanną
chwałę Chrystusowi, do którego - jako do ostatecznego kresu - odnosi się zapowiedź anioła i pozdrowienie Matki Chrzciciela: „Błogosławiony owoc żywota twojego” (Łk 1,
42). Co więcej, powtarzanie słów Zdrowaś, Maryjo, jest jakby kanwą, na której rozwija się kontemplacja tajemnic”.
Papież Jan Paweł II, nawiązując do słów swego poprzednika stwierdza, że Różaniec jest jedną z tradycyjnych dróg modlitwy chrześcijańskiej, stosowaną do kontemplacji oblicza Chrystusa.
Właśnie dzięki temu „choć ma charakter maryjny, jest modlitwą o sercu chrystologicznym”. Ojciec Święty zauważa jednak, że w dotychczasowej formie Różańca znajdują się
tylko niektóre z licznych tajemnic z życia Chrystusa. Wybór tajemnic podyktowany był świadomym nawiązaniem do liczby 150 Psalmów. I tak dochodzimy do oryginalnej propozycji
Papieża: „Uważam jednak, że aby rozwinąć chrystologiczny wymiar Różańca, stosowne byłoby uzupełnienie, które - pozostawione swobodnemu wyborowi jednostek i wspólnot - pozwoliłoby
objąć także tajemnice życia publicznego Chrystusa między chrztem w Jordanie a męką”.
W tych właśnie tajemnicach kontemplujemy ważne aspekty Osoby Chrystusa jako Tego, kto definitywnie objawił Boga. On jest Tym, który - ogłoszony przy chrzcie umiłowanym Synem Ojca - zwiastuje
nadejście Królestwa, świadczy o nim swymi czynami, obwieszcza jego wymogi. W latach życia publicznego misterium Chrystusa objawia się ze specjalnego tytułu jako tajemnica
światła: „Jak długo jestem na świecie, jestem Światłością świata” (J 9, 5)”. Nowe tajemnice dotyczą Osoby Chrystusa. Chrystus zaś, według św. Jana, jest Światłością świata, dlatego
tajemnice Jego życia możemy nazwać Tajemnicami Światła. Żeby więc Różaniec „w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii, jest zatem stosowne” uzupełnić go o nowe
tajemnice. Uczynił to właśnie Jan Paweł II. Po Tajemnicy Wcielenia i Ukrytego Życia Jezusa (Tajemnice Radosne), Ojciec Święty włączył niektóre ważniejsze tajemnice życia publicznego Jezusa,
nazywając je Tajemnicami Światła. Dopiero po uzupełnieniu tej luki, Różaniec stał się streszczeniem „całego przesłania ewangelicznego” i wprowadzeniem „w głębię Serca Jezusa
Chrystusa - oceanu radości i światła, boleści i chwały”. To uzupełnienie o nowe tajemnice nie zmienia istoty tradycyjnego układu Różańca, lecz jedynie go wzbogaca
i bardziej otwiera na Pismo Święte.
Stan zdrowia poszkodowanych pielgrzymów nie zagraża ich życiu - oświadczył w poniedziałek ks. Krzysztof Bochniak, dyrektor 47. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej na Jasną Górę. Komunikat ma związek z licznymi pytaniami mediów dotyczącymi wypadku drogowego do którego doszło w niedzielę wieczorem w okolicach Przedborza. Pijany kierowcy wjechał w grupę pielgrzymów.
Do zdarzenia doszło na trasie Kolumny Opoczyńskiej Pieszej Pielgrzymki Diecezji Radomskiej, na wysokości miejscowości Grobla. Kierowca samochodu osobowego będący pod wpływem alkoholu, wjechał w grupę nr 3 (Żarnów, Białaczów), w wyniku czego 10 osób zostało poszkodowanych. Według otrzymanych informacji stan zdrowia nie zagraża ich życiu. Niektórzy opuścili już szpitale.
Modlitwa za Papieża, Kościół i Polskę od początku istnienia Pieszej Pielgrzymki Krakowskiej wpisana jest w jej charakter. Tak było i w tym roku. Pątnicy z Małopolski przemierzyli pątniczy szlak na Jasną Górę po raz 45. To jedna z największych pielgrzymek w kraju, w tym roku uczestniczy w niej 5,5 tys. osób. Szli też w niej m.in. pielgrzymi ze Stanów Zjednoczonych, Francji, Białorusi, Litwy czy Hiszpanii.
W pielgrzymce bierze udział osiem wspólnot, każda składająca się z kilku grup. - Od czasu zakończenia pandemii liczba pielgrzymów co roku wzrasta. To znaczy, że ludzie potrzebują wyciszenia się, wspólnej modlitwy i wspólnego podążania do Matki, która przyjmuje nas wszystkich, przyjmuje wszystkie nasze radości, smutki, kłopoty, jakieś problemy, które ludzie niosą w swoim sercu. - powiedział ks. Jacek Pierwoła główny przewodnik.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
