Reklama

Dziękczynienie za 15 lat służby bp. Antoniego Dydycza

Niedziela podlaska 32/2009

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W 15. rocznicę sakry biskupiej i objęcia diecezji drohiczyńskiej przez bp. Antoniego Dydycza 10 lipca w drohiczyńskiej katedrze pw. Trójcy Świętej została odprawiona uroczysta Msza św. dziękczynna. Jubilat podziękował wszystkim, którzy otaczali go w tym czasie swoją modlitwą i wsparciem. W homilii wikariusz generalny diecezji drohiczyńskiej ks. prał. Stanisław Ulaczyk przypomniał obraz Kościoła drohiczyńskiego, mówił o trudnej historii dawnej diecezji pińskiej, rozdartej granicami komunistycznej Polski, jaki zastał bp Antoni Dydycz. Przypomniał on również, że przez 15 lat duszpasterzowania w diecezji drohiczyńskiej uczynił on bardo wiele w dziedzinie duchowego, kulturowego i materialnego jej rozwoju. Diecezja drohiczyńska jest dzisiaj silna i znacząca w Kościele, co jest wielkim wkładem obecnego jej Pasterza. Dokonania te były w tym roku już wiele razy przypominane. Należą do nich m.in.: przeprowadzenie I Synodu Diecezji Drohiczyńskiej, reorganizacja administracyjna diecezji i Kurii Diecezjalnej, powołanie do życia kilku nowych parafii i konsekracja nowych świątyń, sprowadzenie nowych zgromadzeń zakonnych, podjęcie stałej współpracy z wieloma mediami zarówno katolickimi, jak też publicznymi, przygotowanie wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Drohiczynie oraz nabożeństwa ekumenicznego, proklamowanie w jego rocznicę Dnia Podlasia, zatwierdzonego jako święto regionalne przez sejmiki samorządowe województw mazowieckiego, podlaskiego i lubelskiego. To również zakończenie procesu beatyfikacyjnego bł. ks. Antoniego-Beszty Borowskiego, zorganizowanie peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej i obrazu Jezusa Miłosiernego w parafiach diecezji, papieska koronacja obrazu Matki Bożej w Miedznie i biskupia w Ciechanowcu, zorganizowanie obchodów 750-lecia Zjazdu Drohiczyńskiego, który przypomniał dawne i ukazał obecne kulturowe bogactwo Kościoła katolickiego w różnorodności obrządków.
W tym czasie zostały też podniesione do godności bazyliki mniejszej kościoły w Bielsku Podlaskim i Węgrowie, ustanowił on kilka sanktuariów diecezjalnych, powołał do istnienia nowe ruchy i stowarzyszenia katolickie. Proklamował doroczny Dzień Młodzieży na Kalwarii Podlaskiej w Serpelicach. Powołał do istnienia Dom Miłosierdzia im. Jana Pawła II w Sokołowie Podlaskim. Odnowił także stolicę diecezji - Drohiczyn, w którym została dokończona budowa Wyższego Seminarium Duchownego, zrobiony kapitalny remont budynku Kurii Diecezjalnej i sąsiadujących zabudowań oraz katedry, która po zniszczeniach II wojny światowej została na nowo rekonsekrowana, a także dwóch pozostałych kościołów i zespołu poklasztornego, gdzie mieszczą się Muzeum Diecezjalne, Dom Księży Emerytów i Centrum Dialogu. To także budowa okazałego kopca w miejscu papieskiego spotkania, zwieńczonego pękniętym krzyżem. Ksiądz Biskup troszczy się również o oblicze materialne parafii diecezji, pomagając w zdobywaniu środków na odbudowę zabytkowych i tworzenie nowych budowli. Ustalone zostały akty prawne własności diecezjalnych i parafialnych, wartościowych zabytków, znajdujących się w różnych muzeach i świątyniach. Wiele działań mających na celu promowanie poznawania historii i kultury w regionie zostało objętych patronatem Biskupa Drohiczyńskiego. Należą do nich różne koncerty, konkursy, turnieje, wystawy o charakterze zarówno diecezjalnym, jak też ogólnopolskim i międzynarodowym. Działalność Księdza Biskupa zatacza także szerokie kręgi poza diecezją i Polską. Przez wiele lat był przewodniczącym Zespołu Episkopatu Polski ds. Trzeźwości, walcząc na różne sposoby o godność Polaków, niszczoną przez plagę pijaństwa, jako członek zaś Zespołu ds. kontaktów z Episkopatem Litwy starał się pomagać tamtejszemu Kościołowi i Polakom na Litwie. We wszystkich swoich wypowiedziach zawsze broni także prawdziwej historii, ukazuje potrzebę odkrywania wartości patriotycznych, ostrzega przed odrywaniem się od stron rodzinnych i korzeni, z których się wyrosło. Ukazuje też mechanizmy zagrożenia rodziny, wolności człowieka i prawdy w środkach przekazu.
Na zakończenie uroczystości, w których uczestniczyli kapłani z kilku diecezji, zakonnicy, siostry zakonne, przedstawiciele władz różnych szczebli i służb mundurowych, mediów z dyrektorami Radia Maryja, Telewizji Trwam i Katolickiego Radia Podlasie oraz wierni z diecezji drohiczyńskiej, odbyła się prezentacja książki zawierającej nauczenie bp. Antoniego Dydycza podczas posługi biskupiej w latach 1994 - 2009, zatytułowanej: „Oto siewca wyszedł siać”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dobry jak chleb – św. Brat Albert Chmielowski

Wrażliwość na piękno pozwoliła mu zostać świetnym artystą. Jeszcze bardziej niż sztuka, poruszał go jednak Chrystus, którego potrafił dostrzec w biedakach na krakowskich ulicach. Dla Niego rzucił karierę malarską i przywdział ubogi habit

Święty przyszedł na świat 20 sierpnia 1845 r. w Igłomi k. Krakowa. Niedługo po porodzie dziecko zachorowało. Obawiano się, że nie przeżyje. Józefa Chmielowska, matka chłopca, poprosiła ubogich, którzy stali przed kościołem, by wraz z chrzestnymi trzymali go do chrztu świętego. W ten sposób zapewniła mu tzw. błogosławieństwo ubogich. 28 sierpnia 1845 r. przyjął chrzest z wody w Igołomi. Ceremonii chrztu dopełniono 17 czerwca 1847 r. w kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie. Na chrzcie otrzymał imiona Adam Bernard Hilary. Jako sześcioletni chłopiec został przez matkę poświęcony Bogu w czasie pielgrzymki do Mogiły. Bardzo wcześnie został osierocony. Kiedy miał 8 lat, umarł jego ojciec, sześć lat później zmarła matka. W wieku osiemnastu lat Adam przyłącza się do powstania styczniowego. W przegranej bitwie pod Miechowem zostaje ranny i trafia do niewoli. W prymitywnych warunkach, bez znieczulenia, przechodzi amputację lewej nogi. Dzięki staraniom rodziny udało mu się jednak opuścić carskie więzienie i wyjechać do Francji.
CZYTAJ DALEJ

Nawróćcie się do Pana, waszego Boga

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

pl.wikipedia.org

Rozważania do Ewangelii Mt 6, 1-6.16-18.

Środa, 18 czerwca
CZYTAJ DALEJ

Charakterystyka i ocena roli zakonów w średniowiecznej Europie

2025-06-17 17:37

[ TEMATY ]

zakony

Średniowiecze

Photograph by the British Library, Wikimedia Commons, public domain

Intelektualiści, myśliciele, kaznodzieje a może rycerze, wojownicy i reformatorzy. Kim byli średniowieczni zakonnicy?

Kulturę średniowiecznej Europy cechował przede wszystkim uniwersalizm (łac. universalis – powszechny, ogólny), który był wspólnotą kulturową opartą na jednolitym systemie wartości i przekonań, wyrażanych w podobny sposób w całej Europie. Szczególnie ważny był uniwersalizm w wymiarze religijnym i światopoglądowym. Przejawiał się on przede wszystkim dominacją chrześcijaństwa w sprawach wiary, moralności, a także w warstwie intelektualnej, co w kontekście języka oznaczało dominację łaciny.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję